3D-printen is een van die nieuwe dingen die de hele tijd gehyped wordt. Overal springen fablabs op, er zijn MakerBots in elke school, en het internet houdt maar niet op over de vuurwapens die geprint zouden kunnen worden.
Dat gebeurt trouwens niet zomaar. Zoals Ray Kurzweil, de gelauwerde futurist, tijdens de Google I/O-conferentie vertelde, moet de hype serieus worden genomen – als het op fashion aankomt, tenminste.
Videos by VICE
In minder dan tien jaar kun je waarschijnlijk voor een paar cent je eigen open source kleren printen, vertelde hij het publiek, terwijl hij meer opwaartse grafieken toonde dan tijdens een keynote van een luchtballonnen-conferentie.
En waarschijnlijk gaat hij nog gelijk krijgen ook, zoals hij al eerder deed met voorspellingen over andere technologische ontwikkelingen.
In 2014 zijn digitale kleermakers, zoals de weefmachine OpenKnit, beschikbaar en totaal niet duur; het kost zo’n 500 euro om je eigen OpenKnit-machine te bouwen. En natuurlijk kun je een hoop onderdelen ervan printen met je eigen 3D-printer.
Er is ook al een online archief voor open source digitale patronen. Het heet Do Knit Yourself en er staan nu vier ontwerpen op die redelijk The Matrix-achtig zijn, maar niettemin lijken op legitieme prototypes. Het is dus niet voor te stellen wat wat miljoenen dollars aan R&D, verfijning en betere printers zouden kunnen doen.
Uiteindelijk zal kleren printen net zo makkelijk zijn als een hamburger met frietjes bestellen vanaf je smart-horloge. Print een groen t-shirt, draag ‘m een dag, gooi ‘m in de recycler en print een blauw t-shirt (met de recyclede materie van het vorige t-shirt) voor de volgende dag.
Het goedkoop printen van sokken en ondergoed lijkt niet heel ver in de toekomt te liggen, behalve dan dat de fashionindustrie niet heel blij is met de verschuiving van megafabrieken naar slaapkamers. Eén modebedrijf heeft OpenKnit hun merk al uit de promovideo laten halen.
Kurzweil zei dat internationale fashionondernemingen het niet zo chill vinden omdat ze bang zijn dat de mogelijkheid om thuis kleren te maken de industrie gaat slopen. Net zoals de naaimachine dat deed?
De techno-futurist wees erop dat Big Fashion, net als andere industrieën, gewend moet raken aan het idee dat ze zich moeten gaan aanpassen en nieuwe en betere producten moeten gaan maken die meer waarde creëren – zoals het in een kapitalistische wereld gaat.
Tenslotte komt het op hetzelfde aan als dat ik best een computer kan bouwen (wat ik in feite wel eens heb gedaan), maar dat ik niet de tijd en middelen heb om de modernste computer te maken.
Sokken en ondergoed printen zou zich kunnen ontwikkelen tot het simpel kunnen printen van spijkerbroeken, maar in de meeste rijke landen zullen we nog steeds pakken en sneeuwbroeken van iemand anders kopen.
