Ik staar naar alle vuile pannen, borden en kopjes, die in mijn gootsteen tot aan mijn kraan staan opgestapeld. Sinds ik twee maanden geleden met mijn thuisisolatie begon, is de afwas doen veranderd in één lange, oneindige kwelling die al het leven uit me zuigt.
Als ik klaar ben, plof ik neer op de bank neer en ga ik filmpjes over eten kijken, omdat het Ramadan is en ik een masochist ben. Mijn telefoon trilt, ik krijg een berichtje binnen. Nog voordat ik check van wie het is, is het gevoel dat ik net kwijt was geraakt – het gewicht van de berg afwas die ik nog moest doen – weer terug. Ik vind het moeilijk om terug te appen sinds ik in thuisisolatie zit. Elke notificatie is als een vette pan vol etensresten die om mijn aandacht smeekt.
Videos by VICE
Dat ik niet reageer op berichtjes is op zich niks nieuws, maar het is wel erger geworden de laatste tijd. Over het algemeen vind ik het storend als ik een berichtje krijg – of dat nou op mijn werk is, tijdens het eten, middenin een gesprek met een vriend of tijdens m’n favoriete serie. Meestal lees ik het en zeg ik tegen mezelf dat ik later wel antwoord. In de tijd voor het coronavirus stuurde ik dan na een tijdje iets van: “Sorry, ik had het de afgelopen uren [of dagen] erg druk.” Maar tijdens de pandemie kun je dat excuus moeilijk gebruiken. “Sorry, ik had het te druk met op m’n bank zitten om je iets terug te sturen.” Dat klinkt toch niet helemaal hetzelfde – ook al is het wel eerlijk.
Shira Etzion, een relatie- en gezinstherapeut in New York, zegt tot mijn grote opluchting dat zoiets simpels als iemand iets terugsturen tijdens de coronacrisis erg moeilijk kan aanvoelen. “We zitten allemaal opeens in een situatie waarin de manier van communiceren 100 procent virtueel is,” zegt ze. “De technologie die we normaal gesproken uit eigen keuze of voor de lol gebruiken, moeten we nu ineens gedwongen gebruiken.”
Etzion zegt dat de pandemie – waardoor veel niet-essentiële werknemers vanuit huis werken – de digitale grenzen heeft uitgehold die voorheen golden. “Het is niet zo dat je vanuit huis werkt en daarom maar beschikbaar moet zijn,” zegt ze. “Eigenlijk is het zo dat je tijdens een pandemie thuisblijft en probeert te werken. Het kost even tijd voordat mensen dat begrijpen.”
Mijn eigen angst om op dit moment iets terug sturen heeft te maken met het idee dat de persoon die contact met me opneemt weet dat ik thuis ben. Diegene verwacht dus binnen niet al te lange tijd een reactie, en ik heb geen excuus om laat te reageren. Maar volgens relatietherapeut Racine Henry klopt die aanname niet – en is die juist het probleem.
“Het voordeel van dit alles is dat we geen excuus nodig hebben, en ik hoop dat we het idee krijgen dat we dat ook niet nodig hebben,” zegt ze. “Puur en alleen omdat we niet zo makkelijk uit huis kunnen gaan als vroeger, wil dat nog niet zeggen dat we niet met andere dingen bezig zijn.” Met andere woorden: het is oké om druk bezig te zijn, je overweldigd te voelen en niet op een berichtje te reageren – ook als je je huis niet uit kunt.
Het is volkomen acceptabel om dat tegen anderen te zeggen en de verwachtingen van mensen bij te stellen. Racine geeft twee voorbeelden van passende antwoorden: “Kunnen we morgen anders praten, als ik je mijn volledige aandacht kan geven?” en “Ik wil echt beter bij dit gesprek betrokken zijn, maar dat lukt me nu niet. Vind je het erg als ik je een andere keer even bel [of een berichtje stuur]?”
Het bijstellen van de verwachtingen van anderen kan nuttig zijn, maar je eigen verwachtingen bijstellen is misschien wel de sleutel om van je schuldgevoelens af te komen. “Wees niet te streng en heb wat medeleven met jezelf,” zegt Etzion. “Dit is niet het moment om jezelf op dezelfde manier te beoordelen als je normaal zou doen.”
Het is ook goed om je te herinneren dat de mensen die contact met jou zoeken ook weten dat er een pandemie (een evenement dat eens per eeuw voorkomt) plaatsvindt. Ze hebben daarom ook vast meer medeleven en begrip voor je dan je misschien denkt.
“We moeten nu liever voor onszelf en onze geliefden zijn dan ooit tevoren,” zegt Racine. “Je moet mensen in deze tijd niet beoordelen op hoe communicatief ze zijn – we proberen allemaal elke dag door te komen.”
Dit artikel verscheen oorspronkelijk op VICE US.
