Vijf manieren om je vrienden te verliezen als je in de dertig bent

Je hebt je twintigerjaren overleefd. Gefeliciteerd. Je hebt uitgaan tot de zon opkomt overleefd, op de stoep gezeten terwijl je een fles wodka soldaat maakte totdat je je handtas volkotste en bent wakker geworden naast rare gasten met viezige matjes in hun nek. Nu ben je aan het volwassen leven als dertiger begonnen, heb je nog steeds een studieschuld en heb je per ongeluk een e-mail doorgestuurd naar je baas waarin je haar een fascistische teef hebt genoemd. Maar je hebt gelukkig je vrienden nog… totdat je ze niet meer hebt.

De kans is groot dat je in de twintig veel vrienden hebt gemaakt zoals je huisgenoten, collega's van een dom zomerbaantje of mensen die je ontmoette omdat je net dronken genoeg was om je standaarden te verlagen. Maar nu, als een feitelijk volwassene, heb je weinig geduld voor clowns en hun nonsens En in de dertig heeft iedereen echtgenoten en kinderen, dus vriendschappen zijn geen prioriteit meer. Iemand is er laatst achter gekomen dat "meer dan twee derde van de Amerikanen zegt dat ze minstens 90 procent van de vrienden die ze tien jaar daarvoor hadden hebben verloren." Daarnaast zegt een derde van ons dertigers dat het moeilijker is om vrienden te maken naarmate we ouder worden. En als je een man bent zijn de cijfers nog erger, gezien je veel sneller vrienden kwijtraakt dan vrouwen dat doen als je de dertig voorbij bent.

Dus, als je in de twintig bent, sluit je vrienden nu op in een kelder, omdat het volgende decennium het merendeel van je kameraden en besties gaat uitwissen. Maar dat is niet per se slecht nieuws.

"Soms geeft een levensovergang ons de mogelijkheid om vriendschappen te elimineren die niet echt goede matches waren – relaties waar we min of meer per ongeluk inrolden, maar die ons geen emotionele meerwaarde gaven", vertelt Dr. Andrea Bonior, klinisch psycholoog en auteur van The Friendship Fix , aan VICE. "Onze prioriteiten veranderen. Het voelt misschien raar om met onze vrijgezelle vrienden naar cafés te blijven gaan als we er geen interesse meer in hebben mensen te ontmoeten om mee te daten, of het voelt misschien triviaal om te bespreken wat voor kleren we gaan dragen of waar de beste nieuwe sportschool opengaat als we de hele nacht wakker zijn en kapot gaan van het slaaptekort vanwege een pasgeboren baby."

Shasta Nelson, oprichter van GirlFriendCircles.com en auteur van Frientimacy: How to Deepen Friendships for Lifelong Health and Happines is het ermee eens dat dertig het decennium is waarin we allemaal onbedoeld vriendschappen kapotmaken. "Voeg daaraan toe dat de manier waarop we vrienden zoeken nu totaal anders is, wat er is gebeurd in onze levens in onze twintigerjaren – huwelijken, kinderen, break-ups, verhuizingen en grote-mensen-banen – kan ons het gevoel geven dat we niet meer zoveel gemeen hebben met onze vrienden."

Wat ze zegt is dat je misschien wel denkt dat je voor altijd beste vrienden zal blijven, maar heroverweeg die gedachte. Hier is waarom.

1. Je maakt onderscheid tussen echte vriendschappen en afhankelijkheid.

Twee jaar geleden nodigde ik meer dan dertig mensen uit voor mijn 34 e verjaardagsfeest en op de dag zelf zegde iedereen op de laatste minuut af. Ik realiseerde me door dat ziel-verwoestende, trots-aantastende incident dat ik constant bepaalde vrienden uitnodigde die in ruil echt totaal geen moeite deden. Dus voerde ik een experiment uit. Ik stopte een vriendin uit te nodigen die ik al sinds de middelbare school kende toen we allebei redacteur van de schoolkrant waren. Ik wilde ontdekken of ze mijn afwezigheid op zou merken en me uit zou nodigen voor een koffie en zeikfestijn. Ik hoorde nooit meer wat van haar. Lesje geleerd: we waren geen vrienden en ik was gewoon een handige, vertrouwde afleiding.

Shawn, een 35-jarige makelaar, vertelde dat naarmate hij dieper in de dertig gaat, hij minder op vriendschappen vertrouwt om hem voldoening te geven. "Het lijkt gewoon net alsof ik ze niet meer nodig heb. Niet dat ik geen vrienden nodig heb, maar meer dat ik niet meer afhankelijk ben van vrienden zoals toen ik in de twintig was, noch leent mijn levensstijl zich niet meer zo voor enorme chillsessies als vroeger. Ik ben meer gevestigd in mijn carrière, heb meer vertrouwen in mezelf en meer verantwoordelijkheden die niet om vrienden draaien. Ik heb ook een serieuze relatie, die prioriteit heeft in mijn vrije tijd. Ik ben niet meer de jongen die starnakel op de trap van je ouderlijk huis poept."

2. De meeste mensen zijn niet bereid om elkaar voorop te stellen.

Iedereen is je beste vrienden op social media, reageert op je foto's met "yaaaaas kweeeen", maar zodra je ze vraagt iets te doen, zeggen ze "mijn huis verlaten!?" Uitgaan lijkt ineens niet meer aantrekkelijker dan thuisblijven met Netflix. Na uren op werk doorgebracht te hebben, doe ik thuis direct mijn beha uit en waag het niet me dan te vragen iets te doen of ergens naartoe te gaan. Alle gesprekken zijn een variatie op het volgende:

Jij : Laten we hangen!
Vrienden: Natuurlijk! Laat het me weten als je precies in mijn straat bent. Ik ga me niet verplaatsen.

Dr. Bonior zegt over dit vervelende fenomeen: "Als een persoon zich in een nieuw stadium van het leven bevindt – als een stel of als een ouder, bijvoorbeeld, zal-ie gemotiveerd zijn om vrienden te zoeken wiens levensstijl en dagelijkse planning op die van hen lijkt en het makkelijker maakt om af te spreken. (Zoals een nieuwe vader die niet meer zoveel met zijn studiegenoten omgaat, maar vriendschappen sluit met andere vaders in zijn wijk.)

3. Je bent rustiger geworden met het ene ding dat jij en je maatje gemeen hadden: drugsgebruik

Amanda, een 33-jarige freelanceschrijver, vertelde me: "In de loop der jaren heb ik vrienden gehad met ik feestte en ze staken me aan. Ons drank- en drugsgebruik kende geen grenzen. Eén vriendin in het bijzonder kende ik al van de middelbare school en we gingen samen naar raves en afters. We feestten door tot we ver in de twintig waren en kwamen laat thuis zonder spijt van onze keuzes. Op mijn dertigste verjaardag besloot ik te minderen met drank en drugs. Maar naarmate ik vaker en vaker nuchter bleef, zag ik deze vriendin steeds vaker. Ik werd er verdrietig van dat wanneer ik haar mee uit eten vroeg of voorstelde een manicure te laten doen, ze me volledig afpoeierde omdat ik niet meer met haar feestte. Dit was iemand met wiens familie ik zelfs close was. Ik was gekwetst, blijkbaar was onze vriendschap niet zo sterk als ik ooit dacht.

Nelson zegt dat zulk soort verraad meer pijn neigt te doen in de dertig dan als het gebeurt als je in de twintig bent. "Ik kan begrijpen waarom het misschien meer pijn doet op deze leeftijd: we verliezen potentieel vrienden met wie we veel geschiedenis hebben gedeeld en met wie we hoopten een lange toekomst te hebben. Die combinatie kan pijnlijk zijn omdat veel van de vriendschappen die we later in het leven maken misschien niet zo intens zijn of zoveel geschiedenis samen bevatten", zegt ze.
"Er hangt het idee rondom vriendschappen tussen vrouwen dat ze 'voor eeuwig' moeten zijn en dat ze 'er altijd voor je moeten zijn', en dit geeft mensen onrealistische verwachtingen van vriendschap en leidt daarom tot veel teleurstelling en gevoelens van verraad als we voelen dat een vriend ons teleurstelt."

4. Je sloopt de eigenwaarde en het zelfvertrouwen van je vriend of vriendin door hem of haar alles te vertellen wat je aan zijn of haar huwelijk haat.

Als je al zolang bevriend bent weet je waarschijnlijk precies welke plekken je moet raken om het beeld dat je vriend van zichzelf heeft te beschadigen. En als je denkt dat je deze zere plekken niet op een bepaald punt gaat raken, heb je ongelijk. Samantha, een eventmanager van 37, vertelde me: "Ik had een vriendin die me compleet begon te negeren en het deed écht pijn. We werden snel beste vriendinnen, maar blijkbaar was het niet zo echt. Na een tijdje belde ze me niet meer terug en ging ze minder en minder met me om. Ik ontdekte een paar jaar later, toen ze me een bericht stuurde om het uit te leggen, dat ze niet op haar gemak was geweest met mijn nieuwe niet-monogame huwelijk en daar niet mee om kon gaan. Haar verliezen was even pijnlijk als het verliezen van een liefdespartner. Ze liet me in principe gewoon in de steek."

Bonior is het ermee eens dat verloren vrienden meer pijn kunnen doen dat verloren geliefdes. "We hebben niet echt een taal voor verbroken vriendschappen en we hebben niet de neiging het als iets te erkennen dat pijn zou moeten en zal doen", zegt ze. "Het voelt bijna gênant. Maar ik heb met veel mensen gewerkt die vinden dat een verbroken vriendschap net zo verschrikkelijk was – met verdriet, verwarring, onrust – als een verbroken relatie, of die vriendschap nou uitdoofde door een conflict of op een natuurlijke manier. Je mist die persoon. Je voelt een kloof waar je eerst tijd met hen spendeerde en je mist zijn of haar perspectief en persoonlijkheid. Als het bovendien niet jij maar de ander degene is die de vriendschap achter zich wilt laten, voel je je misschien ineens behoorlijk eenzaam en afgesloten als je geen anderen hebt om dat gat op te vullen."

Nelson is het daarmee eens: "een vriend verliezen kan om meerdere redenen meer pijn doen dan een verbroken relatie, waarvan de meeste te maken hebben met het feit dat verbroken vriendschappen zelden dezelfde soort afsluiting en verwerking hebben als onze romantisch relaties. We hebben bepaalde afspraken rondom breakups, we proberen het opnieuw, zijn open tegen elkaar en praten daadwerkelijk over de breakup; terwijl de meeste vriendschappen met weinig gesprek eindigen, minimaal begrip van de een over wat de ander voelt of nodig heeft en veel verwijten over onvervulde (en meestal onuitgesproken) verwachtingen."

Samantha voegt eraan toe dat een polyamoreus huwelijk hebben, een keuze die geen invloed heeft op haar vrienden, gewoon te veel was voor een goede vriendin. "Een van mijn bruidsmeisjes was er ook door ontzet. Ze vroeg me: "waarom zou je ons door de marteling van je bruiloft slepen als je je huwelijk gewoon weg gaat gooien?" Ja, ik heb de banden met dat bruidsmeisje snel doorgesneden."

5. Je bent niet bereid nieuwe vrienden te maken

Als je denkt dat verbroken vriendschapen en eenzaamheid je zullen forceren om nieuwe, betere vriendschappen te maken, heb je het verkeerd. In feit, als je in de dertig bent wordt het veel moeilijker om banden op te bouwen, zegt Nelson. "Het kan toekomstige vriendschappen in de weg zetten als we meer gesloten zijn, of minder bereid om anderen te vertrouwen of je kwetsbaar op te stellen bij potentiële vrienden."

Ik ben absoluut een levend, ademend voorbeeld hiervan. Zonder twijfel, hoezeer ik ook naar nieuwe vriendschappen verlang, zal ik een ellendige klootzak sterven, vastzittend in een selffulfilling prophecy.

Laatst kwam een man naar me toe op een huisfeest die zei: "Ik geloof dat wij elkaar nog niet hebben ontmoet."

En ik antwoordde: "Geloof me, dat gaat nu ook niet gebeuren."