“Veel van mijn werk bestaat uit het experimenteren met het immateriële, het intuïtieve, het imaginaire.
Videos by VICE
Dingen die te gek voor woorden lijken, maar wel tot de verbeelding spreken,” vertelt conceptueel kunstenaar Alyce Santoro. Twaalf jaar lang werkte ze aan haar Sonic Fabric, textiel dat voor 50% uit cassettebandjes bestaat en voor 50% uit polyester. De stof blijft de magnetische eigenschappen behouden en wanneer je met een opname/weergavekop over het materiaal strijkt hoor je vervormde fragmenten van de oorspronkelijke opname.
Sonic Fabric Voidness Dress, 2007. Foto gemaakt door Erik Gould, met dank aan Rhode Island School of Design Museum.
Santoro kwam op het idee toen Boeddhistische gebedsvlaggetjes met afbeeldingen van mantra’s zag. Het heilige geluid dat deze klapperende vlaggetjes maakten, deed Santora denken aan het geluid dat de magneetbanden, afkomstig van cassettebandjes, maakten wanneer ze door haar ouders aan hun zeilboot werden bevestigd. “Ik beeldde me altijd in dat als de wind precies goed stond en je heel goed luisterde, je de originele opnames zou kunnen horen,” schrijft ze op haar website.
onic Superhero Dress, 2002. Photo by Julian Mock.
Deze nostalgische herinnering inspireerde Santoro om haar cassette-kledingstof te maken. Verschillende genres, refreinen en andere audio zijn samengeweven tot een patroon. Concepten samenvoegen is hoe Santoro altijd te werk gaat bij haar kunstwerken. “Je kunt me eigenlijk een beetje vergelijken met een onderzoeker. Ik verzamel samples, analyseer ze en verbind ze. Dat is dan ook de enige gelijkenis met een onderzoeker, want ik ben geen objectieve waarnemer. Alles wat ik zie is inherent met elkaar verbonden.” Haar eerste Sonic Fabric-project, de Sonic Superhero Dress, bestond uit maar liefst 100 verschillende cassettebandjes van onder andere Beethoven, The Beatles, haar eigen vroegere punkbandje en zeegeluiden.
Tegenwoordig worden haar rollen Sonic Fabric in een textielfabriek op Rhode Island geweven. Daarvan worden verschillende kledingstukken gemaakt, die over de hele wereld verkocht worden. Eerder dit jaar hield ze haar tentoonstelling Re:Purposed, waar ze lapjes ‘Scroll Scores’-textiel ‘liet horen’. Ze maakte een op maat gemaakt muzikaal kostuum voor percussionist John Fishman en componeert zelfs haar eigen experimentele muziek die ze later toevoegt aan Sonic Fabric. Bovendien verkoopt ze ook geluiddragende dassen en boekenleggers.
Sonic Fabric rok, 2014. Foto door Julian Mock.
Santoro werkt op dit moment aan een project waarin ze de geschiedenis van de experimentele muziek uiteenzet. Ze interviewt verschillende componisten over de bijdrage van muziek aan maatschappelijke veranderingen. Santoro concludeert: “Ik hoop later nog samen te kunnen werken met nieuwe artiesten en hun muziek ook in mijn Sonic Fabric-stof te mogen integreren.”
Bekijk meer van Santoro’s werk op haar website.