Kai Heerings heeft al jarenlang een bescheiden carrière in het profvoetbal. Toch is het telefoonboekje van de verdediger van Fortuna Sittard indrukwekkender dan dat van alle andere eredivisiespelers. Heerings is namelijk de bedenker van een koffer met ingebouwde PlayStation: de Game Case. En die is vooral onder topsporters mateloos populair. Zo verkocht de 29-jarige Amsterdammer zijn koffertje aan onder anderen Lionel Messi, Sergio Agüero en José Mourinho. Formule 1-coureur Max Verstappen is zijn grootste afnemer.
Ik spreek met hem af in een cafeetje in Sittard. Heerings zet het nieuwste model van zijn koffer op tafel. We spreken over een grote fout bij de bestelling van John Terry, de kapotte beeldschermen van Khalid Boulahrouz en de droom om zijn koffer in de MediaMarkt te krijgen.
Videos by VICE
VICE Sports: Hoi Kai, hoe ben je op het idee van de gamekoffer gekomen?
Kai Heerings: In mijn tijd bij FC Utrecht speelden we met het hele team Call of Duty, iedereen zat thuis met zo’n headset. We waren vaak op reis of zaten in de bus en op dat soort momenten konden we niet spelen. Daar had ik het met mijn zwager, Jens van Zonneveld, over. Hij zei dat hij voor 200 euro wel wat wilde proberen te maken. Hij vond een Samsung-scherm dat na wat knutselen in een soort gereedschapskoffer paste.
Geniaal. En toen zijn jullie meteen de markt op gegaan?
Nee, het was helemaal niet de bedoeling om een bedrijf te beginnen. Het was gewoon voor mezelf. Vlak voordat ik met FC Utrecht op trainingskamp ging, had Jens hem af. Al die jongens waren natuurlijk nieuwsgierig toen ik met dat koffertje aankwam op het vliegveld, maar ik hield bewust heel lang mijn mond. Totdat we even moesten wachten op Schiphol en ik hem opendeed. Iedereen werd helemaal gek. Jens Toornstra zei meteen: “Doe mij ook zo’n ding. Ik koop hem van je.”
Zo maakte mijn zwager er nog een paar voor jongens van FC Utrecht. In diezelfde zomer ging Jens naar Feyenoord. Daardoor ging het heel hard. Ineens hadden we een stuk of tien aanvragen. Eljero Elia kocht er ook één en postte hem op Instagram. Op dat moment hadden we net zelf een Instagram-account. Ik was thuis met mijn zwager en schoonzus, toen mijn vrouw ineens zei: “Iemand met ontzettend veel volgers heeft een berichtje gestuurd via Instagram. Hij heet John Terry.” Zij had geen idee wie dat was, maar wij konden het eerst helemaal niet geloven. Hij wilde er acht hebben en betaalde meteen.
En toen? Acht gemaakt en opgestuurd naar John Terry?
Ja, gewoon via PostNL. We stopten ze in een doos en gaven die af bij een postkantoor bij ons om de hoek, haha. Onze grootste fout ooit. Hij belde al snel op: al die dingen waren stuk. De schermen waren los geknald, de binnenkant was kapot. We schaamden ons dood. We hebben meteen nieuwe in elkaar gezet en zijn zo snel mogelijk met twaalf koffers naar het trainingscomplex van Chelsea gereden. De bewaker lachte ons eerst uit toen we zeiden dat we voor John Terry kwamen. Nadat ik John gebeld had en de telefoon doorgaf, trok die bewaker helemaal wit weg. Hij heeft wel duizend keer zijn excuses aangeboden.
Hoe reageerde John Terry?
Hij was heel relaxed en vond het niet erg dat het de eerste keer fout was gegaan. Hij heeft ons nog een rondleiding gegeven op het trainingscomplex. Toen we bezig waren met die koffertjes, kwamen allemaal andere spelers ook kijken. We verkochten er meteen nog een paar. Ook José Mourinho heeft er een gekocht, voor zijn zoontje volgens mij. Dat gebeurde allemaal binnen twee of drie maanden nadat mijn zwager de eerste keer voor mij had geknutseld. Na John Terry wilden steeds meer voetballers er eentje kopen. Door mond-tot-mondreclame en Instagram ging het snel heel hard.
En allemaal belden ze je persoonlijk op?
Ja, de meesten kwamen via Google bij ons terecht en gingen bellen. Mijn vrouw heeft al die bekende voetballers aan de lijn gehad, want zij nam meestal op. Zo had ze bijvoorbeeld ook ineens Sergio Agüero aan de telefoon. Dat was vlak nadat we die koffers aan John Terry hadden verkocht, in de tijd van de grijze gereedschapskoffer. Hij wilde die, maar dan in het wit en met een witte PlayStation. Hij maakte meteen een pak geld over. We hebben toen die koffer maar gewoon zelf wit gespoten.
Niet lang daarna appte Agüero mij. Hij wilde er nog twee kopen, voor vrienden. “Leuk”, reageerde ik. “Voor wie is het en waar moet ik het naartoe sturen?” Was er één voor Lionel Messi. Dat was wel gaaf. Ik heb geen persoonlijk contact met hem gehad, maar hij heeft het geld wel zelf overgemaakt. Stond er ineens op de bankrekening: L. Messi. Dat was toch wel speciaal.
Wat sick. Hoe konden jullie zo snel zoveel koffers maken?
Op een gegeven moment kregen we er steeds meer handigheid in. Mijn zwager maakte ook allerlei malletjes voor de snoertjes en knopjes, zo wonnen we steeds meer tijd. De televisies kochten we op via Amazon, MediaMarkt, noem maar op. Het eerste jaar hebben we alles zelf gedaan. Daarna beseften we dat we zo niet verder konden. Via een bedrijf dat ons benaderde zijn we aan de koffer gekomen die ik hier nu bij me heb. Dit is ons tweede model. Deze is veel robuuster en kun je gerust een keer laten vallen.
Zetten jullie nog steeds alle koffers zelf in elkaar?
Nee, de koffers komen nu van de band rollen. Mijn zwager monteert alleen zelf nog de schermen. We hebben in China precies de juiste schermen gevonden en die klikt hij er in vijf minuten in. Dat vindt hij ook leuk. Zoals een ander een boek leest, doet hij dat. Daardoor houden we ook een soort van controle op het proces. Door de laatste dingen zelf te doen, kunnen we de kwaliteit waarborgen.
Ben je eigenlijk zelf nog een gamer?
Eigenlijk niet. Ik kom er niet meer aan toe. Ik heb twee prachtige dochters en die vragen veel aandacht. Ik ben helemaal uit het gamen.
Hoe weet je dan nu wat de verbeterpunten zijn?
Bijvoorbeeld via Max Verstappen. Hij heeft er vier en is een van onze meest kritische klanten. Daarom heb ik tegen hem gezegd dat hij het moet aangeven als er iets mis is. Max had eerst onder een schuilnaam een koffer besteld. Geen idee waarom. Toen hij een foto op Instagram zette, kwam ik er pas achter dat hij ‘m gekocht had. Ik heb hem een berichtje gestuurd dat als hij verbeterpunten had, hij dat maar moest laten weten.
Met wat voor dingen komt hij dan?
Het gewicht. Max vindt hem te zwaar. Op foto’s of in video’s zie je ook vaak dat iemand anders de koffer voor hem draagt. En veel sporters willen een Game Case met wieltjes. Dat is heel mooi, maar door het trillen kan dat qua belasting nog niet. Ze trekken hem dan niet alleen over een gladde vloer, maar ook over klinkertjes. We zijn nu aan het kijken of we hem kleiner kunnen maken en hem dan op een soort trolley kunnen zetten.
Ik zag op jullie Instagram ook een interview met Max Verstappen over ‘The mystery of the black box’. Wat was dat?
Dat was bij Sky Sports, de grootste Formule 1-zender. Ze zagen Max elke keer met een zwarte koffer lopen, maar niemand wist wat het was of wat erin zat. Dat was dus onze Game Case. Dat soort dingen vind ik wel vet. Net zoals Max heeft verteld dat hij op de Game Case een circuit heeft geoefend. Gewoon voor de lol, maar dat is toch leuk om te horen. Max gamede volgens mij op een gegeven moment zoveel dat hij moest stoppen van zijn vader of van Red Bull.
Vind je het niet een beetje ver gaan? Al die gekkigheid om een paar uurtjes te kunnen gamen?
Het is niet anders tegenwoordig. Max zat vorig jaar zelfs met zijn teamgenoot Ricciardo in de privéjet te spelen. Iedereen wil gewoon de hele tijd gamen. Het enige probleem dat we nu nog hebben, is dat hij altijd op stroom aangesloten moet zijn. Een accu zou net zo groot zijn als de koffer zelf.
Onder jullie volgers op Instagram zie ik ontzettend veel voetballers. Inmiddels staat er in alle spelersbussen wel één, of niet?
Dat denk ik ook. We hebben ook weleens dat clubs ze kopen. Hannover heeft ze bijvoorbeeld cadeau gedaan aan alle spelers van de Onder 19. Die waren kampioen geworden en de club wist niet wat ze moesten geven. Kwamen ze bij ons uit. En we hebben tegenwoordig een samenwerking met EA Sports. Voor het WK van 2018 kregen daardoor de spelers van het nationale team van Frankrijk er bijvoorbeeld allemaal eentje.
Verdien je ook al goed geld met de verkoop?
Nog niet meer dan met voetballen. We maken natuurlijk ook veel kosten, en alle winst gaat terug in het bedrijf. Mijn zwagertje en ik hebben allebei de helft van de aandelen. We doen het allebei naast onze baan, en daardoor is het nog steeds een soort familiebedrijf. Dat willen we graag zo houden. Tenzij we door een grote investeerder de prijs flink omlaag kunnen krijgen. Die gereedschapskoffer verkochten voor 429 euro. Deze is 699 euro. De prijzen zijn zonder de PlayStation, hè.
Dat is nog een behoorlijk bedrag.
We willen ook het liefste dat iedereen hem kan kopen. Dat-ie over een paar jaar onder de kerstboom ligt. Door de prijs missen we nu een hele hoop mensen. Het gaat mij echt niet om Messi of Agüero. Dat is leuk, maar daar heb ik het nooit voor gedaan. Het moet massaproductie worden, zodat-ie in de MediaMarkt kan komen. Ik vind het mooier dat straks die jongen die hier achter de bar staat hem kan kopen, dan dat Zlatan ‘m bestelt.
Het gaat er onder FIFA-spelers soms heftig aan toe tijdens het gamen. Krijgen jullie weleens vragen of koffertjes gerepareerd kunnen worden na een woedebui?
Haha zeker, we krijgen regelmatig de vraag of we kapotte Game Cases kunnen maken. Sommigen zeggen dan dat hij stuk is gegaan bij het optillen of zoiets, maar dan weet ik wel beter. Maar niet iedereen is zo. Khalid Boulahrouz is bijvoorbeeld goudeerlijk. Hij zegt gewoon: “Ik heb verloren en dat ding gesloopt, doe mij effe een nieuw scherm.” Hij kan er ook moeilijk over liegen, want één keer had hij zo hard geslagen dat je gewoon zijn hele vuist in het scherm zag zitten. Mijn zwager had toen als grap bedacht om voor Boulahrouz een soort tralies voor het scherm te maken, haha.
Als je op de hoogte wil blijven van onze beste stukken zonder je suf te scrollen, schrijf je dan in voor onze wekelijkse nieuwsbrief.
