De waarheid is zelden zo leuk als onze verwrongen, wonderlijke, soms compleet absurde fantasieën. Je kan de Story of de Weekend openslaan als je saaie onwaarheden over de idolen van deze tijd wil lezen, of je laat je door ons meesleuren in een wereld waarin de sterren meer doen dan alleen vreemdgaan of in het geheim trouwen. In onze nieuwe reeks 'Fanfictie' laten we onze schrijvers hun fantasieën op papier zetten. In de eerste aflevering vertelt Tim Fraanje (fan van megalomane plannen) over een onverwachte, intergalactische samenwerking tussen André Rieu en André Hazes.
Advertentie
“Optreden met Maan?” vraagt André Hazes Junior. “Moet je me daarvoor uit bed bellen?”De Limburger aan de andere kant van de lijn slaakt een wanhopige zucht. Dit telefoongesprek duurt nu al twintig minuten terwijl het concept juist zo simpel is, zo perfect; hij had niet gedacht dat iemand in staat was tot zóveel domheid. “Op de maan. Zou je met mij willen optreden op de maan?!” herhaalt hij nog maar een keer. Stilte.Hoofdschuddend hangt Dré op en belt zijn manager om verhaal te halen. “Was je weer dronken?” briest hij. “Waarom geef je zomaar mijn nummer aan een gek?” Dré smijt zijn telefoon in de hoek, en doet dertig push-ups terwijl hij naar het portret van zijn vader, boven de schouw kijkt. “Hoe hield jij het vol, ouwe… hoe hield je het vol?” zegt hij tegen het portret. Dan gaat hij douchen.Een week later. Dré is door zijn manager de kamer ingeduwd en staat net iets te ver van de Limburger af bij het handenschudden. De man, die zich voorstelt als “André Rieu” ziet er nog krankzinniger uit dan hij klonk aan de telefoon. Zijn haar is omhoog geföhnd, hij draagt een pandjesjas en een enorm verwijfde speld met diamantjes houdt zijn ruchesblouse dicht.“De maan dus,” zegt Dré, als hij in zijn stoel zit met zijn armen over elkaar geslagen. “De maan,” knikt André Rieu. “Ik loop al sinds 2013 met dit plan rond. De meeste mensen aan wie ik het uitleg snappen wél meteen waar ik het over heb, maar er is altijd wel weer een ander slap excuus om het op de lange baan te schuiven. Te duur, te ver, geen stabiele ondergrond voor de pauken.” André Rieu rolt met zijn ogen en zet een zeurderig stemmetje op. “Er is geen zuurstof op de maan, er is geen zwaartekracht op de maan.” Hij slaat woedend op tafel. “Er is geen geluid in de ruimte!”
De deal
Advertentie
Dré schuift zijn stoel een stukje naar achteren terwijl André Rieu zich naar hem toebuigt. “Ik had gehoopt dat jij zou zien dat dit een enorme kans is. Je muziek klinkt zo… kordaat. Vooral dat ene nummer over het leven.” De man begint te neuriën en maakt dirigeerbewegingen met zijn hand, waarbij het kanten manchet koket heen en weer wuift.Het irriteert Dré mateloos.“Luister pik, al mijn nummers gaan over het leven,” zegt hij. Hij probeert op te staan om weg te gaan. Zijn manager, die achter hem staat, duwt hem terug in de stoel. Er staat een bedrag met zes of zeven nullen op het spel, de hele reis zou gesponsord worden door een Chinese investeerder.“Hoe heb je me eigenlijk gevonden?” vraagt Dré dan maar, om het zakendoen nog even uit te stellen. “Ik was mezelf aan het googlen, en toen kwam ik per ongeluk op jou. Ik zocht een optreden terug met André van Duin, dat was een idee van Joop van de Ende. Daar was ook een coverartiest van je vader bij.” Dré’s gezicht verstart. “Mijn vader?” André Rieu laat zijn stem zakken tot fluisterniveau. “Even tussen jou en mij, ik vind jou beter,” knipoogt hij. “Dus, wat zeg je ervan? Jij, ik, op de maan?” Dré zegt niks en staart uit het raam. “Zou Senior niet trots zijn? Een Hazes in de ruimte? Als je wil kun je zelfs dat hologram van hem meenemen!” Dré loopt weg, maar draait zich om in de deuropening. “Godverdomme, prik maar een datum.”
3-2-1
Advertentie