Een tijdje geleden was Ratelband te gast bij Sven Kockelmann in het journalistieke programma Oog in oog. De positiviteitsgoeroe heeft in maart vermoedelijk een brandbom bij zichzelf naar binnen gegooid, maar ontkende dat op een positieve manier.
Hij lachte en schreeuwde alsof zijn leven ervan afhing. Het was een van de heftigste televisiemomenten van het jaar. Na een half uur durend schreeuwgesprek waarin hij een Kabouter Plop-muts opzette en zichzelf een compliment gaf over zijn eigen maatpak sloot de EntertRainer het gesprek af met een positieve waarschuwing: “Ratelband is er nog, en Ratelband komt altijd weer bovendrijven.” Na die positieve noot zag ik dat Kockelmanns linkeroog een beetje ging hangen. Angst regeerde over zijn gelaatstrekken.
Videos by VICE
Tien jaar geleden had Emile Ratelband een vragenrubriek in Hitkrant. Ratelband gaf levensadvies aan getroebleerde kinderen met namen als ‘Een Droevige Steenbok’ of ‘Een dik en verward meisje’. Hij beantwoordde hun levensvragen altijd positief, ook al was hun vader net overleden. We snorden een jaargang oude Hitkranten op om zijn vragenrubriek eens onder de loep te nemen. En kwamen erachter dat Emils grootste probleem is dat hij negativiteit geen plek geeft.
Ergens tussen het plaveisel en een levenloos chassis is Marleentjes vriendschap met een onbekend knulletje ten einde gekomen. Hun speelse gekrakeel behoorde vanaf dat moment voorgoed tot een pagina in het geschiedenisboek der verloren vriendschappen.
Met de verfijning van een trekschuit heft Emile zijn kinderconsult aan. “Lieve schat,” spreekt hij zelfingenomen. “Concentreer je minder op je eigen verdriet.” Daarna brabbelt hij iets over de hemel.
Wat de goeroe in feite predikt is vluchtgedrag: luister niet naar negatieve impulsen. Het is niet zo vreemd dat Emile tien jaar later met bezwete bilnaad en een molotovcocktail in de hand voor zijn eigen buitenhuis stond te dansen.
Emile denkt hier een oude kleedkamerwijsheid van Johan Cruyff toe te passen op een verdrietig meisje dat verkracht is door haar stiefvader. Ieder nadeel heb zijn voordeel. Haal het positieve uit je eigen verkrachting!
Het meisje overweegt zelfmoord. Emile sust haar door te zeggen dat ze haar vriendinnen iets heeft verteld dat zij nog nooit hebben meegemaakt. Ze verrijkt daarmee het leven van haar vriendinnen met haar eigen leed. Yaaay!
Dit advies lijkt op de voorgaande twee. Alleen gooit het adviesorakel er nu ook nog een woordgrapje tegenaan. Het droevige Steenbokje krast haar beentjes tot bloedens toe open. Maar krassen moet ze voortaan alleen nog maar doen “in de Krasloterij, afgesproken?”
Hahahaha! Een leuke grap. Godverdomme, waar woordgrapjes allemaal wel niet goed voor zijn. Hij blij, zij blij, iedereen blij.
Emile is nooit de kwaadste om zichzelf in een positief daglicht te zetten. Jij rukt nooit? No problemo, ik neuk namelijk drie keer per dag! Probeer jezelf niet rot te voelen. Jij bent jij en ik ben ik. Als jij het oké vindt dat ik een dekhengst ben en jij een mietje, prima. Laat het lekker.
Natuurlijk is Emile diep van binnen ook een klein Jeroentje. Hij was vroeger een klein dik jongetje dat geen meisjes kon krijgen. Hij heeft ook een klein piemeltje. Zijn minderwaardigheidscomplex maakte ergens in zijn pubertijd een een-tweetje met zijn ADHD, waardoor hij ineens van onzeker brugklassertje veranderde in een brulaap die zijn eigen emoties overschreeuwt.
Emile kijkt ’s ochtends in de spiegel en schat zichzelf best wel positief in. Hij eist van zichzelf dat het weer een geweldige dag wordt.
Emile kijkt ’s ochtends in de spiegel en schat zichzelf best wel positief in. Hij eist van zichzelf dat het weer een geweldige dag wordt.
Hij ontkent negativiteit. Zelfs als iemand hem in zijn gezicht een klootzak noemt, geeft hij het een positieve wending. Dat houdt niemand vol. Bij Kockelmann vertoonde hij alle tekenen van iemand die op exploderen staat. Alsof hij 25 jaar bij zijn moeder op schoot wilde uithuilen. In april barstte hij al in tranen uit op het eiland in het programma De Schat van De Oranje.
[daily_motion src=’http://www.dailymotion.com/embed/video/xqfe7i’ width=’480′ height=’270′]
Bij Kockelmann speelde hij weer mooi weer, ook al eiste het OM acht jaar tegen hem. Emile kon het niets schelen. “Onzin!” Hij zou zijn woning in de hens hebben willen steken om het verzekeringsgeld. Kockelmann confronteert hem met het feit dat de zaakjes al een tijdje niet goed gaan. Emile ontkent en vertelt dat hij nog 1,5 miljoen op zijn rekening heeft staan. “Ik heb net nog een nieuw pak gekocht, dat kost ook niet niks.”
Positiviteit is voor hem geen oplossing meer, maar een gekte. Niemand mag denken dat het slecht met hem gaat. Naar een depressieve Dalai Lama luistert tenslotte ook niemand. Alleen plaatst hij geen brandbommen in zijn eigen woning. Het laatste advies aan Emile is: geef negativiteit een plaats.
Stap een keer met het verkeerde been uit bed, zeg een keertje “ik heb geen zin” tegen een Kockelmann. Geef toe aan jezelf dat je blut bent. Ga naar de bank en bespreek je opties. Dan hoef je ook je bezit niet meer op te blazen en komt alles vanzelf wel weer goed.
