Er was al een documentaire van, er wordt op dit moment een film van gemaakt en binnenkort komt er ook een boek van uit. Dit is het verhaal van Mark Hogancamp, een kunstenaar die een levendige en getailleerde wereld van poppen maakte, tijdens zijn herstel van een zware mishandeling waaraan hij bijna overleed.
Vijf mannen wachtten Hogancamp op nadat zij samen een avondje hadden gedronken. (De aanval kwam waarschijnlijk doordat hij had toegegeven dat hij het leuk vond om zich als vrouw te kleden.) De mannen sloegen in op zijn borst en gezicht, waardoor zij zijn schedel rondom zijn rechter oog verbrijzelden. Hogencamp lag negen maanden in een coma. Toen hij wakker werd moest hij opnieuw leren eten, lopen en schrijven.
Videos by VICE
Na deze ervaring besloot hij om Marwencol te gaan bouwen. Het is een fictief dropje in België tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hogancamp maakte de gebouwtjes en daarbinnen bedacht hij ingewikkelde taferelen en individuele personages. In alles heeft hij delen van zijn vroegere leven verwerkt. Holencamp heeft de Tweede Wereldoorlog nooit meegemaakt – hij is in 1962 geboren – maar hij heeft wel vijf jaar bij de marine gezeten. En als kind vertelde zijn opa hem veel verhalen van de oorlog.
***
“Ik had altijd een fotografisch geheugen. En een rijke fantasie … alsof er kleurenfilms in mijn hoofd afspeelden. Maar toen ik na de aanval wakker werd, was er niets meer. Het was een rommel in mijn hoofd,” zo schrijft Hogancamp.
“Mijn vader nam wat van mijn tekeningen mee naar het ziekenhuis; hij dacht dat het misschien mijn geheugen zou opfrissen. Ik wist nog goed dat ik kon tekenen en ik het probeerde het, maar ik kan gewoon niet meer tekenen zoals ik dat ooit kon.”
“Ik wilde het terug – mijn fantasie – want ik wist dat mijn brein een achtcilindermotor was, die maar op één cilinder draaide. Om het terug te krijgen bedacht ik mijn eigen bar te bouwen. Ik wilde altijd al een eigen bar. Dus, dat deed ik. En toen zag het er maar kaal uit, dus ik bouwde er meer gebouwen omheen.”
Een soldaat, doodgeschoten tijdens de nieuwjaarspatrouille van Marwencol. Beeld: Mark Hogancamp © 2015 Mark Hogancamp / Artists Rights Society (ARS), NY
Nieuwjaarsavond 1942-43 in de Ruined Stocking Catfight Club in Marwencol in België. Beeld: Mark Hogancamp © 2015 Mark Hogancamp / Artists Rights Society (ARS), NY
Vijf SS-soldaten besluipen me en vallen me aan. Beeld: Mark Hogancamp © 2015 Mark Hogancamp / Artists Rights Society (ARS), NY
Hogie krijgt een pakketje met nieuwe figuurtjes voor zijn minatuur van een dorpje in de Tweede Wereldoorlog. Beeld: Mark Hogancamp © 2015 Mark Hogancamp / Artists Rights Society (ARS), NY
Reddingsactie voor de Majoor. Beeld: Mark Hogancamp © 2015 Mark Hogancamp / Artists Rights Society (ARS), NY
Een fotograaf neemt een foto van Anna en mij in Marwencol Falls, waar we op huwelijksreis gingen. Beeld: Mark Hogancamp © 2015 Mark Hogancamp / Artists Rights Society (ARS), NY
Een soldaat rouwt om zijn maatje bij de begraafplaats van Marwencol. Beeld: Mark Hogancamp © 2015 Mark Hogancamp / Artists Rights Society (ARS), NY
Luitenant Tonjes maakt een praatje met de postbode bij het tankstation van Marwencol. Beeld: Mark Hogancamp © 2015 Mark Hogancamp / Artists Rights Society (ARS), NY
Een bezorger van de Nazi’s snelt langs een wegversperring bij Marwencol. Beeld: Mark Hogancamp © 2015 Mark Hogancamp / Artists Rights Society (ARS), NY
T.C. en ik drinken echte koffie onder ons afdakje gemaakt van lijken tijdens de zwaarste sneeuwstorm uit de geschiedenis van België. De echte T.C. overleed voordat dit gemaakt was, maar in Marwencol leeft hij verder. Beeld: Mark Hogancamp © 2015 Mark Hogancamp / Artists Rights Society (ARS), NY
Mark aan het werk in Marwencol in 2005. Beeld: Tom Putnam.
Deze foto’s komen uit Welcome to Marwencol, door Mark Hogancamp en Chris Shellen. In November 2015 komt het boek uit.