Medewerkers van kringloopwinkels vertellen over de vreemdste dingen die ze tegenkwamen

Nog afgezien van het feit dat het beter is voor het milieu, is het ook gewoon leuk om dingen te vinden in een kringloopwinkel. Je komt altijd wel iets tegen waarvan je niet wist dat je het wilde hebben of waar je echt niet zonder kon. Als je er dan ook nog achter komt dat het betaalbaar is, is het helemaal feest. Wij kunnen zo een waslijst opnoemen van bizarre en verontrustende dingen die we in tweedehandswinkels kochten. Maar de echte juweeltjes worden natuurlijk als eerste gevonden door de werknemers. We spraken met wat eigenaren en werknemers van kringloopwinkels om te vragen wat de vreemdste dingen waren die ze ooit tegen zijn gekomen.

Het was mijn beurt om door de bakken te gaan die buiten staan, waar mensen hun gedoneerde kleding in kunnen stoppen. Na een tijdje kwam ik een klein plastic zakje tegen. Mensen gebruiken die vaak om kleinere dingen in te doen, zoals hebbedingetjes of juwelen. Ik graaide in het zakje en trok er een stomende hondendrol it.

Een gast bracht enorm veel tassen vol met actiefiguren. Echt grote tassen waren het. Ik heb geen idee wat hij met zoveel van die poppen moest. Maar het vreemdste was nog wel dat ze allemaal wel een of twee lichaamsdelen misten.

Vorig jaar kregen we ineens heel veel voorbinddildo's. Geen idee waarom.

Wij kopen geen spullen in, omdat er altijd een risico is dat het gestolen goederen zijn. Toch komen er veel junks binnen om hun gestolen shit te verkopen. Ze vinden het nooit leuk als ik ze vertel dat we niks inkopen, en een keer sloeg een gast me recht in m'n gezicht. Dus ja, het ergste dat ik ooit ontvangen heb is een blauw oog.

Ik trok een keer een doos open die tjokvol dildo's zat. Ze waren verschillend in grootte en kleur. Sommigen zaten nog in de verpakking, anderen waren duidelijk gebruikt. Die doos rook niet zo lekker.

Ik werkte ooit in een winkel die dingen kocht van mensen. Het was heel leuk, maar na een lange dag vol mensen die hun stinkende troep aan je proberen te verkopen, ben je meestal best moe. Na een bijzonder lange werkdag, ben je dus supermoe. Mijn manager dacht een keer dat ze een mooie cape had gekocht, nadat ze twee lange shifts had gewerkt. Bij nadere inspectie was het een douchegordijn.

Iemand doneerde een keer een persoonlijk plakboek. Het leek op iets wat een kind voor zijn ouder maakt. Er stonden dingen in als "Papa en mama, ik hou van jullie" en een hoop zelfgemaakte tekeningen. Best ziek om zoiets weg te doen.

Op een dag kwam er iemand aan met een doos vol schoenen. Ze waren allemaal in goede staat, en er zat van alles tussen: sneakers, hoge hakken, zelfs wat voetbalschoenen. Maar toen we ze gingen sorteren, bleek dat er geen enkel paar bij zat. Misschien is er iemand die een volle doos heeft met de andere schoenen. We zullen het nooit weten.

Een vrouw had haar huwelijkscertificaat per ongeluk in een doos laten liggen met spullen die ze had gedoneerd. We hebben nog geprobeerd om haar te vinden. Ze is er ook nooit zelf om gekomen.

Een andere keer kwam er een man met een enorme hoeveelheid dozen vol met boeken over het leger, vooral over tanks. De meeste gingen over tanks uit de Tweede Wereldoorlog. In sommige boeken zaten knipsels uit seksboekjes tussen de pagina's. Die gast hield er duidelijk van om zijn twee passies te verenigen: tanks en lekkere wijven.

-

Vrouwen praten misschien veel, maar we horen ze te weinig. Daarom is Broadly Nederland er. Like onze pagina.