Vroeger in een heel ver verleden was The Darkness de grootste band in de UK. Ze domineerden de Brit Awards in 2004, verkochten 1,2 miljoen albums in een half jaar en tourden over de hele wereld als goden. Op de Britse eilanden gingen volwassen mannen naar de bakker in een jumpsuit met de rits ver genoeg open om hun met hun overtollig borsthaar te pronken. En hun vrienden knorden uit goedkeuring. Je vader wilde Justin Hawkins zijn en je moeder wilde hem full stop. Het was een andere tijd.
Dezer dagen zie je nog maar weinig glamrock fandom in de Britse straten. Iedereen heeft het te druk met het bekijken van Skepta documentaires, luisteren naar deep house, het kopen van geurkaarsen en het volgen van een sapdiëet om toch maar iets te hebben om over te tweeten. De wereld is veranderd. Maar in ons allemaal zit er nog steeds een droog, flamboyant glamrock-zaadje dat staat te popelen om bewaterd te worden. Dat moet wel. Hoe kan het anders dat mijn tranen van glitter zijn?
Videos by VICE
Als support voor hun nieuwe album, Last of our Kind, komt The Darkness terug met een discipline die ze in 2003 hebben geperfectioneerd. De kerstsingle I Am Santa komt met een jaren tachtig geïnspireerde video, een kloppende baslijn, nepsneeuw, vette riffs, falsetto’s en teksten als: “I am Santa / Bringer of joy / I am Santa / Manufacturer and distributor of toys.” Diepe shit.
Maar het is bijna Kerst, dus haal die frons van je gezicht en geef dat glamrock-zaadje water.
