De sleutel tot iedere succesvolle natie is een symbool dat verenigd. Rusland heeft haar wodka en de kalasjnikov, ik als trotse Belg heb een urinerende kleuter in de straten van Brussel en Nederland heeft, volgens The Economist althans, Ali B. Zulke symbolen zijn broodnodig in een tijd waarin je nog geen Tupperware-party kan organiseren zonder dat het ontruimd wordt vanwege een valse bommelding.
The Economist noemt Ali, in tegenstelling tot Geert Wilders, in dit artikel het meest interessante figuur binnen de Nederlandse etnische relaties. Het is niet gek dat de keuze niet op Wilders viel. Geert teert immers op de angstreflexen van het gemiddelde kuddedier en is daarmee even innovatief en verrassend als de keutels van een wit schaap, om maar een willekeurig kuddedier te noemen.
Videos by VICE
“Ali B’s beste werk is zeker niet zijn muziek”. The Economist slaat direct de spijker op de kop, al moet ik toegeven dat de clip van Leipe Mocro Flavour zelfs in België een diep culturele indruk heeft nagelaten. Het artikel eert vooral Ali’s vermogen om verschillende sociale groepen samen te brengen, vooral als die van een iets gevorderde leeftijd zijn. Het publiek van zijn show Je Suis Ali B zou vooral bestaan uit blanke, oude vrouwtjes en Ali grootste troef ligt in zijn uitstekend gevoel voor kitsch. Steeds opnieuw krijgt Nederlands bekendste huggy-moroccan (de beste vertaling die The Economist voor knuffelmarokkaan kon bedenken) de hele Nederlandse natie collectief aan het snotteren. Je kan een debat ook alleen maar winnen als je de harten van je publiek weet te stelen.
Hoe dan ook, The Economist maakt met dit artikel terecht een punt. Niet alleen Nederland, maar ook België, Frankrijk, Groot-Brittanië of welk land dan ook heeft nood aan figuren die de verschillende groepen van het land kunnen samenbrengen. Wilders en zijn kameraden willen het misschien ontkennen, maar face it: er is niet één Nederland. Nederland, of in mijn persoonlijk geval België, is een mierenhoop aan kleur en variatie en dat gaat nooit veranderen. Ik kan me ook niet voorstellen hoe ontiegelijk saai het is om in een plek te wonen waar je alleen maar Nederlandse muziek kan luisteren terwijl je iedere dag overleeft op worst en wortelpuree. Diversiteit betekent niet dat een bepaalde cultuur wordt weggevaagd door de andere. Culturen kunnen naast elkaar leven en in elkaar overvloeien. Dat maakt het leven juist zo interessant. Mensen als Ali B zijn hier het levende bewijs van. Ze slopen muren en tonen de mengelmoes van culturen waar ze de belichaming van zijn dat het leven niet zwart of wit is. Geert mag nog zo hard roepen als hij wil, maar ondertussen voedt zijn partij de diversiteit waar hij zo tegen vecht. Of zoals Ali B het zegt: “De relatie tussen Wilders en mij is een symbiose. Hoe groter zijn succes, hoe groter de nood aan bruggenbouwers als ik.” U go Ali!
