Amsterdam zonder softdrugstoeristen: door de coronacrisis waren we er bijna aan gewend geraakt. Het was bevrijdend, maar ergens ook een gemis. Want wat is de binnenstad zonder Britten met glazige ogen en Italianen die voor de gelegenheid een muts met een cannabis-logo hebben opgezet?
Gelukkig voor de toeristen, en gelukkig voor de coffeeshops (goed voor b343cc61/” target=”_blank” rel=”noopener”>buitenlanders gaan weren uit coffeeshops.
Videos by VICE
Minder overlast klinkt als winst voor de gewone burger, maar het is maar de vraag of het plan van burgemeester Halsema hier daadwerkelijk toe zal leiden. Sommige raadsleden zijn bang voor meer illegale straathandel. En uiteraard ziet ook de Bond voor Cannabis Detaillisten geen heil in Halsema’s plannen.
Maar wat vindt de softdrugstoerist hier zelf eigenlijk van? Om daarachter te komen bracht ik een middag door in het hart van het Amsterdamse softdrugstoerisme: de Prix D’Ami, de eerste coffeeshop die je tegenkomt vanaf Amsterdam Centraal Station. Ik vroeg de toeristen die ik daar tegenkwam of ze Amsterdam nog zullen bezoeken als ze de shop niet meer in mogen, waarom ze zo van blowen houden en of ze ook wel eens een museum bezoeken.
Melita (20), uit Engeland
Ik hou van Amsterdam. Vooral van de grachten en de coffeeshops. Daarom zit ik het liefst in een coffeeshop met uitzicht op een gracht. Ik rook meestal satifa, want dan blijf ik energiek. In Engeland rook ik ongeveer een gram per dag. Hier zijn dat er eerder vier. Ik voel daar niet zo heel veel van, omdat ik inmiddels behoorlijk tolerant ben voor wiet. Als ik niet meer welkom zou zijn in coffeeshops, zou ik niet gaan huilen, maar ik zou me wel gediscrimineerd voelen. Ik zou dan ook niet meer komen, net als veel andere potentiële toeristen, denk ik. Het lijkt me voor Amsterdam dan ook niet verstandig om toeristen te weren uit coffeeshops. Coffeeshops zijn namelijk een grote toeristische attractie en leveren dus veel geld op.
Ralph (29), uit India
Ik ben niet rechtstreeks naar de coffeeshop gegaan nadat ik aankwam, ik ben eerst naar het hotel gegaan om mijn spullen daar te brengen. Ik blow veel, want het is goed voor mijn geestelijke gezondheid. Als ik stoned ben, begrijp ik hoe ik moet omgaan met de maatschappij, met anderen en met mezelf. Ik heb dan ook veel bereikt met wiet. Zo heb ik mijn geldproblemen opgelost, aan mijn gezondheid gewerkt en zelfs het welzijn van mijn familie verbeterd door te blowen. Ik rol dus graag een joint, maar ik ben hier uiteindelijk voor de vriendelijke Amsterdamse mensen. Ik zou dus ook nog komen als ik de shop niet meer in mag.
Anna (21), uit Engeland
Ik houd godverdomme veel van blowen en vind Amsterdam dus een geweldige plek. Ik blow niet om te vluchten, ik vind het gewoon leuk. Ik ben drie dagen geleden aangekomen en meteen de shop ingedoken. Sindsdien heb ik zeker veertien gram gerookt. Als ik stoned ben, kom ik in een andere mindset terecht. Dan krijg ik de beste ideeën. Zo heb ik vandaag een tatoeage met de initialen van mijn vriend laten zetten, terwijl ik stoned was. Als de plannen van Femke Halsema doorgaan, kom ik niet meer naar Amsterdam. Want musea, leuke mensen en straatdealers, dat hebben we in Londen tenslotte ook.
Ocean (22), uit Israël
Het is erg moeilijk om iets zinnigs te zeggen, want ik ben heel erg stoned. Maar ik ga het toch proberen: ik hou van wiet. Als ik in Amsterdam niet meer naar de shop mag, ga ik voortaan wel op vakantie naar andere plekken in Nederland. Naar Utrecht bijvoorbeeld. Ik heb geen idee hoe het daar is, maar ik vind Utrecht een leuke naam. Ik zou ook graag naar een boerendorp gaan, waar niemand is. Dat daar geen coffeeshops zijn, vind ik niet erg. Dan ga ik gewoon chillen in de natuur. Zoals mijn naam doet vermoeden, doe ik dat graag. Ik heet niet alleen Ocean, ik ben als de oceaan.
Alice (25), uit Engeland
Ik hou van blowen omdat ik er beter door slaap en er minder van angstig word. Daarom blow ik graag in de avond. Ik word er kalm van. Ik denk niet dat het weren van toeristen uit coffeeshops in Amsterdam een goed idee is. Want dan wordt het net zoals in Engeland: ergens buiten afspreken met een louche drugsdealer. En dat is behoorlijk eng, vooral voor vrouwen. Toch begrijp ik dat de stad minder drugstoeristen wil, en de plannen van de burgemeester zouden best wel eens effectief kunnen zijn. Want als dit doorgaat, kom ik in ieder geval niet meer. Ik wil hier namelijk maar twee dingen doen: naar de coffeeshop en naar het Rembrandt Museum. Dat eerste kan dan niet meer, dat tweede heb ik al meermaals gedaan. Zonder shops blijft er dus niet veel over.
Gal (23), uit Israël
Ik ben hier officieel voor een technofeest, maar in de praktijk zit ik dag en nacht in de coffeeshop. Ik blow zo’n drie joints per dag, ik bedoel, per uur. Ik hou van stoned zijn, omdat het goed voelt. Dat is een feit dat ik niet kan onderbouwen. Ik overweeg dan ook nooit om ermee te stoppen. Ik wil het liefst voor altijd stoned zijn. Als ik als toerist de shop niet meer in zou mogen, zou ik nog steeds komen. Dan zou ik Nederlanders op straat vragen om wiet voor me te halen. Tegen een beetje betaling zijn er vast genoeg mensen bereid om dat te doen.
Chloe (21), uit Engeland
Ik ben hier vooral voor de coffeeshops. Het voelt namelijk veilig om in een shop te blowen. In Engeland moet ik naar dealers en dat vind ik niet prettig. Dan moet je naar enge plekken om met enge mensen af te spreken. Je kunt dan opgelicht worden, slecht spul krijgen, of zelfs opgepakt worden door de politie. Wiet is belangrijk voor me, omdat het me helpt omgaan met mijn psychische problemen. Ik heb bijvoorbeeld autisme en dat gaat gepaard met veel stress en angst. Als ik blow, word ik rustig. Ook vind ik sociale situaties lastig en heb ik nauwelijks vrienden. Maar na een joint wordt praten met andere mensen makkelijker. Toch zou ik zeker nog wel naar Amsterdam komen als ik shops niet meer in mag. Ik hou namelijk ook heel erg van musea hier, vooral van het Van Gogh Museum. Ik zou het wel jammer vinden, want coffeeshops afwisselen met musea is de beste combinatie die er is.
