Gister zijn zijn in het Sanders Theater van de Harvard Universiteit in de Verenigde Staten de tien nieuwe Ig Nobelprijzen uitgereikt aan wetenschappers die met hun werk ‘mensen eerst aan het lachen maken en daarna aan het denken zetten’.
De Ig Nobelprijs ceremonie is volgens Nature “misschien wel het hoogtepunt van het wetenschappelijke jaar”. Wetenschappers komen op eigen kosten vanuit de hele wereld naar de uitreiking/feest/comedyshow. Het Smörgåsbord aan echte Nobelprijswinnaars die prijzen uitreiken aan verklede wetenschappers die onderzoek hebben gedaan naar poepende panda’s, een beetje eendennecrofilie en een achtjarig meisje dat “please stop, i’m bored” roept, zorgen elk jaar voor een meer dan hilarische avond. Ook dit jaar heeft er weer een Nederlander gewonnen, wat het totale aantal Nederlandse winnaars nu op twaalf brengt.
Videos by VICE
Als je wetenschap een beetje interessant vindt kan je waarschijnlijk uren scrollen op de site van de Ig Nobelprijzen, maar hier kan je alvast een overzichtje zien van de winnaars van dit jaar. Met tromgeroffel graag! De winnaars van de 25e Eerste Jaarlijkse Ig Nobelprijs van 2015:
Scheikunde:
Callum Ormonde, Colin Raston, Tom Yuan, Stephan Kudlacek, Sameeran Kunche, Joshua N. Smith, William A. Brown, Kaitlin Pugliese, Tivoli Olsen, Mariam Iftikhar en Gregory Weiss (VS en Australië) voor het bedenken van een scheikundig recept om een ei te ontkoken. De methode die ze hebben gebruikt kost maar een paar minuten, wat meer dan honderd keer sneller is dan de oude methodes om eiwitten te ontvouwen. Chapeau!
Natuurkunde:
Patricia Yang, David Hu, Jonathan Pham, en Jerome Choo (VS en Taiwan) voor het testen van het biologische principe dat elk zoogdier zijn blaas in ongeveer 21 seconden leegt (met een afwijking van ongeveer 13 seconden). Ze vermelden specifiek in hun onderzoek dat het model dat ze hebben gemaakt door iedereen mag worden gebruikt om meer onderzoek te doen naar “vloeistof ejectie bij dieren”. Pissen dus. Hulde!
Literatuur:
Mark Dingemanse, Francisco Torreira en Nick J. Enfield (Nederland, Belgie en Australië) voor de ontdekking dat het woord “huh?” in elke menselijke taal voorkomt – en voor het feit dat ze niet weten waarom dat het geval is. “Huh” is blijkbaar universeel. De auteurs konden helaas zelf niet bij de ceremonie zijn, dus worden ze op 3 oktober geëerd bij de Europese uitreiking in Nemo in Amsterdam. Bravo!
Management:
Gennaro Bernile, Vineet Bhagwat en P. Raghavendra Rau (Italie, VS, en Engeland) voor de ontdekking dat bedrijfsleiders die in hun jeugd een dodelijke natuurramp hebben meegemaakt zonder al te ernstige consequenties, een grotere liefde voor het nemen van risico’s hebben ontwikkeld. Onder de prachtige titel “What Doesn’t Kill You Will Only Make You More Risk-Loving” hebben ze gepubliceerd over het gedrag van agressieve (in handelszin) CEO’s. Precies wat Wall Street nodig heeft. Knap gedaan!
Economie
De politie van Bangkok voor het omkopen van politiemedewerkers als ze zich niet lieten omkopen. Excellent!
Een dubbele prijs voor twee winnaars: Hajime Kimata (Japan) en Jaroslava Durdiaková, Peter Celec, Natália Kamodyová, Tatiana Sedláčková, Gabriela Repiská, Barbara Sviežená, en Gabriel Minárik (Slowakije) voor experimenten naar de biomedische voordelen of consequenties van intens zoenen (en andere intieme, interpersoonlijke activiteiten). Kimata heeft gekeken hoe goed zoenen werkt tegen allergieën en bekeek vervolgens of seks ook zo goed er tegen werkt. De groep uit Slowakije bekeek hoe lang mannelijk DNA nog terug kon worden gevonden in speeksel na het zoenen. Heel handig na verkrachtingen of gewoon om te ontdekken wie je in je dronken bui gister getongd hebt. Uitstekend!
Wiskunde
Elisabeth Oberzaucher en Karl Grammer (Oostenrijk) voor het gebruiken van wiskundige methoden om te bepalen of en hoe Moulay Ismael de Bloeddorstige, de keizer van Marokko tussen 1697 en 1727, het voor elkaar kreeg om 888 kinderen te krijgen. Moulay Ismael had vier vrouwen en 500 concubines. De twee onderzoekers hebben aan de hand van een Frans rapport uit 1704 gekeken hoe vaak de keizer seks moest hebben en hoe groot zijn harem geweest moet zijn om tot het magische kindergetal te komen. De keizer kreeg zijn bijnaam “de Bloeddorstige” omdat hij bij het kleinste vermoeden van overspel de borsten van zijn seksspeeltjes afhakte, hun tanden eruit trok of ze persoonlijk wurgde. Ook kregen mensen die naar zijn vrouwen keken de doodstraf. Het leven was niet makkelijk in die tijd. Prachtig!
Biologie
Bruno Grossi, Omar Larach, Mauricio Canals, Rodrigo A. Vásquez en José Iriarte-Díaz (Chili) voor de observatie dat als je een verzwaarde stok aan het achterwerk van een kip vastmaakt, de kip op dezelfde manier gaat lopen als dino’s deden. De onderzoekers beschrijven het proces waarbij ze een stuk aan een kip binden als het manipuleren van hun zwaartepunt, wat meteen weer duidelijk dat alles leuk wordt als je het maar mooi beschrijft. Schitterend!
Diagnostiek
Diallah Karim, Anthony Harnden, Nigel D’Souza, Andrew Huang, Abdel Kader Allouni, Helen Ashdown, Richard J. Stevens en Simon Kreckler (Canada, Nieuw-Zeeland, Bahrein, China, Syrië en Engeland) voor het vaststellen dat een acute blindedarmontsteking met grote precisie gediagnosticeerd kan worden door de hoeveelheid pijn die een patiënt voelt terwijl hij over drempels heen gereden wordt. De vraag of patiënten pijn hadden tijdens het stuiteren over verkeersdrempels blijkt een betere diagnostische methode dan normale non-invasieve onderzoeken in het ziekenhuis. Vanaf nu zal iedereen tijdens zijn co-schappen leren om even te vragen of “de weg hobbelig was.” Wonderlijk!
Fysiologie en entomologie
Tegelijkertijd uitgereikt aan twee individuen: Justin Schmidt en Michael L. Smith (VS). Schmidt voor zijn werk aan de Schmidt Sting Pain Index, die de relatieve pijn uitzet van mensen die gestoken zijn door verschillende insecten, en aan Smith voor het zorgvuldig uitzoeken wat de minst pijnlijke plekken (schedel, middelste teen en bovenarm) en meest pijnlijke plekken (neusvleugel, bovenlip en schacht van de penis) zijn om gestoken de worden door een bij. Om de pijnindex van Schmidt wat extra kracht bij te zetten besloot Smith ook nog de locaties waarop prikken het meest pijn deden te ontdekken. Dat deed hij door zichzelf op 25 locaties door een bij te laten prikken. En dus ook op zijn penis. Dat is nog eens toewijding. Geweldig!
Als je nog niet genoeg hebt van dit soort originele onderzoeken kan je de oude winnaars bekijken of, nog beter, op 3 oktober naar Nemo gaan, waar ook de Nederlandse winnaars zullen worden gehuldigd. Tot dan!
