Elke week, in een half verlaten achterbuurt die grotendeels werd verwoest door IS, wordt er een wedstrijd tafheet (driften) georganiseerd in Mosoel, de op een na grootste stad van Irak.
De auto’s zijn oud en de enige markering op de baan is een kleine autoband die fungeert als het middelpunt waar bestuurders rond kunnen driften. De locatie heeft de grootte van een half voetbalveld, ernaast ligt een kleine kiezelberg. Daar staan toeschouwers op om de wedstrijd te bekijken. Naast het plein staan ongeveer tien auto’s klaar om te driften voor de verzameling fans, die uren hebben gereden om hier te komen.
Videos by VICE
Nadat IS Mosoel in 2014 innam verbood de terroristische groepering de populaire sport; mensen die betrapt werden op driften moesten hun rijbewijs inleveren. Maar sinds de stad in juli 2017 bevrijd werd, organiseren jongeren hier elke vrijdag ontmoetingen. Dat betekent dat de stad, waarvan sommige wijken voor tachtig procent in puin lagen, zijn culturele leven langzaam weer opbouwt.
De 29-jarige Sinan Adel hielp met het organiseren van de wedstrijden en zegt dat hij dat nu in meer steden van Irak voor elkaar wil krijgen. “We werken samen met groepen door het hele land om evenementen als deze op zoveel mogelijk plaatsen te beginnen,” vertelt hij me. “We willen de wereld laten zien dat jongeren in Mosoel en Irak cultureel actief zijn. Het helpt ons ook om een gevoel te creëren dat we niet geïsoleerd zijn van de rest van de wereld. Alles wat we nu van de overheid nodig hebben is een goed stadion.”
Maar het ziet er naar uit dat Sinan en zijn vrienden hier alleen in staan. Er zijn geen sponsors of prijzen, en ze vragen geen entreegeld. Al het geld dat ze besteden aan de auto’s en de wedstrijden komt rechtstreeks uit hun eigen zak.
Voor de 26-jarige Salem Ahmad is driften gewoon een hobby. Hij zegt dat hij het leuk vindt om rond de driftbaan te hangen om “aan de auto’s te sleutelen en de motoren en banden te repareren naar de wensen van de bestuurder.” Maar de wedstrijden zullen waarschijnlijk niet meer zo lang kleine evenementen blijven.
Onlangs trok het evenement veel toeschouwers van buiten de stad. De 28-jarige Hani Hadi die in Duhok woont – een stad op ongeveer vijftig kilometer van Mosoel, bij de Turkse grens – vertelt me dat hij en zijn vrienden elke vrijdag naar Mosoel rijden om te gaan kijken.
“We stouwen tien auto’s vol en rijden van Duhok naar Mosoel,” legt hij uit. “Wij hebben zoiets niet in onze stad. En mochten we het ooit wel hebben, is dat dankzij jonge mensen.”
