Als je op de hoogte wil blijven van onze beste stukken zonder je suf te scrollen, schrijf je dan in voor onze wekelijkse nieuwsbrief.
Deze week is het honderd dagen geleden dat de demonstraties in Hongkong tegen de overheid begonnen. Het is de langste opstand sinds het land in 1997 door het Verenigd Koninkrijk werd overgedragen aan China. De mijlpaal werd ingeluid met waterkanonnen, traangas en rubberen kogels.
Videos by VICE
Zondag hielden duizenden in het zwart geklede demonstranten snelwegen bezet rondom het hoofdkwartier van de regering, terwijl ze molotovcocktails en stenen naar de oproerpolitie gooiden. Een waterkanon werd in de fik gezet met een molotovcocktail. De politie reageerde met traangas en nog meer waterkanonnen.
Eerder die dag verliepen de demonstraties nog redelijk vredig. Mensen riepen leuzen en zongen protestliedjes, waaronder Glory to Hong Kong, dat twee weken geleden voor het eerst online kwam en sindsdien door de demonstranten is overgenomen als lijflied. Ze stonden met de armen omhoog en alle vingers gestrekt, terwijl ze riepen dat ze vijf eisen hadden, en “niet één minder.”
Maandag meldde de politie dat er op de dag ervoor 55 mensen waren gearresteerd, wat het totaal op 1453 brengt sinds het begin van de acties.
Nu het geweld weer is opgelaaid, na een periode van relatieve rust, reageerde de politie niet bepaald blij. Ondanks de inspanningen van de regering om de demonstranten te kalmeren, wijst niets erop dat de acties gaan afnemen.
In plaats daarvan dringen de demonstranten er nog altijd op aan dat hun vijf eisen worden ingewilligd, waaronder een onafhankelijk onderzoek naar politiegeweld, dat opgepakte demonstranten worden vrijgelaten en algemeen stemrecht. In september trok Carrie Lam, de regeringsleider van Hongkong, officieel de omstreden uitleveringswet terug die de demonstraties in eerste instantie had veroorzaakt. Door die wet zou Beijing in staat worden gesteld om mensen die gezocht worden uit te leveren aan China.
“De regeringsleider heeft voldaan aan de eerste eis, maar wel drie maanden te laat,” zegt ene meneer Cheung, die samen met zijn vrouw en zoon meeliep met de demonstraties. “We moeten ons blijven inzetten om alle vijf eisen ingewilligd te krijgen, op wat voor manier dan ook. Al moet ik schreeuwen tot ik geen stem meer heb.”
De vergunningsaanvragen voor de demonstratie op zondag waren afgewezen, maar dat weerhield mensen er niet van om te komen. “Alle mensen in Hongkong zijn bang, maar wat hebben we te verliezen?” zegt Carmen, die haar gezicht achter een masker verstopt. “Er zijn de afgelopen drie maanden te veel dingen gebeurd. Dat de wet is ingetrokken, betekent niet dat we ineens klaar zijn.”
De demonstranten liepen via de drukke winkelstraten in het centrum van Hongkong naar het hoofdkwartier van de regering. Daar werd het een chaos. Demonstranten stookten vuur en vernielden metrostations, en later op de avond werden ze in nauwe steegjes achterna gezeten door de oproerpolitie. Sommigen werden met messen aangevallen door vuige types die juist aan de kant van de regering stonden
“Er zijn de afgelopen drie maanden te veel dingen gebeurd. Dat de wet is ingetrokken, betekent niet dat we ineens klaar zijn.”
Op maandagochtend waren er online al veel beelden te zien van het geweld, en werden er plannen gemaakt om de komende weken nog meer demonstraties te organiseren. “De regering moet gewoon aan alle vijf eisen voldoen,” zegt Alvin, een middelbare scholier die zondag met zijn klasgenoten bij de demonstratie was. “Anders blijven we gewoon doorgaan.”
