Alle illustraties zijn afkomstig van de frontcover van Losing It
Een paar jaar geleden nam Kate Monro ontslag bij haar marketingbaan zodat ze al haar tijd kon besteden aan praten met mensen over hoe ze hun maagdelijkheid verloren zijn. Toen ze genoeg verhalen had verzameld, bracht ze het boek Losing It: How We Popped Our Cherry Over the Last 80 Years uit.
Videos by VICE
In het boek staan interviews zoals die met een getrouwde man die zijn huwelijk niet consumeerde omdat hij alleen opgewonden wordt van straf, met een vrouw die niet voor zichzelf wil erkennen dat haar huisarts verantwoordelijk was voor haar eerste seksuele ervaring en met een lichamelijk gehandicapte man die voor zijn ontmaagding betaalde maar meer plezier beleefde aan de postcoïtale knuffelsessie. Ik vroeg Kate hoe het was om rond te neuzen in het seksleven van anderen, en wat verhalen over ontmaagdingen ons vertellen over onszelf.
VICE: Hey Kate. Hoe kwam je op het idee om mensen te vragen hoe ze zijn ontmaagd?
Kate Monro: Het leek me een goede manier om via die weg onze huidige cultuur onderzoeken, en het leek me dat ik niet de enige zou zijn die nieuwsgierig is naar de privéactiviteiten van mijn medemens.
Waarom denk je dat het verliezen van je maagdelijkheid eigenlijk zo’n big deal is?
Daar zijn veel redenen voor – sommige wat traditioneel en misschien verouderd, maar ook zeker heel geldige. Vroeger leverde het ook voor westerse vrouwen flinke problemen op als je ongetrouwd en niet langer “intact” was, en laten we vooral niet vergeten dat dat in veel niet-westerse culturen nog steeds geldt. Toch is het ook voor mensen die het geluk hebben niet veroordeeld te worden op basis van hun seksuele status een big deal: veel van de mensen die ik interviewde zagen het verliezen van hun maagdelijkheid als een belangrijke stap naar volwassenheid.
Wat leerde je tijdens het schrijven van dit boek?
Ik kwam erachter dat er ongelofelijk veel normale, aantrekkelijke mensen zijn die op latere leeftijd nog steeds maagd zijn. Van het verhaal van de getrouwde man van rond de veertig die nog steeds maagd is kijkt iedereen – inclusief ikzelf – op. Sommige mensen zijn te nerveus of bang, en dan wordt het een ding. Andere mensen komen er gewoon nooit aan toe – de timing was nooit goed en opeens lijkt het te laat om het nog te proberen. Mijn blog, The Virginity Project, geeft een stem aan deze mensen, omdat ze moeilijk in alle openheid hun plek in onze maatschappij kunnen vinden.
Wat leerde je over jezelf terwijl je aan het boek werkte?
Als je op een intiem niveau met mensen aan het praten bent, zullen ze in dat gesprek dingen laten vallen die je niet verwacht. Een vrouw vertelde me dat ze als tiener in de jaren vijftig bij een huisarts kwam die haar liet zien hoe ze zichzelf moest bevredigen.
Op zo’n moment moet je echt in staat zijn je emoties in bedwang te houden, in dit geval vooral omdat ze uit een tijd komt waarin mensen in vergelijking met nu maar weinig van seks wisten. En hoewel de ervaring haar indertijd had verward, voelde ze zich er ook door bevrijd. Ze zei: “Ik had dit nog nooit bij mezelf gedaan, het was vreemd en nieuw. Maar ik leerde wel hoe ik moest masturberen en het was een complete openbaring.” Zo had ze de ervaring voor zichzelf geïnterpreteerd, en het leek me ongepast om daar sceptisch op te reageren, vooral omdat ze inmiddels een dame op leeftijd is.
Toch vond ik deze oudere generatie veel minder preuts dan ik had verwacht. Ze werden door dezelfde hormonen gedreven als jij en ik. Ik leerde niet teveel van tevoren te oordelen: je weet nooit welke bekende-van-een-bekende je aan tafel heel rustig vertelt dat hij in 1959 op z’n dertiende ontmaagd werd door twee zusjes van vijftien en zestien jaar oud.
Was dat het opmerkelijkste verhaal dat je hebt gehoord?
Nee, een van de bijzonderste verhalen was die van een huisvader. Zijn vrouw was kostwinner en ze had een voorliefde voor “pegging”. Ik leerde dat pegging inhoudt dat je een man anaal penetreert met een dildo. Hij had haar in de beginperiode van hun relatie ontmaagd, maar jaren later plukte zij zijn bloempje op een iets andere manier.
Zijn observaties waren onbetaalbaar: “Dit was de enige manier om een beetje te ervaren van wat Georgina meemaakte toen ik haar voor het eerst nam,” zei hij. “Het verschilde totaal van mijn eerste seksuele ervaring, waarbij ik macht en opwindende vreugde voelde. Door anaal met een dildo genomen te worden voelde ik vooral machteloosheid – ik werd gepenetreerd en werd volledig gecontroleerd door een ander. Maar het orgasme dat ik erdoor kreeg was ongelooflijk, zo intens heb ik het nog niet eerder meegemaakt.”
Wat zegt dat over de machtsverhoudingen tussen mannen en vrouwen als het op seks aankomt?
Ik kwam erachter dat de verhoudingen tussen fysieke en mentale macht zowel voor vrouwen als voor mannen erg makkelijk uit balans raken. De man waar ik het over had vertelde me dat zijn vrouw verbaasd was over hoe gemakkelijk hij haar liet doen wat ze wilde, en dat ze op een bepaalde manier daardoor wat respect voor hem verloor. Het verbaasde hem en hij was wel even kwaad, zei hij. Hij had haar toch iets gegeven waar ze naar verlangde?
Toch lijkt fysieke kwetsbaarheid wel echt een rol te spelen bij vrouwen als het om ontmaagding gaat. Het is niet niks om voor het eerst iemand bij je naar binnen te laten, of je dat nu definieert als je eerste keer of niet. Ik vraag me af of mensen dat gebaar van vertrouwen wel altijd op waarde weten te schatten.
Hoe definieer je het “verliezen van je maagdelijkheid” nu je dit boek hebt geschreven, en wat is het verschil met daarvoor?
Als je me had gevraagd het te definiëren voordat ik aan dit boek begon, was ik waarschijnlijk op de proppen gekomen met de conventionele definitie van ontmaagding: penetratie. Inmiddels heb ik door dat die definitie een ouderwets product van het patriarchaat is. Natuurlijk kan de eerste penetratie een belangrijk en zeer intiem moment zijn, maar seks bestaat uit een hele stroom aan intieme, belangrijke momenten.
Zoals een van de mensen die ik interviewde zei: “Een paar maanden nadat ik en mijn vriendje aan seks begonnen, kreeg ik mijn eerste orgasme. Dat was voor mij het moment waarop ik pas echt ontmaagd werd.” En dat kan inderdaad een enorme mijlpaal in het leven van iemand zijn. Waarom is dat minder belangrijk dan het allereerste penetratiemoment?
Uiteindelijk gaat het erom dat we nu onze ervaringen kunnen definiëren zoals we dat zelf willen, en niet op de manier die anderen voor ons dicteren.
