Kofi Mensah laat op zijn telefoon een foto zien waarop hij een enorme snoek vast heeft. “Kijk, deze vis is meer dan een meter lang,” zegt hij trots. We zitten in de kantine van Almere City, de club waar Mensah (40) tegenwoordig assistent-trainer is van Onder 17. Daarnaast geeft hij individuele training aan verdedigers bij Onder 19.
Ik ben hier om met Mensah te praten over zijn leven sinds hij in 2008 stopte met voetballen. De oud-verdediger van onder meer Ajax, NAC en ADO vertelt al snel dat hij graag vist. “Ik kan in principe elke dag vissen,” zegt Mensah. “Toen ik nog voetballer was ging ik al vaak na een training vissen, en dan nadenken over wat er beter kan. Dat is altijd mijn ontspanning geweest.”
Videos by VICE
VICE Sports: Gooi je de vissen altijd terug?
Kofi Mensah: Ik maak foto’s, weeg ze soms en gooi ze zo snel mogelijk terug. Voor de afsluiting van het seizoen had ik deze vis gevangen van 1,28 meter lang.
Hoe ging het vangen van deze vis?
Hij zwom al naar me toe bij het aanslaan, dus ik dacht eerst dat het een kleine vis was. Toen schoot hij weg en begon het vechten. Het heeft misschien acht minuten geduurd voordat ik hem binnen had. Dat is niet zo lang, maar het was wel spannend. Vissen is echt leuk.
Wat mooi. Ik kom graag zo terug op het vissen. Je bent hier vorig seizoen bij Almere City begonnen als jeugdtrainer. Hoe is dat zo gekomen?
Mijn vriend Kiki Musampa werkte hier met de A1 en vroeg me of ik eens langs wilde komen. Toen ik langskwam miezerde het een beetje en had Kiki rondo’s opgesteld met zijn team. Kiki deed zelf ook mee en het zag er heel leuk uit. Ik zei tegen Kiki: “Ik wil ook zo’n trainer worden.” Kiki zei dat ik dan mijn trainerspapieren moest gaan halen, dus daar ben ik mee begonnen. Nu volg ik de cursus bij de KNVB.
Wat deed je in de jaren voordat je aan de trainerscursus begon?
Hiervoor deed ik niet veel. Eigenlijk helemaal niks. Een beetje sightseeing hier en daar.
Was je dat zat?
Ik zocht al een tijdje naar iets wat ik leuk vond om te doen. Nadat ik onbewust met voetballen stopte, ben ik een paar keer naar een uitzendbureau geweest. Ik heb administratie gestudeerd tijdens mijn voetbalcarrière. Daar wilde ik wat mee gaan doen, maar ik moest elke keer mijn cv inleveren bij het uitzendbureau. Op mijn cv stonden alleen maar voetbalclubs. Ik kreeg nooit een baan, omdat ik geen andere werkervaring had. Ik heb daar een keer ruzie over gemaakt. Ik zei: “Als ik vandaag niet begin met werken, hoe krijg ik morgen dan die ervaring?” Ik kreeg naar mijn gevoel de kans niet om te beginnen.
Je zei net dat je onbewust stopte met voetballen. Wat bedoel je daarmee?
Ik kwam in 2005 terug van Anorthosis Famagusta FC op Cyprus en zat een week thuis toen Jeffrey Kooistra belde. Hij was technisch directeur van FC Omniworld, dat later Almere City zou worden, en vroeg me of ik hier kwam voetballen. Ik heb hier toen een tijdje op amateurbasis gespeeld om mezelf fit te houden. Ik hoopte daarna nog een stap te kunnen zetten, maar kwam er financieel niet uit met geïnteresseerde clubs. Voordat ik het wist was er anderhalf seizoen voorbij en kwam er geen club meer. Toen dacht ik: het is goed zo.
Baal je ervan dat jouw carrière zo is geëindigd?
Ja, als ik nu op het veld sta te trainen met die jonge jongens denk ik: godsamme jongens, jullie beseffen eigenlijk niet hoe leuk het is en hoe kort een voetbalcarrière duurt. Je moet er het maximale uithalen. Dat probeer ik die jongens over te brengen.
Hoe kijk jij naar de pubers waarmee je nu werkt?
Ze hebben het nu al over Amsjes. “Wat is een Amsje?” vroeg ik toen ik dat woord voor het eerst hoorde. Bleken dat chickies te zijn. In mijn tijd hadden we het op die leeftijd niet over chickies, dus dat is wel interessant. Los daarvan geeft het me veel voldoening als ik iemand iets leer en ik zie dat diegene dat oppakt. Het geeft echt een kick als de hoofdtrainer Jason Oost en ik de hele week ergens op hameren, en we dat ook terugzien in de wedstrijd.
Heb je daar een voorbeeld van?
Afgelopen week hebben we heel veel op de voorzetjes getraind. In de wedstrijd zagen we de voorzetten vervolgens goed gaan. De bezetting voor het doel was ook goed en we maakten zo ook doelpunten. Als zoiets gebeurt, krijg ik flashbacks van wat we een paar dagen ervoor nog op de training deden. Dat geeft een kick.
Ik sprak de laatste tijd onder meer Milano Koenders en Anouar Hadouir over het gebrek aan diversiteit onder hoofdtrainers. Hoe zie jij dat?
Ik hoor er weleens wat over, maar ben er niet mee bezig. In het voetbal werkt het volgens mij zo: de trainer maakt dan wel de selectie, maar in principe selecteer je jezelf als speler. Als jij fantastisch traint, kan hij niet om je heen. Zo werkt dat ook met banen als trainer. Als ik me over een paar jaar fantastisch heb ontwikkeld als trainer, kunnen directies ook niet om me heen. Kijk naar Henk Fräser. Die man heeft het jarenlang hartstikke goed gedaan.
Je hebt zelf onder grote trainers als Louis van Gaal en Henk ten Cate gespeeld. Wat heb je van hen geleerd?
Bij Louis van Gaal is de motivatie heel belangrijk. Hij zei altijd: “Als je dan toch op het veld staat, kan je maar beter alles eruit halen.” Dat heb ik altijd in mijn hoofd gehouden. Ik maak altijd wel dolletjes in het leven, maar op het veld is het moment daar om serieus te zijn. Volgens mij lag ik Ten Cate niet goed, maar tactisch was hij heel sterk. Ik ben ook sterker geworden onder Ten Cate bij NAC, omdat ik onder hem niet veel aan spelen toekwam. Daardoor werd ik qua mentaliteit keihard voor mezelf.
Heb je weleens mot gehad met Henk ten Cate over je gebrek aan speeltijd bij NAC?
Ik ben van huis uit opgegroeid met de les: als ouderen praten, moet je luisteren, of je het er nou mee eens bent of niet. Je mag eigenlijk geen weerwoord hebben. Dus ik heb geen woordenwisseling met Ten Cate gehad. Daar was mijn respect veel te groot voor.
In wat voor gezin ben je opgegroeid?
Een normaal gezin, met een broertje die nu piloot is. Mijn moeder is nu thuis en mijn vader is vijf jaar geleden overleden. Ik heb een gedisciplineerde opvoeding gehad van mijn ouders.
Je bent in Koforidua in Ghana geboren. Hoe zag jouw leven er daar uit?
Koforidua is een kleine plaats in Ghana, misschien anderhalf uur rijden van de hoofdstad Accra. Ik heb daar tot mijn achtste geleefd. Ik ging niet veel naar school en hing heel veel buiten met vrienden. We schoten veel op vogels met een katapult of we vingen ze met zelfgemaakte valletjes. Dan bouwden we een kooitje en zetten we de gevangen vogels daarin. Na twee weken lieten we ze weer los en gingen we nieuwe vangen.
Waarom ben je vanuit Ghana naar Nederland gegaan?
Mijn moeder slaagde voor haar studie en ik geloof dat mijn opa haar toen naar Europa stuurde om een baan te vinden. Ik bleef achter in Ghana. Op een dag vloog mijn moeder voor een korte tijd terug naar Ghana. Ik zei tegen haar: “Ma, ik wil met je mee in die ijzeren vogel.” Dat mocht. Even later zaten we in het vliegtuig naar Nederland.
Het was mijn jongensdroom om piloot te worden. “Ik wil later de bestuurder worden van deze ijzeren vogel,” zei ik tegen mijn moeder. Maar mijn moeder kreeg in Nederland bij ouderavonden op school juist altijd te horen dat ik erg goed was in sport. Men raadde ons aan daarin verder te gaan. Mijn moeder wilde eigenlijk liever dat ik piloot zou worden, maar vond het uiteindelijk goed dat ik profvoetballer werd, als ik mijn school maar afmaakte.
Geinig dat jouw broertje uiteindelijk piloot werd in jouw plaats.
Ik ben hartstikke trots. Mijn broertje voetbalde ook, tot zijn zevende ongeveer. Op een dag regende het hard en kwam hij kletsnat thuis. Hij zei tegen onze moeder: “Mam, Kofi is al voetballer. Ik stop met voetballen en word piloot.” Wij dachten dat hij een geintje maakte, maar sindsdien is hij nooit meer naar buiten geweest. Hij ging alleen maar leren, leren en leren. Wij dachten: die jongen is gek geworden. Uiteindelijk werd hij piloot, niet normaal. Hij vliegt nu de wereld over.
Vind je vogels nog steeds interessant?
Ik vind het nog steeds leuk om vogels te zien. Laatst zag ik bijvoorbeeld tijdens het vissen een gekke vogel lopen. “He jongens, wat voor kip is dit?” vroeg ik aan mijn vrienden. Bleek het een fazant te zijn. Ik vond dat ding echt mooi.
Kom je nog weleens bij Ajax?
Zo vaak mogelijk. Als ik een wedstrijd wil zien, hoef ik alleen te bellen en liggen er altijd kaarten voor me klaar. Ik vind het altijd leuk om daar oud-ploeggenoten tegen te komen. “Edwin, wat doe je nou in een pak?” vroeg ik toen ik Edwin van der Sar voor het eerst in pak zag lopen. Dat vond ik grappig om te zien. Hij vertelde dat hij directeur was geworden. Dat wist ik wel, maar ik maakte gewoon een dolletje.
Ik zie dat je een litteken hebt boven je linkeroog. Hoe kom je daaraan?
Dat komt door Xavi. Ik speelde een keer met Jong Oranje tegen Jong Spanje, toen Xavi daar nog bij zat. We gingen een kopduel aan en Xavi is natuurlijk klein. Hij sprong op naar de bal, terwijl ik naar beneden kopte. Onze koppen kwamen tegen elkaar en mijn wenkbrauw lag open.
Je hebt volgens mij ook aardig wat wedstrijden gespeeld voor Jong Oranje.
Ik denk een stuk of twintig. Ik herinner me vooral het toernooi in Toulon. Dat is heel prestigieus. Als je daar hebt gespeeld als jeugdspeler, ben je in principe al het profvoetbal ingestapt. Bij Jong Frankrijk speelden toen bijvoorbeeld Nicolas Anelka en David Trezeguet voorin. Ik zat zelf met Mark van Bommel, Arnold Bruggink en natuurlijk Kiki in het team. Dat was echt een mooie periode. Volgens mij heb ik Dick Advocaat en Rinus Israël als trainers gehad bij Jong Oranje.
Rinus Israël is later ook jouw trainer geweest bij ADO Den Haag. Hoe was dat?
Het is zo fantastisch hoe hij me daarheen heeft gehaald. Ik zat weer te vissen toen het gebeurde. Ik kwam van NAC en moest een nieuwe club vinden. Om te ontspannen ging ik vissen bij een slootje. Toen ging mijn telefoon, dus ik nam op. Het was Rinus. “Met de trainer,” zei hij. “Kofi, wat doe je?” Ik zei dat ik zonder club zat en aan het vissen was. “Gooi je hengels het water in, pak je auto en rij naar Den Haag,” zei hij.
Die hengels gooide ik niet weg natuurlijk. Die gooide ik achterin de auto. Maar ik reed wel in een keer naar Den Haag, daar zat Rinus met Lex Schoenmaker. Ze zochten nog een verdediger. “Hier heb je een contract, je kunt meteen tekenen,” zei Rinus. Ik heb meteen getekend en diezelfde dag stond ik al op het veld, terwijl ik die ochtend nog zat te vissen.
Hoe had je het bij ADO?
Ik heb veel supporters meegemaakt, maar die van ADO waren echt top of the world. Mijn eerste wedstrijd daar verloren we, in de beker. We moesten nog uren in de kleedkamer wachten voordat we weg konden, omdat iedereen buiten met knuppels stond te wachten om verhaal te halen. Dat was wel een komische dag. Achteraf vond ik het tof. Ik dacht: als ik een keer ruzie heb op straat, ga ik naar de harde kern van ADO. Komt heel ADO eropaf.
Volgens verschillende sites heb je aan het einde van je carrière nog een tijdje in Ghana gespeeld voor Tema Youth. Klopt dat?
Nee, dat klopt niet. Die vraag heb ik vaker gehad van mensen, maar ik heb niet bij Tema gevoetbald. Ik weet niet wie dat op internet heeft gezet, maar ik heb nooit in clubverband in Afrika gespeeld. Alleen op straat als kind.
Wat vreemd dat die sites dat dan melden.
Ik zou bij god niet weten waarom dat daar staat. Als sla je me dood. Maar ik ga me niet bemoeien met het internetgedoe.
Je hebt wel een mooie telefoon. Wat voor apps heb je daar allemaal op?
Bijna niks. Alleen whatsapp, Flitsmeister en een paar apps voor sportnieuws. Ik ben sowieso een sportfreak. Ik kijk allerlei sporten, ook boksen en MMA bijvoorbeeld. Van bepaalde sporten snap ik helemaal geen fuck, maar daar leer ik weer van. Die met dat balletje op het ijs gooien bijvoorbeeld. Daar snap ik dus helemaal niks van.
Bedoel je curling?
Die. Ik weet wel dat je dat ding gewoon moet gooien. Maar ik denk soms: wat doen ze nou? Dat gaat helemaal nergens over. Ik heb trouwens ook de visgids op mijn telefoon. Daarmee kan je kijken op welke wateren je mag vissen met je vispas. Je kunt er je gevangen vissen ook toevoegen. Dan kan je zien wie waar wat heeft gevangen in Nederland.
Volgende keer gaan we vissen, oké?
Meen je dat nou? Je bent altijd welkom.
Dit is een interview uit de serie Het Nieuwe Leven, waarin gestopte profvoetballers vertellen over hun nieuwe carrières. Zie hier alle verhalen uit deze serie.
—
Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.
