In onze DIVERSIDEAS-serie nodigen we inspirerende mensen uit om hun mening te geven over allerlei onderwerpen die zich onder de parapluterm van de “diversiteit” verschuilen.8 maart is de internationale dag van de strijd voor vrouwenrechten. En die strijd is nog lang niet gestreden. We gaan er wel op vooruit, hangen posters op straat, lanceren projecten, we schreeuwen, we demonstreren.Het afgelopen jaar hebben een heleboel incidenten in België en de rest van de wereld de woede van vrouwen* verder aangewakkerd. Zo waren er de verkrachting en moord op Julie Van Espen, verkrachtingen door taxi- en Uberchauffeurs, en nog recenter: de omstreden beslissing om een César [de belangrijkste Franse filmprijs, red.] uit te reiken aan de Pools-Franse filmmaker Roman Polanski, die al sinds eind de jaren 70 beschuldigd wordt van seksueel geweld tegen minder- én meerderjarige vrouwen – maar liefst 12 vrouwen hem al formeel beschuldigd van verkrachting.Dit soort gebeurtenissen zijn misselijkmakend. Ze maken je boos en geven je het gevoel dat we er nooit zullen geraken. Dat wij vrouwen nooit dezelfde rechten en privileges zullen hebben als jullie mannen. Dat onze lichamen voor altijd geseksualiseerd, onze stemmen voor altijd gesmoord en onze lonen voor altijd lager zullen blijven.
Advertentie
Maar die groeiende woede is tegelijkertijd ook een vruchtbare voedingsbodem voor verandering. Nooit eerder hebben de media zoveel aandacht besteed aan zaken als gender, seksuele intimidatie, toestemming en ongelijkheid als in het afgelopen jaar. Het zwijgen wordt doorbroken: mensen durven eindelijk met de vinger te wijzen naar onze zieke samenleving en haar daders, in plaats van naar de slachtoffers.We zijn er nog niet, maar we zijn erop vooruit aan het gaan. Op momenten die moeilijk te verdragen zijn; wanneer ze tegen je aan schuren in de tram, wanneer ze je op een vergadering weer volstrekt negeren, wanneer ze niet stoppen, ook al had je "stop" gezegd, wanneer ze 'het privéleven van de kunstenaar en de kunst die hij maakt liefst volledig van elkaar gescheiden willen houden', is dat wat we moeten onthouden – anders lopen we het risico alle hoop te verliezen.Nooit eerder hebben de media zoveel aandacht besteed aan zaken als gender, seksuele intimidatie, toestemming en ongelijkheid als in het afgelopen jaar. We zijn er nog niet, maar we zijn erop vooruit aan het gaan.
Advertentie
Natuurlijk komt seksuele intimidatie niet alleen voor in het nachtleven: het vindt helaas genoeg ook plaats op het werk, op straat en zelfs thuis. Deze video gaat slechts over een klein deeltje van het probleem. Als een vrouw die zelf graag gaat feesten, had ik net zo goed kunnen getuigen in deze video. Maar ik heb de luxe om anderen een stem te geven om dingen aan te kaarten die ik belangrijk vind, en die strijd zo te ondersteunen. Dit project is dus meer dan een redactionele beslissing; het is een haast persoonlijke beslissing.Wie je in deze video dan wel te zien krijgt? Sara Dziri (29) is DJ, producent en organisator van Souk Sessions en Not Your Techno. Lise Mernier (28) maakt deel uit van het SACHA-plan [Safe Attitude Contre le Harcèlement et les Agressions, red.], dat seksisme en seksueel geweld in de uitgaans- en festivalwereld wil tegengaan Tilke Wouters (24) is activist, slam poet en freelance journalist (voor onder andere VICE) en is de jonge eigenaar van Café Blond in Gent. Camille Leys (25) is scenograaf en interieurarchitect en werkt ook in bars. Manny Moiselle (37) is model, zanger en gogo-danser; en wanneer ze niet achter de bar staat; fotografeert Elena Majecki (21) de Belgische muziek- en partyscene.Net als tijdens de opnames van de twee vorige afleveringen van DIVERSIDEAS werd onze vergaderzaal voor één dag omgetoverd tot een interviewzaal, of eerder: een biechtzaal. Deze zes jonge vrouwen hadden de moed om hun ervaringen te delen, om voor de camera te zitten en te zeggen wat er gezegd moest worden, ook al gebeurde dat soms met bevende stem. Want of het nu gaat om een ongewenste hand op iemands kont of een verkrachting: het zijn allemaal gevallen van seksueel grensoverschrijdend gedrag, en daar mogen we niet licht over gaan.Ik bewonder en bedank ze allemaal, want ik weet eerlijk gezegd niet of ik het lef zou hebben om aan de andere kant van de camera te staan.Krijg elke week onze 10 beste verhalen gemaild: schrijf je nu in voor de gratis VICE-newsletter.Volg VICE België op Facebook, Twitter en Instagram voor meer originele verhalen over alles wat ertoe doet in de wereld.Deze video gaat slechts over een klein deeltje van het probleem: seksuele intimidatie vindt helaas genoeg ook plaats op het werk, op straat en zelfs thuis.