Ben McMahon kreeg vroeger Chinees op school, maar zoals bij wel meer middelbare scholieren het geval is, betekende dat niet automatisch dat hij de taal ook echt leerde. Pas toen hij een paar jaar later in China ging backpacken begon hij de taal te waarderen. Maar spreken deed hij het nog steeds niet echt.
Toen gebeurde er iets vreemds. In 2015 werd Ben, die uit Melbourne komt, aangereden door een vrachtwagen. Hij moest met spoed naar het ziekenhuis. Toen hij een week later uit zijn coma ontwaakte, vond hij het heel frustrerend dat niemand hem kon verstaan – behalve een Chinese verpleegster.
Videos by VICE
Ben sprak ineens Chinees. Hij hoefde helemaal niet na te denken over wat hij sprak – hij uitte gewoon direct wat hij wilde zeggen, alleen kwam dat er op de een of andere manier niet uit in het Engels, maar in het Mandarijn.
We spraken Ben in onze podcast Extremes. Wat hier volgt is een verkorte versie van dit gesprek, waarin we het hebben over wat er precies in zijn hersenen gebeurd kan zijn, en het lot. Ben denkt namelijk zelf dat hij voorbestemd was om vloeiend Chinees te spreken en naar China te vertrekken om daar mee te doen aan een van de meest bekeken datingshows ter wereld.
VICE: Hey Ben, laten we beginnen met het auto-ongeluk. Wat gebeurde er nou precies?
Ben McMahon: Ik weet er zelf weinig meer van, omdat ik buiten bewustzijn was, maar mij werd verteld dat een vrachtwagen door rood reed en de zijkant van mijn auto raakte. Ik brak mijn borstbeen en al mijn ribben, ik had een zware hersenschudding en lag een week in coma. Daarna werd ik wakker, maar in de twee weken erna raakte ik veel bewusteloos, dus dat was een grote waas. Ik weet nog wel dat die Chinese verpleegster er was, en dat de eerste woorden die ik uitsprak Chinees waren. De verpleegster schrok daar wel even van en ging het meteen aan mijn ouders vertellen.
Wat vonden je ouders ervan?
Ze hoorden van de verpleegster dat ik was ontwaakt – én Chinees sprak. Ze waren dus best verbaasd, maar vooral blij dat hun zoon nog in leven was. Al waren ze wel bezorgd dat ze Chinees zouden moeten leren om met me te kunnen praten.
Maar je realiseerde je eerst dus niet eens dat je Chinees sprak?
Nee, ik had geen flauw idee. Het maakte niet uit of ik nou met de verpleegster, artsen, of mijn familie sprak – het kwam gewoon op een natuurlijke manier uit mijn mond.
Hoe was je Chinees voor dit ongeluk?
Ik kon op zich wel simpele gesprekken voeren, maar sprak het niet vloeiend. Maar na het ongeluk was mijn innerlijke monoloog, de stem die je altijd in je hoofd hebt, ineens helemaal veranderd. Vanaf dat moment was alles veel natuurlijker en vloeiender: ik hoefde niet steeds vanuit het Engels naar het Chinees te vertalen, maar dacht gewoon in het Chinees.
Zijn er verklaringen voor hoe deze coma jouw taalvaardigheid heeft beïnvloed?
Ja, er is een theorie dat het taalgeheugen van Engelstaligen voornamelijk in de linkerhersenhelft zit, en dat Chinezen op de een of andere manier meer van beide helften gebruikmaken. En ik had vooral schade aan de linkerhelft, dus die kant had even tijd nodig om te herstellen. Misschien dacht mijn brein: oké, de linkerhelft moet even pauzeren, laten we dan maar de taalactiviteit over rechts laten gaan. Misschien dat mijn Chinees daardoor ineens natuurlijker aanvoelde.
Hoelang heb je in het ziekenhuis gelegen?
Het duurde ongeveer een week voordat ik weer onderscheid kon maken tussen de twee talen. Ik realiseerde me dat ik Engels moest praten tegen mijn ouders en mijn broer, maar tegen anderen wel Chinees kon spreken. Ik kon na ongeveer een maand weer naar huis.
Eenmaal thuis nam je taallessen. Wat gebeurde er verder toen?
Ik kreeg de mogelijkheid om mee te doen aan If You Are The One, wat ik de leukste datingshow ter wereld vindt. Er kijken per aflevering zo’n tachtig miljoen mensen naar. Er staan 24 meisjes op het podium, en dan komt er een mannelijke deelnemer naar voren, die daar een uur lang vragen moet beantwoorden, zoals: wat is je familieachtergrond? Heb je een auto? Een huis? Wat doe je zoal? Alles wat ze maar van je willen weten.
Werd in dat programma ook vermeld dat je Chinees had ‘geleerd’ door in coma te raken?
Nee, ik denk niet dat de regie het überhaupt wist. Ze hadden hun research niet echt op orde.
Had me best een leuke invalshoek geleken, maar oké. Hoe ging het?
Ik had chocoladekoekjes uitgedeeld, dat vonden ze heel leuk. Daarna speelde ik een Chinees liedje op de mandoline.
Wat goed! En heb je iemand gevonden?
Ja, een van de meisjes vond me blijkbaar heel leuk. We hadden ongeveer een maand contact, en toen kwam ze me een keer opzoeken in Melbourne. Maar we realiseerden ons al snel dat we niet echt voor elkaar gemaakt waren.
Jammer. Maar goed, even terzake. Ik neem aan dat je niemand zou aanbevelen om door middel van een auto-ongeluk Chinees te leren, maar heb je toch misschien advies voor iemand die de taal beter onder de knie wil krijgen?
Ja. Een ongeluk kan ik niet aanbevelen – ik bedoel, ik ging bijna dood. Maar het belangrijkste is dat je er gepassioneerd van raakt. Als je van de taal houdt, zal je ‘m ook sneller leren. En durf het ook gewoon te spreken. De beste taalleerders zijn niet zozeer de slimste mensen, maar mensen die durven hun mond open te trekken. Ze willen bijvoorbeeld graag met hun Chinese vrienden spreken, of een praatje maken met een taxichauffeur.
Denk je dat het voorbestemd was dat dit je zou overkomen?
Ja, zeker weten. Als twee mensen door het lot worden samengebracht noemen Chinezen dat ‘Mìngyùn’. Maar het kan ook betekenen dat China en ik dichter bij elkaar zijn gekomen. Ik ben min of meer naar China geleid en heb een grote passie voor het land gekregen, die ik waarschijnlijk niet zou hebben gehad als het ongeluk nooit had plaatsgevonden.
**Denk je dat je anders niet zo’n fascinatie voor China zou hebben gehad?**Waarschijnlijk niet. Zonder het ongeluk was ik waarschijnlijk niet naar China gegaan, en was ik ook niet naar die datingshow geweest. Het is alsof je op een boot zit: als je je koers een paar millimeter verandert kun je in een totaal ander gebied terechtkomen. Dus ik denk dat het anders een heel ander verhaal was geweest.
Ben je op een bepaalde manier ook niet blij dat het ongeluk heeft plaatsgevonden?
Ik denk dat niemand het écht leuk vind om bijna dood te gaan en een week in coma te liggen, maar ik ben wel erg dankbaar dat ik ontwaakte en ik er echt wat goeds aan over heb gehouden.
Luister naar Extremes op Apple, Spotify, of waar je ook maar graag naar podcasts luistert.
Dit artikel verscheen oorspronkelijk bij VICE Australië.
