Adam Quann ken je als de vrolijke frontman van charmante rammelaars Adam & The Relevants, maar vanaf nu kun je hem ook kennen als de vrolijke frontman van de spiksplinternieuwe band Millennials. Verder bestaat de band eigenlijk uit dezelfde mensen als The Relevants, alleen gitarist Sjoerd is nieuw.
Bij Noisey zijn we natuurlijk dól op millennials. Sterker nog: bij het horen van de bandnaam waren we meteen fan, en wisten we niet hoe snel we een interview met Adam moesten regelen. Dat wilde hij wel. We spraken af op een toepasselijke locatie: een trendy avocadorestaurant in de Pijp.
O ja, wat ook leuk is: je kunt tijdens het lezen van het interview hier luisteren naar de EP van Millennials.
Noisey: Ha Adam! Je nieuwe band heet Millennials. Welkom bij Noisey, de muzieksite voor millennials. Een goede match.
Adam Quann: Klopt, zeker.
Videos by VICE
Welkom ook bij de Avocado Show. Hou je van avocado?
Jazeker. Ik denk dat ik gemiddeld een halve avocado per week eet.
Vind je het leuk om hier te zijn?
Ik ben erg benieuwd. Ik zit eigenlijk altijd te haten op dit soort dingen.
Zijn we hier ironisch of zijn we hier oprecht?
Wel redelijk ironisch denk ik, maar ik vind het stiekem ook leuk.
Je lijkt wel een beetje op Ron Simpson.
Ron Simpson, wie is dat?
Wat vind je van zo’n concept als dit?
Tsja, het is 2018 hè.
Waarom heb je eigenlijk een nieuwe band? Was de oude niet meer leuk?
Ik had gewoon zin om even helemaal opnieuw te beginnen. Een schone lei, nieuwe liedjes. Daar hoort ook een nieuwe naam bij, en een nieuwe gitarist.
Waarom heten jullie Millennials?
Weet ik eigenlijk niet, we waren hele moeilijke namen aan het verzinnen. Mijn broer kwam er uiteindelijk mee. We maakten een roadtrip door Amerika en daar waren de hele tijd van die millennial-dingen. Je hoorde dat woord overal. Er wordt ook zoveel op gezeken, ook waar ik werk, over millennials en hun horecaconcepten en keuzestress. Ik nam het dan altijd een beetje voor ze op.
Je bent er natuurlijk zelf ook eentje.
Het is hetzelfde verhaal dat in de jaren vijftig de nozems met hun brommertjes zo afgrijselijk waren. Dat is gewoon bullshit, toch?
Ja, waren de nozems net zo irritant als wij, collectief?
Nou, de telefoontjes zijn blijkbaar heel erg irritant aan de millennials. Je kan het ook hipsters noemen.
Dat woord hoor je niet vaak meer.
Nee, de hipsters zijn nu millennials geworden. Iedereen die tussen 1980 en 2000 geboren is wordt nu gewoon over één kam geschoren.
Wat vind jij leuk om over één kam te scheren?
Mensen die haten op millennials. Van die columnisten van de Volkskrant of NRC die haten op millennials. Dat vind ik zo kortzichtig.
Ik ging jullie muziek luisteren, maar ik raakte ook snel weer afgeleid door iets anders. Is het leuke muziek?
Als je van indiepop houdt wel.
Het klonk vrolijk. Kan ik daaruit afleiden dat het goed gaat?
Ja, ik denk het wel. Ik denk dat we er wel vrolijk in staan.
Het ligt makkelijk in het gehoor allemaal. Zit er nog een boodschap in?
Nee, misschien is dat ook wel millennial-achtig. Als ik in één keer een bevlogen liedje ga schrijven over de brexit, dan heb ik niet het gevoel dat dat oprecht is. Ik zit goed in mijn vel, dus dat mag dan ook wel terugkomen in de muziek. Het laatste liedje, Wrong, gaat over egocentrisme. Je kent dat wel, dat je met iemand aan het praten bent: “Oh, waar ben jij mee bezig?”, terwijl je denkt: het boeit me niet. En dat je dan zegt: “Ik ga even die kant op,” maar dat je daar eigenlijk niks gaat doen.
Wat willen millennials nou eigenlijk?
Ik denk dat ze hun droombaan willen, meteen.
Dat heb jij. Of is een band geen baan?
Nee, zeker niet. Dat zou ik wel willen, maar dat is niet aan de meeste mensen besteed.
In je vorige band was je de frontman, en nu weer. Was het niet leuk geweest om iemand anders die kans te gunnen?
Ja, maar dan moeten ze wel zingen. Nigel, de drummer, die kan prima zingen. Ik weet het niet. Met Adam & The Relevants hadden we ook wat instrumentale stukken in liedjes, dan kan je nog eens wat rondlopen op het podium. In deze band zit ik de hele tijd te zingen. Dan denk ik: godverdomme, ik heb te veel tekst geschreven. Ik kom niet bij die kutmicrofoon vandaan.
Waar blijft het eten?
Nog even over die liedjes hè. Millionaires gaat over naar het casino gaan en hopelijk heel veel geld winnen, wat natuurlijk gewoon een droom is.
Je gaat graag naar het casino?
Nee. Daar voel ik me te schuldig over. Ik geef met gemak honderd euro uit aan drank op een avond, maar als ik vijftig euro kwijtraak in het casino, denk ik dat het voelt alsof ik bestolen ben.
O ja.
De andere liedjes gaan over afterparties in het weekend, en over meezingen met Radio Veronica op werk. Dat je elke keer Phil Collins voorbij hoort komen en Liquido.
Heerlijk.
We luisteren of naar Veronica of naar Radio 10. Lekker nostalgisch. Op feestjes is dat ook. In het begin luister je gewoon muziek, maar daarna is het gelijk ironisch.
Wat is het verschil?
Een foute sound. De laatste plaat van Miley Cyrus vind ik bijvoorbeeld te gek.
Wat is leuker: bij De Wereld Draait Door spelen, of geïnterviewd worden in een avocadorestaurant door iemand die nauwelijks research heeft gedaan?
Nou, bij DWDD krijg je heerlijk te eten. Daar is gewoon een restaurant. En ik vind dit ook wel leuk. Ik was hier waarschijnlijk anders nooit geweest.
Wat is je favoriete subatomaire deeltje?
Geen idee, man.
Denk je dat we ooit de waarheid over 9/11 zullen weten?
Daar is ons eten.
De Benny Boy is voor mij.
Kijk die bloemetjes! Ik heb gehoord dat ze hier duizend euro per week uitgeven aan eetbare bloemen.
Wacht, ik maak even een foto van het eten.
Oké.
Zullen we de rest van de dag in een coffeeshop gaan zitten en het over complottheorieën hebben?
Dat vind ik op zich wel vet. Op de vorige plek waar ik werkte was een gast die geloofde in dingen als chemtrails. Die had het de hele tijd over de Bilderbergconferentie. Die zat er echt diep in.
Slaap je met je gitaar?
Soms. Dan ben ik een liedje aan het schrijven, dronken, en dan val ik in slaap met dat ding naast me.
Heb je weleens iets naar de stomerij gebracht?
Nee, man. Ik zou ook niet weten wanneer of voor wat.
Welk cijfer geef je de Avocado Show?
Hm. Ik denk dat er qua interieur nog wel wat te winnen valt. Ik vind dat het nog niet echt iets ademt. Snap je wat ik bedoel? Als het dan toch zo heet, zou ik het wat megalomaner aanpakken. Qua eten is het precies wat je verwacht.
Ik vond het heerlijk. Bedankt voor het interview, Adam!
