Matt Raekelboom is het soort persoon die zijn partner alles zal geven. Tenminste, totdat de stimulatie wegzakt. Dan zet hij zichzelf op een lager pitje en weten zijn partners niet wat hij van ze vindt.
Raekelboom, een content creator en publiek spreker, denkt dat dit gedrag aan zijn aandachtstekort-hyperkinetische stoornis (attention-deficit/hyperactivity disorder oftewel ADHD in het Engels) te danken is, waardoor hij zich vaak voelt alsof hij door extreme emoties wordt aangestuurd, vaak impulsieve keuzes maakt, stemmingswisselingen en een “constante drang naar meer” heeft.
Videos by VICE
“Ik denk dat ADHD mijn romantische relaties in zowel extreme positieven als extreme negatieven beïnvloedt,” vertelt Raekelboom aan VICE.
ADHD is een mentale aandoening die delen van het brein aantast die mensen helpen plannen, focussen en taken laten uitvoeren. Volgens het United States National Institute of Mental Health wordt het gekenmerkt door een patroon van onoplettendheid en/of hyperactiviteit-impulsiviteit die storen bij het dagelijks functioneren van mensen. Volgens één onderzoek uit 2020 hebben meer dan 506 miljoen mensen over de hele wereld deze aandoening.
De aandoening heeft ook invloed op het beloningssysteem van het brein, wat het reguleren van emoties en gedrag moeilijker maakt, en impulsief en riskant gedrag aantrekkelijker. Maar het is niet allemaal slecht. Sommige mensen met ADHD zeggen dat het ze creatiever maakt of dat ze zich heel goed op dingen kunnen focussen.
Experts en mensen met ADHD zeggen dat de aandoening invloed heeft op de manier waarop ze aantrekkingskracht voelen, conflicten oplossen in hun relaties, en zelfs hoe ze seks hebben.
Janina Elbert Maschke, een ADHD-coach, zegt dat dit romantische en seksuele relaties intenser en spannender kan maken, maar ook moeilijker.
Volgens haar kan moeite met het reguleren van emoties betekenen dat je makkelijker met intense emoties omgaat, waardoor verliefd worden, of ten minste verliefd willen worden, erg makkelijk kan voelen. Hierdoor kunnen mensen met ADHD gaan hyperfixeren op degene die ze aantrekkelijk vinden, en diegene “love bomben”, maar het kan ook betekenen dat ze snel weer interesse zullen verliezen en een nieuw ding willen om veel op te kunnen focussen.
Donna Giachino, ook een ADHD-coach, zegt dat mensen met ADHD als spontaan en plezierig kunnen overkomen, wat voor mensen aantrekkelijk kan zijn en tot speciale relaties kan leiden. Maar “dankzij problemen met uitvoerende functionaliteit, waaronder organiseren, onthouden, etc., kan ADHD een uitdaging zijn voor relaties waarin de partner hoopt op georganiseerdheid en consistentie.”
Pina Varnel, een striptekenaar die strips maakt over haar ervaringen met ADHD, zegt dat ze soms in de valkuil van afhankelijkheid van haar partner valt om te compenseren voor de momenten dat ze iets niet kan of vergeet te doen. “Op de lange termijn creëert dat een hoop negatieve gevoelens. Mijn partner kan zich er verbitterd door gaan voelen, en het voelt dan voor mij alsof ik dingen niet zelf kan,” zegt ze.
Omdat ze zich moeilijk kan concentreren is Varnel ook gevoeliger als ze uit haar concentratie wordt gehaald, zoals wanneer haar partner haar werk onderbreekt om snel iets te vragen, zoals wat ze wil eten.
“Ik raak gefrustreerd en reageer geïrriteerd. Zelfs als mijn partner het goed bedoelde duurt het nu weer een hele tijd voordat ik mijn focus weer terug heb,” zegt Varnel. Ze voegt eraan toe dat ze, door momenten van hyperfocus en de moeite met het reguleren van emoties, ruzies soms langer door laat gaan om haar intense gevoelens te evenaren in plaats van dat ze dingen probeert op te lossen.
“Ik probeer mezelf hier steeds meer op te betrappen door de zinspatronen die ik in die situaties gebruik te herkennen. Als ik dat doe, begin ik zinnen vaak met ‘Oké, maar.’ Dus ik heb mezelf aangeleerd om mezelf na die ‘maar’ tegen te houden en mijn gedachten eens beter te beschouwen. Probeer ik met deze vraag echt iets te bereiken, of zit ik vast in een pieker-spiraal omdat ik mijn eigen gevoelens blijkbaar niet kan afhandelen?”
ADHD kan ook invloed hebben op seks.
“Het voelt naar om te zeggen, maar ik moet ook een hoop moeite doen om me te focussen op intimiteit in bed. Er kan echt geen muziek opstaan, of ik begin al snel een mentaal boodschappenlijstje voor de volgende dag op te stellen. Soms ben ik helemaal dol op intimiteit omdat het een bron van dopamine kan zijn,” zegt Varnel.
Zowel Maschke en Giachino zeggen dat de impulsiviteit die bij ADHD komt kijken mensen tot riskant seksueel gedrag kan aanzetten.
In een video vertelt Raekelboom dat het hebben van ADHD soms hand in hand gaat met genieten van bepaalde kinks, juist omdat gestimuleerd worden door dingen als druk of pijn mensen kan helpen om gefocust te blijven in bed.
Relaties en ADHD zijn op zichzelf al ingewikkeld genoeg, maar ze kunnen elkaar ook zeker nog meer compliceren.
“Het is belangrijk om te begrijpen hoe dit gedrag aan adhd gerelateerd is en hoe ze zich bij het individu kenbaar maken. Als iemand moeite heeft met het reguleren van emoties en daardoor stemmingswisselingen heeft of omwille van een adrenalinekick ruzies uitlokt met hun partner, is het belangrijk dat er wordt gewerkt aan die regulatie van emoties,” zegt Maschke.
Ze voegt eraan toe dat het oefenen van mindfulness een goede manier kan zijn om emoties te reguleren en impulsief gedrag te verminderen. Duidelijke grenzen stellen en werken aan de communicatie kan ook helpen om wrijving binnen relaties te verminderen. Mensen kunnen hun eigen gedrag ook beter leren begrijpen door hulp te zoeken bij een coach, therapeut, met medicatie of met een combinatie van die dingen.
Raekelboom zegt dat het hebben van ADHD zowel een zegen als een vloek is, en dat elke dag weer nieuwe uitdagingen biedt. “Als ik voor mezelf zorg, wat ik altijd zou moeten doen, dan kan ik goed gebruik maken van een wonderbaarlijk brein. Maar als ik dat niet doe, dan kunnen veel van mijn relaties eronder gaan lijden,” zegt hij.
Maar het is belangrijk om te onthouden dat iemands ADHD niet per se moet veranderen om een relatie goed te laten werken. Varnel zegt dat er een onderscheid is tussen naar de aandoening kijken als iets dat moet worden “overwonnen” en ermee werken om nog meer zichzelf te zijn met haar partner.
“Ik heb mezelf toegestaan om mezelf te zijn met mijn ADHD-symptomen, omdat het dingen zijn die ik niet zomaar kan wegnemen. Maar hoe ik met die symptomen omga, en hoe ik verantwoordelijkheid neem voor eventueel leed dat ik anderen kan toedoen – of dat nou door ADHD komt of niet – dat is altijd iets waar ik aan zal kunnen werken en wat ik altijd zal kunnen verbeteren,” zegt Varnel.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op VICE Asia.
Volg VICE België en VICE Nederland ook op Instagram.
