Hoe kun je een open relatie hebben zonder een lul te zijn?

Dus jij hebt besloten om een open relatie aan te gaan. Gefeliciteerd! Monogamie kan knap lastig zijn, en ik vond het sinds de puberteit al behoorlijke onzin om constant je verlangens aan banden te leggen omdat dat nou eenmaal zo hoort. Maar ik moet je nu alvast waarschuwen: nu je een open relatie hebt (of gaat hebben) zullen tv-programma's en films je snel gaan vervelen, aangezien zoveel van de verhaallijnen gaan over vreemdgaan.

En bovendien, fantastisch vrije denker van me, is een polyamoureuze relatie heus niet altijd rozengeur en maneschijn. De bacchanalen die jij voor ogen hebt, worden misschien wel nooit werkelijkheid, en je loopt een aantal serieuze risico's. En dan heb ik het niet over de existentiële gevaren die voor je koppelbestaan, maar over een veel alledaagser probleem: namelijk dat mensen die zich pas sinds kort in een open relatie bevinden extreem vervelend kunnen zijn.

Ik weet waar ik het over heb, omdat ik zelf nogal eens een gewillig doelwit ben van stellen met open relaties: ik ben vrij promiscue en vind daten als trio best schattig en sexy. Alhoewel ik niet zal beweren dat er één juiste manier is om non-monogamie te benaderen, zijn er sowieso een aantal foute manieren. Als iemand die op OkCupid, de datingsite waar ik ingeschreven ben, op haar profiel heeft staan dat ze open staat voor non-monogame relaties, krijg ik nogal eens te maken met die foute benaderingen.

Dus voordat je het boek Sex at Dawn openslaat en een shirt met de tekst "polyamourous and proud" bestelt om je nieuwe open relatie wereldkundig te maken, zijn hier wat tips voor het hebben van een open relatie in de echte wereld.

Dit advies is, en het spijt me dat ik dit zeg, meer voor mannen dan voor vrouwen bestemd. Zoals ik eerder al zei, heb ik op OkCupid een aantal vragen heel eerlijk ingevuld: ja, ik heb geen moeite met het daten van mensen in open relaties, en daar is geen woord aan gelogen. Maar nu gaan de helft van de versierpogingen waar ik mee te maken krijg ongeveer zo: "Hé, April. Ik heb een open huwelijk, en ik hou van m'n vrouw. Je hebt echt een lekkere kont! Zou je mijn fuckbuddy willen worden? Laat snel wat van je horen!"

Ga bij jezelf te rade: moest jij moeite doen toen je nog vrijgezel was? Een trouwring werkt niet lustopwekkend, en het feit dat één vrouw je leuk genoeg vindt om een slaapkamer mee te delen, betekent niet dat daarom iedereen zomaar met je in bed wil duiken. Wees op z'n minst een beetje beleefd.

Het aantal mensen dat geïnteresseerd is in de precieze afspraken en regels van jouw open relatie is waarschijnlijk net zo groot als het aantal personen dat details over jouw — voorheen nog monogame — seksleven aan heeft mogen horen. Je beste vrienden, die ene getrouwde vriend of vriendin, die voormalige huisgenoot die je graag uithoort over allerlei privézaken — het is fijn om een groep vrienden te hebben waarmee je het over alles kan hebben. Maar als iemand zich niet in die cirkel bevindt, heeft hij of zij waarschijnlijk geen behoefte aan verhalen over "de minnaar van mijn vrouw." Je hoeft je 75-jarige tante tijdens het kerstdiner niet over je nachtelijke avontuurtjes te vertellen. Dat je collega op kantoor niet geïnteresseerd is in je triootje van afgelopen weekend, betekent niet meteen dat hij bekrompen is — hij wilde vorig jaar al niet nadenken over jouw seksleven, en dat wil hij nu nog steeds niet. Toch hoef je je nieuwe relatiestatus niet helemaal geheim te houden. Kaart het hooguit een paar keer aan: mensen die er meer over willen weten, zullen er zelf wel naar vragen.

Je kunt dit vergelijken met aan volslagen vreemden vragen of ze misschien even op je willen plassen. Vraag niet plompverloren aan iemand of ze met jou en je partner willen neuken zonder eerst even met ze te praten en voorzichtig na te gaan of diegene daar zelf wel trek in heeft. Dat werkt misschien op een seksfeest, maar zelfs op een datingsite gelden er bepaalde regels. Zomaar iemand een berichtje sturen met "zullen we neuken?" wordt door bijna niemand gewaardeerd, en het maakt dan ook niet meer uit of je de woorden "alsjeblieft" of "dankjewel" in de mond hebt genomen. Dit geldt ook wanneer je een vrouw bent. Dames, als ik je niet ken, neem dan niet zomaar aan dat ik de lul van je echtgenoot wil zien omdat "we zusters zijn." (Dat zijn we namelijk niet, en als we wél zusjes zouden zijn, zou dat de situatie alleen maar nog gekker maken.) Als je als stel een profiel aan hebt gemaakt, zeg dan hallo en begin over iets wat we gemeen hebben; hetzelfde geldt wanneer je vrijgezel bent. Als ik interesse heb, zal ik op je bericht reageren.

Wanneer je vrijgezelle mensen op date vraagt, maar je jezelf ondertussen voornamelijk in relatie tot je partner beschrijft en je continu benoemt dat je nog wel moet wennen aan je open relatie, gaat dat er niet voor zorgen dat mensen zich aangetrokken tot jou voelen, of het idee krijgen dat ze een leuke tijd met je kunnen hebben. Het enige dat ik nog minder sexy vind dan mensen die meteen duidelijk maken dat ze op seks uit zijn, zijn individuen die enorm veel emotionele bagage meezeulen.

Ik begrijp best dat het lastig kan zijn om de stap te wagen van een monogame wereld vol regels die je kan uitleggen met een gemiddeld countryliedje, naar een polyamoreuze relatie vol ambiguïteit en twijfelgevallen. Mijn eigen leven is af en toe ook knap lastig. Maar begin niet al tijdens de eerste date over dit soort dilemma's, en probeer ook te begrijpen dat die dilemma's niet mijn probleem zijn.

Als ik op mijn datingprofiel aangeef dat ik een partner heb maar toch op zoek ben, wordt de golf van berichten die ik ontvang van stelletjes meteen kleiner. Dit impliceert dat mannen (en koppels) toch vooral op zoek zijn naar een soort seksrobot die hun fantasie kan vervullen; iemand die zelf geen leven heeft. Ze zijn op zoek naar een makkelijke kandidaat om trio's mee te kunnen hebben, en niets meer dan dat. Dat is geen aantrekkelijke deal, zeker niet voor een vrijgezel persoon die op zoek is naar een emotionele connectie, in plaats van een plekje in een harem. Dit lijkt allemaal heel logisch, maar blijkbaar moet het toch gezegd worden: als de meeste van jouw emotionele behoeften vervuld worden door je primaire partner, en je in principe alleen uit bent op wat seksuele afwisseling en vriendschap, dan kun je misschien beter op zoek gaan naar iemand die zelf ook een toegewijde relatie heeft.

Er is een groot aantal redenen waarom mensen mogelijk de voorkeur geven aan een monogame relatie; religie kan een rol spelen, net als gemak, of misschien voelt het gewoon goed aan. Heb daar respect voor, ook al maak je zelf andere keuzes in het leven. Je weet toch hoe irritant het is als monogame gekkies jou blijven vertellen dat je naar de hel gaat, of uiteindelijk toch in een scheiding komt te liggen? Zij hebben jouw advies ook niet nodig.