Foto's van ballroom en vogueing door heel Europa

In de veertig jaar die volgden, schoten er over de hele wereld houses uit de grond: van Amsterdam, Berlijn, Parijs en Londen tot Tokio, Sint-Petersburg en Helsinki. In Parijs schiepen de Mothers Lasseindra Ninja en Steffie ‘Nikki’ Mizrahi een scene uit het niets, die sterk doet denken aan die van New York, in de manier waarop raciale en koloniale machtsverhoudingen terug lieten komen. In Berlijn was Mother Leo Saint Laurent de voortrekker, een zwarte cisvrouw die jaren door Duitsland trok om vogue-lessen te geven. Ze werd snel gevolgd door andere cisvrouwen; het duurde wel iets langer voordat ze ook het vertrouwen van de queer- en transgender mensen had gewonnen.

Er worden steeds meer verhalen over de ballroomwereld verteld, maar het is belangrijk dat de juiste mensen dit doen, en op de goede manier. Ballroom wordt steeds populairder; termen als ‘ball’ en ‘voguing’ doen over de hele wereld steeds meer belletjes rinkelen, en op Instagram zijn talloze ballroomgifjes te vinden waar je je story’s wat mee op kunt leuken. Maar kijken we ook wel genoeg naar de mensen die het daadwerkelijk doen? Wie zijn dat, en waar kunnen we ze vinden?

Voor zijn serie Opulence richtte Dustin Thierry zich op deze Europese scenes en de mensen die er in de loop der jaren deel van hebben uitgemaakt – vooral veel zwarte homoseksuele mannen en trans vrouwen. In een tijd waarin blackfishing en pinkwashing succesvolle marketingstrategieën lijken te zijn, is het voor iedere plek waar deze cultuur zich ontpopt vooral de uitdaging om niet een replica van Harlem te worden, maar om zijn eigen narratief en geschiedenis te schrijven. Het werk van Thierry laat zien hoe deze scenes buiten New York zich vormen, en hoe ze de cultuur in ere houden door nieuwe stemmen te laten klinken. Niet alleen in Harlem is er immers een noodzaak om plekken te creëren waar queergemeenschappen van kleur samen kunnen komen en kunnen stralen.

Dit artikel verscheen eerder bij VICE US.