Airbnb, ooit gepresenteerd als onze redding van te dure hotels, is nu ongeveer even duur als dure hotels. Maar met de opkomst van gemeenschapshuizen en werkvakanties, zou slapen waar je werkt een alternatief kunnen zijn. Dat is althans het idee achter PodShare, een flexwerkplek met bedden, waar al drie vestigingen van te vinden zijn in Los Angeles.
PodShare wordt gedefinieerd als een “flexleefplaats” en werd in 2012 opgericht door ondernemer Elvina Beck en haar vader, die de gedeelde leefruimtes aan sociale reizigers en flexwerkers verhuren voor tussen de 30 en 45 euro per nacht.
Videos by VICE
In plaats van 100 bedden hebben onder hetzelfde dak, zoals een hostel, heeft PodShare 10 tot 30 bedden die overdag in bureau’s veranderen.
“PodShare maakt het leven betaalbaarder omdat er geen borg of meubels betaald hoeven te worden. Wij bieden een flexibel leven,” zegt Beck. “Pod-leven is de toekomst voor singles die nog niet willen settelen, maar zich willen focussen op hun startups en iets nieuws willen ervaren.”
De industriële locaties hebben Murphy-bedden, dutjesruimtes, Xbox 360s en 24 uur per dag toegang met een code. Gasten kunnen per dag betalen en mogen daarvoor werken, rusten, netwerken, kleren wassen en eten in de gemeenschappelijke keuken.
De site van PodShare is overladen met millennial-vriendelijke buzzwords, zoals ‘deeleconomie,’ ‘pod culture,’ ‘nomadische freelancer’ en zelfs “Podestrians” – de naam die het bedrijf geeft aan gasten, die allemaal een profiel op hun website krijgen.
“We creëeren een sociaal netwerk met fysieke adressen,” zegt Beck. “Ons open-floormodel biedt de hoogste kans op ontmoetingen tussen sociale reizigers. Wij identificeren ons niet met hostels – we zijn een flexleefplek of een leef-werkgemeenschap.”
PodShare-locaties bevinden zich vlakbij openbaar vervoer, aangezien de meeste bezoekers geen auto’s hebben. Toch zijn er drie soorten mensen die inchecken: reizigers, mensen die een huis zoeken in LA en freelancers.
De locaties zijn niet zoals Japanse capsulehotels, die alleen voor mannen zijn. Hier vind je bijna evenveel mannen als vrouwen (59 procent man tegenover 41 procent vrouw). Beck en haar team richten zich op een oplossing voor wereldwijde eenzaamheid met een globaal netwerk van PodShares, waar meer mensen kunnen samenleven.
“Ik begon ermee om mijn eigen eenzaamheid te genezen,” zegt Beck, “zodat ik nooit meer een nacht zonder vrienden hoef te zijn.”
Beck is waarschijnlijk nooit alleen, aangezien ze in een pod leeft met 23 doorwisselende huisgenoten. 84 procent van de bezoekers komen uit het buitenland. De locaties zitten 92 procent van de tijd vol en meer dan 4,000 leden hebben er de afgelopen vier jaar gebruik van gemaakt. (Een aantal mensen hebben zelfs PodShare-tatoeages laten zetten.)
De prijzen zijn schappelijk. Pods in Hollywood kosten 45 euro per nacht, maar in LA kosten ze 30 euro per nacht, 200 euro per week en 800 euro per maand.
De gemeenschap staat centraal. “Bij de check-in zeggen we ‘je krijgt je eigen pod, maar de rest delen we,” zegt Beck.
“Het delen van een open ruimte met vreemden die hun naam op hun slaapruimte geschreven hebben, die verschillend eten koken, verschillende shampoos achterlaten in de douche en verschillende muziek luisteren, is de reden dat we reizen,” vertelt Beck.
Beck houdt vergaderingen met haar team aan de gedeelde tafels, die omringd zijn door gasten die gewoon mee kunnen luisteren met de reilen en zeilen van de onderneming.
“We nodigen iedereen uit om mee te doen,” zegt ze. “We bouwen de pods om een gemeenschappelijke ruimte heen, nooit in een hoekje of om iemand uit te slapen. Als onze gemeenschap een vorm zou hebben, zou het een cirkel zijn.”
Zou het leven in een pod de toekomst kunnen zijn van leven in veel te dure steden? Niet voor iedereen waarschijnlijk, maar het heeft wel iets bewezen.
“Er bestaat een markt voor betaalbaar, flexibel gemeenschapsleven in steden,” zegt Beck.
Er vindt wel een screening plaats voor iemand bij PodShare kan slapen. Als je toegelaten wordt, krijg je een profielpagina met een persoonlijke review.
“We hebben de pods naar binnen toe gebouwd zodat de gemeenschap zichzelf controleert.”
“Mensen willen liever horrorverhalen horen dan goed nieuws, maar dankzij onze pre-screening en profielen krijgen we hier veilige, verstandige en sociale individuen,” zegt Beck.
Hoewel de pods betaalbaar en centraal gelegen zijn, zijn er vooral voor gasten natuurlijk beperkingen, waaronder een gebrek aan privacy. We zijn ook regels, waaronder “No PodSex,” wat een uitdaging kan zijn voor stellen die er verblijven in de queensize bedden.
“We hebben de pods naar binnen toe gebouwd zodat de gemeenschap zichzelf controleert,” vertelt Beck.
Toch ontstaan er onder ‘podestrians’ romances.
“Een jongen uit Michigan reed hierheen terwijl een meisje uit Parijs het vliegtuig pakte. Ze checkten allebei in,” vertelt Beck. “Hij de bebaarde IT-guy die altijd sandalen draagt en zij is de getatoeëerde, alternatieve tatoeagekunstenaar. Ze werden na drie maanden verliefd en nu wonen ze samen op Spring Street.”
“We proberen een balans te vinden tussen sociaal goed en het creëeren van genoeg economische ruimte om meer pods te bouwen,” zegt Beck. “Het nachtelijke, wekelijkse of maandelijkse lidmaatschap is zo opgezet dat je alleen een tandenborstel en schoon ondergoed nodig hebt, zodat je hier kan overleven als een baller met een beperkt budget.”
