Hoopgevende foto’s van de Haagse solidariteitsmars voor Wit-Rusland

Afgelopen zondag kwamen zo’n vierhonderdvijftig mensen bijeen in Den Haag om te laten zien dat ze solidair zijn met demonstranten in Wit-Rusland, die sinds enkele weken de straat opgaan om te eisen dat president Loekasjenko een einde maakt aan zijn 26-jarige regeerperiode.

Veel leden van de Wit-Russische gemeenschap in Nederland waren er aanwezig, maar ook mensen uit Polen, Litouwen en Nederland. Er werden bloemen uitgedeeld, bordjes omhoog gehouden met anti-Loekasjenko-leuzen en bijna iedereen ging gekleed in rood en wit, de kleuren van de alternatieve vlag van Wit-Rusland. Die vlag heeft een lange geschiedenis, maar is sinds de jaren negentig vooral het symbool van Loekasjenko’s politieke tegenstanders.

Aleksandr Loekasjenko, die ook wel eens ‘de laatste dictator van Europa’ wordt genoemd, blijft halsstarrig beweren dat hij de verkiezingen met maar liefst tachtig procent van de stemmen heeft gewonnen van zijn uitdager, Svetlana Tichanovskaja. De protesten die sinds die dubieuze verkiezingsuitslag zijn uitgebroken, laat hij op een gewelddadige manier onderdrukken.

Daarbij vergeleken was de sfeer in Den Haag enorm uitgelaten en positief, zegt organisator Ilya Shcharbitski (30). Hij werd geboren in Wit-Rusland, maar woont al achttien jaar in Nederland, waarvan de afgelopen paar jaar in Den Haag. “De politie was enorm blij met ons, omdat we zelf alle onze rotzooi hebben opgeruimd. ‘Kom vooral weer eens demonstreren’, zeiden ze na afloop.” Voor Ilya was het belangrijk om juist in Den Haag een solidariteitsmars te houden. “Er zijn hier zoveel internationale instituten gevestigd, dat maakte het voor mij extra belangrijk om ook hier onze stem te laten horen.”

De situatie in Wit-Rusland is al heel lang slecht, benadrukt Ilya. Maar hij heeft het gevoel dat er nu verandering op komst is. “Dit keer zijn er niet alleen protesten in Minsk, maar in heel Wit-Rusland en in de rest van de wereld. En iedereen is er nu bij betrokken, van geëngageerde studenten tot fabrieksarbeiders die zich normaal gesproken niet zo met politiek bezighouden.” Hij vertelt dat er op dit moment ook grote vrouwenmarsen plaatsvinden in Wit-Rusland. “Loekasjenko is een seksist, hij weet niet hoe hij daarmee moet omgaan.”

De demonstranten liepen in Den Haag vanaf hun verzamelplek naar de ambassade van Wit-Rusland, waar ze bloemen en kaarsjes bij de deur neerlegden. Ook wilden ze dat daar de rood-witte vlag gehesen zou worden, maar dat ging niet door.

“Bij de ambassade gaven ze ons water, maar verder kregen we alleen maar onzin te horen. De ambassadeur noemde ons ‘niet realistisch’. Maar het was op zich al heel wat dat hij met ons in dialoog wilde gaan”, aldus Ilya.

Ook Dmitri Pustakhod (35) vindt het cruciaal dat mensen in Nederland hun steun laten zien. Hij woont in Eindhoven, maar is zondag naar Den Haag gegaan om bij de mars te kunnen zijn. “Als ik met vrienden praat in Minsk, vertellen ze me hoe blij ze zijn met solidariteit uit het buitenland. Het is daar best griezelig om de straat op de gaan, dus dan is het gevoel dat je niet alleen bent erg bemoedigend”.

Dmitri vindt het daarnaast van belang dat Nederlanders op de hoogte zijn van wat zich afspeelt in Wit-Rusland. “Ik wil graag een vriendin in Minsk citeren: als er iets slechts gebeurt en niemand erover praat, dan wordt het stilzwijgend geaccepteerd.”

Het werk is nog niet gedaan, denkt Dmitri. “Er is nog angst, want de president heeft zijn verlies nog altijd niet geaccepteerd. Hij heeft nog steeds macht over de politie en het leger. De mensen die verantwoordelijk waren voor het gewelddadig onderdrukken en het martelen van oppositieleden zijn nog niet opgepakt.” Maar net als Ilya is hij vol verwachtingen voor de toekomst. “Er is een grote stap gezet. Belaroes wordt nooit meer hetzelfde.”

Bekijk de foto’s hieronder.