Harry Benson heeft iedereen van Martin Luther King tot Kate Moss gefotografeerd

Donald Trump in de Taj Mahal in 1990. Foto door Harry Benson, met dank aan Magnolia Pictures

Harry Benson heeft zoveel foto’s van de onlangs verkozen Amerikaanse president Donald J. Trump dat hij er een boek mee zou kunnen vullen. Een selectie ervan kan je binnenkort zien in de nieuwe documentaire Harry Benson: Shoot First van Matthew Miele en Justin Bare . De documentaire is het product van een veertig jaar durende werkrelatie tussen de legendarische fotograaf en de aankomende president van de VS.

Videos by VICE

“Ik ken die eikel al veertig jaar,” vertelde de 87-jarige Benson me, in zijn lichte en artistieke appartement in de Upper West Side in Manhattan. “Hij is nog altijd dezelfde opschepper.” En Benson kan het weten. In de film Benson shoots Trump uit 1990 houdt Trump een enorme stapel geld vast, een miljoen dollar, die hij uit een van zijn casino’s in Atlantic City heeft geplukt.

En Trump is niet de enige belangrijke figuur in de Amerikaanse geschiedenis die door Harry Benson is vastgelegd; ook portretten van leden van de Ku Klux Klan maken deel uit van zijn oeuvre. “Ik werd toegelaten door de ‘Imperial Wizard’, dat heeft erg geholpen,” Zei Benson als hij uitlegt hoe hij diep in de Carolina Klan terecht is gekomen, waar hij de bijeenkomsten vastlegde. “Het was een man met de naam Bobby Shelton.”

Moeder en kind van de Ku Klux Klan. Photo by Harry Benson.Foto door Harry Benson, met dank aan Magnolia Pictures

De in Glasgow geboren fotograaf zegt “geen interesse” te hebben om de inauguratie vast te leggen, als ik hem daarnaar vraag. Dat maakt Trump de enige president sinds Eisenhower die Benson niet heeft vastgelegd aan het begin van zijn ambtstermijn. Ook heeft hij geen zin meer om foto’s te maken van de Klan. “Ik hoef niet meer ambitieus te zijn,” zegt hij. “Ik ben een oude man.”

Hoewel hij tegenwoordig erg bescheiden is, was Benson heel ambitieus in zijn jongere jaren. Hij heeft iedereen vastgelegd; van The Beatles tot Mohammed Ali, van Greta Garbo tot Mike Tyson. Hij heeft de IRA van binnenuit gefotografeerd en maakte oorlogsreportages in Bosnië en Irak. Een omslagfoto die hij maakte van Ronald en Nancy Reagan terwijl ze dansten in de studio van Vanity fair kreeg extra lof omdat er niks aan bewerkt hoefde te worden.

Benson schoot beelden van The Beatles tijdens hun eerste toer door de Verenigde Staten, en hij heeft ook een foto van Jack Nicholson die langs de kant van de snelweg in Aspen staat, waarbij er nog een beetje wit poeder rond zijn neus te zien is. Zijn camera heeft ook nationale tragedies vastgelegd zoals de liquidatie van de senator Robert F. Kennedy in 1968, en op vrediger momenten zoals van Greta Garbo toen ze een duik nam in Antigua. Al deze foto’s wordt getoond met uitgewerkte achtergrondinformatie erbij en personen als Trump, Robert Kennedy’s dochter, Kerry Kennedy, Dan Rather, Sharon Stone, Piers Morgan en anderen, hebben hun waardering geuit over de film.

“Ik ging niet naar het Ambassador Hotel omdat ik wist dat Bobby had gewonnen,” zei Benson over de foto’s die hij daar van de liquidatie van Kennedy maakte. “Ik ging erheen, en Bobby was bezig een speech te schrijven in het hotel. Ik probeerde weg te gaan, maar het was druk in de balzaal, dus probeerde ik op een andere manier uit te vogelen hoe ik weg kon gaan.

Ik mocht achter de schermen komen, dus ik liep achter Bobby aan, door de keuken. Ik ging een andere kant op en een meisje, een Kennedy, gilde. Ik wist meteen wat er aan de hand was.” Dat zou niet de enige keer zijn dat Benson foto’s maakte tijdens de nasleep van een moord. Hij was ook aanwezig bij de begrafenis van Martin Luther King in dat zelfde jaar. “Ik had de vaardigheden om mijn emoties opzij te zetten,” legt Benson uit in de film.

Maar voor iemand die zo natuurlijk overkomt wanneer hij achter de camera staat, was Benson heel huiverig toen hij de hoofdpersoon in een film werd: “Ik geloof niet dat ik vind dat ik goed ben in fotograferen,” zegt hij. “Het was ongemakkelijk, iets om me doorheen te worstelen. Ik ben gewend mensen te fotograferen en het was confronterend om te zien hoe dom en ongemakkelijk ik eruitzag.”

Voor Bare en Miele, kwam de beslissing om de film Shoot First te maken in een tijd waarin ze druk in de weer waren met een ander project, een film voor Tiffany & Company. Tijdens het maken van die film spraken ze de fotograaf. “Na ongeveer tien minuten realiseerde we ons hoe ongelofelijk belangrijk hij was voor de fotografie,” zei Miele. “Hij was bescheiden. Hij vertelde niet veel, maar als je met hem praat in zijn appartement, zie je alle foto’s aan de muur hangen.” En inderdaad: toen ik werd uitgenodigd hem te bezoeken, bleek er echt een kamer te zijn waar elke muur gevuld was met grote foto’s. Van Andy Warhol tot een willekeurig stel, zoenend in een bar.

Veel van deze foto’s komen voorbij in Shoot First, en er zijn er nog veel meer die liggen opgeslagen in grote dozen. Ze worden beheerd door zijn vrouw en zakelijk manager, Gigi. Omdat ze dat zelf wil of omdat Harry erom heeft gevraagd, ruimde zij ze op wanneer hij van huis was.

“We wilden werk tonen uit elk decennium dat hij werkte als fotograaf,” zei Miele me over de eindmontage van de film, waar ze ongeveer een jaar aan werkten. Het resultaat is omvangrijk en gevarieerd: beelden van Jacqueline Kennedy komen voorbij, en een scene waarin hij kiekjes maakte in de slaapkamer van Michael Jackson. Benson wist dat het “rare” foto’s zou opleveren toen hij naar binnen liep en er een levensgroot beeld stond van een scoutingwelp, naast een enorme vergulde troon.

De veelzijdigheid en actie in de film van Bare en Miele zijn tekenend voor Bensons werk. Volgend jaar mag hij voor dat werk de Infinity Award in ontvangst nemen. De fotografieprijs wordt uitgereikt levenswerk door het Internationale Centrum voor Fotografie, en eert een heel oeuvre.

Er is weinig waar Harry Benson geen foto’s van maakt, hoewel hij wel tegen me heeft gezegd dat hij nooit een opdracht aan zou nemen waarin dieren pijn wordt gedaan. Een opdracht gaat voor hem als volgt: hij neemt de foto’s en laat ze bewerken. Welke foto’s er vervolgens gepubliceerd worden maakt hem niet uit. De selectie laat hij aan iemand anders over.

“Mensen vragen me wel eens of ik er nachtmerries van heb,” zei Benson over het nemen van de hartverscheurende foto’s van Kennedy’s laatste minuten. Zijn vrouw, Ethel, hief haar hand op om de lens te blokkeren. “Maar ik zou nachtmerries hebben als ik die foto’s niet had gemaakt.”

Volg Mikelle Street op Twitter.