“Mevrouw, het spijt me,” zei ik huilend. “We hebben geen worsten meer. Sorry dat ik uw sinterklaasavond verpest.”
December is de maand van lichtjesterreur, kilo’s calorieën naar binnen werken en van cadeautjes – maar die moeten natuurlijk wel eerst gekocht worden. En dus ploeteren winkelbedienden, kledingverkopers en pakpapierproducenten zich een slag in de rondte. Dat is niet altijd even leuk. Hieronder vind je de horrorverhalen van een paar jonge vrouwen die tijdens de feestdagen in winkels als de Hema en de V&D hebben gewerkt.
Ze wilde per se naar het toilet, maar dat kon niet bij ons. Ze begon te schreeuwen: “Moet ik mijn kind dan maar als een hond tegen de muur laten poepen?”
Videos by VICE
Robin, 21
De Hema waar ik werkte was best wel klein. De wc zat op dezelfde plek waar ook de kluisjes waren, klanten mochten daarom niet naar het toilet vanwege veiligheidsredenen. Vlak voor Sinterklaas kwam er een vrouw met een huilend kind binnen. Ze wilde per se naar het toilet, maar ik moest haar dus vertellen dat dat niet kon. Vervolgens begon ze te schreeuwen. “Moet ik mijn kind dan maar als een hond tegen de muur laten poepen?” Ik probeerde aan haar uit te leggen dat er twee deuren verderop een café was waar ze wel gewoon naar het toilet kond, maar dat wilde ze absoluut niet. Uiteindelijk heeft ze een pak maandverband gekocht en liet ze het kind in dat maandverband poepen. Wel buiten, naast de deur van de winkel.
Roos, 22
Ik werkte een tijdje in een kledingwinkel, waar het tijdens de uitverkoop rond de kerstperiode echt een chaos was. Mensen graaiden als gekken in stapels kleding, ze vochten om de laatste maat, ze gleden zelfs uit over de hopen kleding die op de grond lagen. En ik alles maar netjes opvouwen.
Ik weet nog goed dat er een vrouw was die per se een zilveren glitterjurkje wilde hebben. Die was helemaal uitverkocht, alleen op de paspop zat er nog eentje. Dat jurkje was alleen niet haar maat, maar toch wilde ze ‘m hebben. Toen ik dat exemplaar van de paspop wilde halen, bleek dat een andere vrouw hetzelfde had gevraagd aan een collega van mij. Toen ontstond er een enorme ruzie tussen de twee vrouwen, over wie de jurk mocht hebben. “Ik was eerder, die jurk is van mij,” werd er over en weer gesnauwd. Een van de vrouwen had haar dochter bij zich, die schaamde zich dood volgens mij. Het gekibbel ging minutenlang door, toen ben ik maar weggelopen. Uiteindelijk kwam de eerste mevrouw het jurkje triomfantelijk afrekenen.
Amber*, 21
Ik weet niet wat het was, maar bij de V&D waar ik werkte waren altijd gekke klanten. Een vrouw die borstvoeding gaf op een peperduur bankstel, een man die tijdens mijn werk per se zijn papegaai op mijn schouder wilde zetten. Tijdens de feestdagen heb ik weleens een hele dag vuilnisbakken lopen inpakken met cadeaupapier, omdat mensen dachten dat dat een leuk geschenk was.
We hadden ook openbare toiletten, die door alle klanten en andere winkelaars gebruikt konden worden. Rond Kerstmis waren deze een keer buiten gebruik. We hadden ze afgezet met linten, omdat alle ontlasting er namelijk weer uitkwam aan de kant waar ze aan het riool werkten. Dat was maar tijdelijk. Op een gegeven moment sprintte er toch een vrouw richting de toiletten. We probeerden haar nog tegen te houden en te zeggen dat de wc’s buiten gebruik waren. “MAAR IK HEB DIARREE,” schreeuwde ze, terwijl ze dwars door de linten heen rende. Toen ze terugkwam nadat ze haar boodschap had bezorgd, stonden wij met z’n allen te kijken. We dachten allemaal hetzelfde: shit. De mensen die aan het riool werkten, zullen het wel niet zo leuk hebben gevonden.
Esmee, 23
Ik heb een jaar in de Hema gewerkt. Veel mensen zijn altijd dol op de Hema-worst, maar zodra het koud wordt is het al helemaal een gekkenhuis. Zeker tijdens Sinterklaas, dan wil iedereen plotseling gezellig stamppot eten met een Hema-worst erbij.
Een keertje was het zo belachelijk druk dat we bijna geen worsten meer hadden. Mensen sloegen groots in en sommige klanten kochten wel tien worsten tegelijk. Een vrouw stond al een tijdje in de rij om een worst te kopen, maar de man voor haar kocht net de laatste twee. Toen is ze ontzettend boos op me geworden. “Je verpest het hele feest voor me,” zei ze. Ik probeerde haar te zeggen dat we misschien wel een ander filiaal konden bellen om te kijken of daar nog worsten waren. Dat wilde ze allemaal niet. Ze bleef maar schelden en mopperen. Uiteindelijk ben ik in huilen uitgebarsten. “Mevrouw, het spijt me,” zei ik huilend. “We hebben geen worsten meer. Sorry dat ik uw Sinterklaas verpest.” Ik denk dat ik door de drukte mijn emoties niet meer helemaal onder controle had. Ze werd alleen maar kwader omdat ik ging huilen, maar ze ging toen gelukkig wel weg.
Het gekste waren de omaatjes die binnenkwamen om spullen te jatten.
Merel*, 22
Ik werkte fulltime bij de cadeauwinkel Flying Tiger, en godallemachtig, wat was het daar druk in december. De rijen stonden door de hele winkel en iedereen was ontzettend chagrijnig omdat het zo druk was. Soms werkte ik wel zeven dagen achter elkaar. Ook was ik een keer zo moe dat ik op het toilet in slaap ben gevallen.
Het gekste waren de omaatjes die binnenkwamen om spullen te jatten. Kwam er weer een oud besje binnen met een handige tas op wieltjes, en dan was er daarna zo’n decoratief kersthuisje met lampjes verdwenen. We probeerden deze roltascriminelen wel in de gaten te houden, maar daar was het gewoon veel te druk voor.
*Sommige namen zijn aangepast. Echte namen zijn bekend bij de redactie.
–
Vrouwen praten misschien veel, maar we horen ze te weinig. Daarom is Broadly Nederland er. Like onze pagina.
