Hoe het is om je vrienden of familie te besmetten met corona

Als jong mens heb je al genoeg aan je hoofd (denk aan studieschuld, torenhoge huurprijzen, nauwelijks baankansen zonder vijf jaar werkervaring), maar dit jaar kwam er weer iets nieuws bij om je druk over te maken: de angst om je naasten te besmetten met het coronavirus.

Het laatste wat je wilt is je ouders aan de beademing helpen, dus de afgelopen paar maanden vermeed ik zoveel mogelijk tripjes naar mijn ouderlijk huis. Toen ik 2 maanden geleden toch eindelijk besloot om een paar dagen bij ze langs te hoppen, kon ik meteen drie weken in quarantaine. Mijn moeder had het virus opgelopen tijdens haar werk in de zorg en ons gezin – ironisch genoeg – allemaal besmet. Gelukkig voor mijn moeder ben ik vergevingsgezind en nam ik het haar niet kwalijk. Ook werd niemand ernstig ziek. 

Bij anderen liep het iets minder goed af. Zij hebben het virus onbewust doorgegeven aan geliefden, vrienden en collega’s, met alle gevolgen van dien. Ik sprak drie mensen over hoe het is om iemand die je kent, en misschien wel tot de risicogroep behoort, te hebben besmet met corona.

Tess (27)*

Mijn vriendin kreeg last van een verstopte neus toen ik een weekendje met haar weg was. Ze is nogal een hypochonder en wilde vanaf dat moment alleen nog maar met een mondkapje naast me zitten. Ik dacht nog: wat overdreven, maar achteraf heeft ze het goed aangevoeld. Nadat we ons hadden laten testen kregen we allebei een positieve uitslag. 

Ik wist al dat mijn vriend ook positief zou testen, want ik heb per ongeluk nog op hem geniest. Wat minder zeker is, maar wel heel waarschijnlijk, is dat ik mijn vader en stiefmoeder heb besmet. De dag voordat ik klachten kreeg, heb ik mijn vader gezien omdat hij een bypass kreeg. Dat is best een heftige operatie en hij wilde me van tevoren graag zien. Ook ben ik die dag bij mijn stiefmoeder langsgegaan. Mijn vader kwam net van de operatietafel toen ik mijn testuitslag kreeg. Mijn stiefmoeder lichtte meteen het ziekenhuis in en mijn vader werd acuut afgezonderd van de rest en getest. Toen sloeg de paniek echt toe. Mijn vader is 60, heeft overgewicht en is hartpatiënt. Ik dacht echt: ik heb hem vermoord met mijn coronabesmetting. Mijn vader testte uiteindelijk negatief, maar mijn stiefmoeder werd het weekend erop ziek. Ze heeft uiteindelijk twee maanden in het ziekenhuis gelegen.

Nog steeds heb ik bijna geen contact met mijn vader en stiefmoeder. In het begin merkte ik het niet echt omdat ik in isolatie zat, maar van andere familieleden kreeg ik te horen dat ze erg boos op me waren. Ik dacht eerst nog: ze zijn gewoon geschrokken en willen graag iemand de schuld geven, maar ze verwijten me dat ik onvoorzichtig ben geweest. En dat terwijl ik rustig een kaartspel aan het spelen was in een huisje in Drenthe. Ik vind het heel lastig dat mensen denken dat je bewust gevaar hebt opgezocht. Op het werk van mijn vriendin gingen er allemaal nare mails over haar rond, toen bekend werd dat ze positief getest was. In de media lijkt het bovendien alsof je alleen corona kunt oplopen als je je niet aan de regels houdt, maar zo werkt het niet. Je bent al besmettelijk voordat je klachten krijgt. Mijn vader en ik hebben het nu uitgepraat, maar kerst vieren we dit jaar niet samen.

Steffie (22)*

Maandenlang hield ik me strak aan de regels, maar de regels waren afgelopen zomer versoepeld en ik had zin om te feesten. Met een groep vrienden ging ik naar een illegaal bootfeestje. Een paar dagen later belde een vriend dat hij keelpijn had en dat hij zich ging laten testen. Ik had – naast mijn kater – nergens last van en ben die week gewoon gaan zwemmen. Wel vertelde ik iedereen die ik zag dat ik iemand had gezien die coronaklachten had en hield ik netjes 1,5 meter afstand. 

Een paar dagen na het feestje kreeg ik spierpijn. Ik dacht dat het kwam omdat ik voor het eerst in lange tijd weer fanatiek had gesport. Richting het weekend begon ik me steeds beroerder te voelen, maar omdat ik vakantie had en elke dag dronk gaf ik m’n kater de schuld. Als ik er nu op terugkijk waren de symptomen duidelijk, maar ik dacht echt dat ik mezelf ziek praatte. Toen steeds meer vrienden corona gerelateerde klachten kregen, besloot ik me te laten testen. 

Ik lichtte mijn vriend in, die was op dat moment aan het werk in een restaurant. Hij werd meteen naar huis gestuurd en liet zich de volgende dag testen. Toen ik ‘s avonds mijn bamisoep niet meer proefde, wist ik zeker dat ik het had. Uiteindelijk waren we beiden positief getest. Mijn vriend reageerde heel chill, als hij zelf geen andere plannen had die avond was hij mee gaan feesten, zei hij. Waar ik me ontzettend rot over voelde, was dat het restaurant waar hij werkte twee weken dicht moest. De eigenaar is een goede vriend van ons beiden en we hadden elkaar die week nog gezien. Ik voelde me knap lullig, vooral omdat de horeca het in deze crisis al zo zwaar heeft. Tot slot belandde mijn vader ook nog in het ziekenhuis – voor weliswaar iets anders dan corona – terwijl mijn vriend en ik in isolatie zaten, waardoor ik er op dat moment niet voor hem kon zijn.

Ik heb echt op de blaren gezeten. Het was natuurlijk absoluut niet handig om te gaan feesten, maar ik had niet verwacht dat het zo erg uit de hand zou lopen. Een maand later werd het feest opnieuw georganiseerd en vroeg een vriend “Ga je ook weer?” Ehm, nee. 

Lars (26)

Mijn vriendin probeerde een nieuw luchtje tijdens het winkelen met haar moeder, toen ze ineens besefte dat ze niks rook. Eerst dacht ze nog dat ze het zich verbeeldde, maar toen ik een paar dagen later keelpijn en koorts kreeg wisten we dat het mis was. Mijn vriendin werkt in het ziekenhuis en twee collega’s van haar waren vlak daarvoor positief getest. Het was allemaal best spannend, want haar moeder en een vriendin die ze had gezien moesten ook in quarantaine. Ik was er zelf redelijk nuchter onder, maar haar moeder was ontzettend bang dat ze het virus ook zou oplopen en hing om de haverklap met de GGD aan de telefoon. 

Een paar dagen nadat ik ziek was geworden, hoorde ik dat een collega van mij ook klachten had. Ik was de eerste op kantoor met corona, dus het kan haast niet anders dan dat hij het van mij heeft gekregen. Hoewel hij heel relaxt reageerde, voelde ik me toch ontzettend lullig. Vooral toen een paar dagen later bleek dat zijn vrouw en dochtertje van 3 óók corona hadden. Ik zag al helemaal voor me hoe ik uiteindelijk zijn ouders – de opa en oma van zijn dochter – zou hebben besmet met corona, maar gelukkig is het tot nu toe hierbij gebleven en maken zijn vrouw en dochter het goed. Mijn werkgever wil me nog niet aan het werk hebben, omdat ik nog steeds veel moet hoesten. Zekerheid gaat voor alles natuurlijk, maar leuk is anders. Afgelopen vrijdag vierde ik mijn verjaardag alleen met mijn vriendin. We hebben wat slingers opgehangen, maar de taart en sushi hebben we maar geskipt. Dat smaakt toch nergens naar.

* De echte namen van Tess en Steffie zijn bekend bij de redactie.