Alle afbeeldingen met dank aan de kunstenaars
Het is nu mogelijk om in je badjas en pantoffels een volledige film te maken. Dat is wat Tran Ma en Miguel Ortega, een kunstenaarskoppel gespecialiseerd in special effects, deden met hun film, The Ningyo. Hun fantasyfilm vertelt het verhaal van een man en zijn zoektocht naar een beest uit de Japanse mythologie. Ze schoten de film bijna volledig in hun huis in LA met een budget van ongeveer 54.000 euro.Ze stopten de film vol met vreemde wezens, avontuur, fictie, western en een beetje van H.P. Lovecraft's bovennatuurlijke horror. Het verhaal is gebaseerd op Faust, een zestiende eeuws toneelstuk van Christopher Marlowe. Het is dus geen toeval dat het hoofdpersonage Marlowe heet. In The Ningyo wil Marlowe het bestaan van mythische wezens bewijzen en ze op die manier beschermen.Ma en Ortega verdienen de kost als monstermakers voor onder andere Avatar, Thor, 300 en stapels andere grote films. Toch wilden ze hun eigen film maken over cryptozoölogie, de pseudowetenschappelijke zoektocht naar wezens uit de mythologie en folklore. Ze kozen de Japanse mythe van de ningyo, een zeemeermin die meer vis is dan mens.In het originele verhaal eet een jong meisje het vlees van een ningyo, waardoor ze gedoemd is om 800 jaar te leven en de dood van al haar geliefden moet meemaken. Ze kan de vloek niet meer aan en pleegt zelfmoord. Alhoewel het een prachtig verhaal is, vonden Ma en Ortega het verhaal niet cryptozoölogisch genoeg. Daarom gooiden ze de film om en plaatsten ze het verhaal in het negentiende eeuwse Californië.Het duurde drie jaar om de film te maken. "We bouwden sets in elk deel van ons huis. Onze slaapkamer werd het kantoor van Marlowe," zegt Ortega. "De trappen in onze woonkamer werden de grot, de woonkamer werd het kantoor van Jealous en het werd ook de ruimte met alle gekke wezens. Met wat digitale aanpassingen leek het op een set van een miljard dollar."Om antieke boeken na te maken, kochten Ma en Ortega boeken van een euro die ze in koffie drenkten, in de oven stopten en volkriebelden. Ze struinden ook Craigslist af voor antieke Victoriaanse banken die ze kochten voor minder dan honderd euro. Op die manier werd hun set teruggekatapulteerd naar de zestiende eeuw."Vijftien computers draaiden dag en nacht," zegt Ortega over de digitale effecten. "Het klonk alsof er een oorlogsschip in ons huis stond. De hitte die de computers uitstootten was gestoord. Met twee deden we wat een bedrijf normaal gezien met twintig of zelfs dertig werknemers zou doen.""We deden de catering, we reden rond," voegt hij toe. "We deden alles. We hopen heel hard dat we dit nooit meer hoeven te doen. Het was erg zwaar."Ontdek hier meer werk van Miguel Ortega en hier de projecten van Tran Ma.
Advertentie
Advertentie