Als ik aan Castricum denk, denk ik aan een rustiek kustdorpje dat haar naam ontleent aan de aanwezigheid van de Romeinen tweeduizend jaar geleden. Een kleine bardancing die feestjes organiseert als Feestricum aan Zee, Trance Mayhem en Foute Kerst past perfect binnen dat plaatje. Mex Beachbar Castricum is zo’n tent. Naast de ouderwetse zuipfestijnen die hier plaatsvinden, vind je op het programma ook de Heart for Hiphop-avonden, waar grootheden als Masta Ace en Guilty Simpson voor geboekt worden. Hiphop, en dan met name oude, underground rap, is een van de passies van programmeur Vincent Weber. Hij en eigenaar Megan Verfondern nemen voor lief dat Mex Beachbar doorgaans een zuipkeet moet zijn om deze avonden te bekostigen.
Wat moet je wel niet doen om hiphoplegendes als Mr. Lif en Apollo Brown naar Castricum te lokken? En hoe ziet zo’n feestje eruit in een dorp dat niet per se bekend staat om haar bruisende hiphopscene? Voor deze en meer prangende vragen belde ik even met de strandtent.
Videos by VICE
Noisey: Ha Vincent en Megan! Wat doet een feestje als Heart for Hiphop in godsnaam in een dorp als Castricum?
Megan: Vincent is al zijn hele leven een échte hiphopfan, en dan voornamelijk van underground hiphop. Sinds tweeënhalf jaar hebben wij een kroeg in Castricum, en Vincent is de programmeur. Ik ben van de organisatie. Toen ik hoorde hoeveel passie Vincent heeft voor hiphop, heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben ik gewoon artiesten gaan vragen om bij ons op te treden.
Waar komt die diepgewortelde liefde voor hiphop bij jou vandaan, Vincent?
Vincent: Ik luister al sinds ik twaalf ben naar hiphop. Het begon met artiesten als Coolio, Tupac en Will Smith. Vanaf daar heeft het zich verder ontwikkeld. Als klein mannetje van veertien ging ik al naar een underground club in Rotterdam om The Outlawz te zien. Ik ging er samen met een vriend heen maar die tent was natuurlijk 18+. De bewakers vonden het zo bijzonder dat we überhaupt kaartjes hadden geregeld, dat ze ons maar naar binnen lieten. Zo ben ik eigenlijk opgegroeid – het is een manier van leven.
Hoe voelt het voor jou als echte liefhebber om bijvoorbeeld Masta Ace in je zaak te mogen ontvangen?
Vincent: Dat is bizar. We hadden toen een klein beetje problemen met het geluid, er was iets mis met een versterker. Het werd veel te warm en het geluid viel daardoor uit. Dus ik heb toen maar een ventilator gepakt en ben voor dat ding gaan staan. Op een gegeven moment was het een groot gekkenhuis tijdens het concert, komt Masta Ace naar me toe en zegt: “This guy, this guy, he really loves hiphop.” Ik stond al een half uur met die ventilator voor dat ding terwijl ik mee aan het bouncen was.
Is het niet verschrikkelijk moeilijk om zo’n hiphopgrootheid naar Castricum te lokken?
Megan: Het lastige is dat we altijd exclusiviteit moeten hebben, want als iemand diezelfde artiest boekt in Amsterdam, dan kunnen wij de opkomst wel vergeten. Ze gaan sowieso liever naar Amsterdam dan naar Castricum, maar tot nu is het een paar keer gelukt.
En raakt de zaak dan ook helemaal vol?
Megan: Ja, we zijn natuurlijk een relatief kleine tent. We verkopen maximaal honderdvijftig kaarten, dus dat is heel weinig in verhouding met wat poppodia doen. Met Masta Ace was het helemaal vol. Achteraf gezien wilden we dat we meer ervaring hadden gehad die editie, maar het was toch een succes.
Maar als iemand als Guilty Simpson besluit te komen optreden, heeft hij dan wel enig idee waar hij terechtkomt?
Megan: Ik zeg meestal meteen wanneer ze aankomen dat dit waarschijnlijk het kleinste optreden van hun tour is. Kijk maar naar de tourposters: staat er ineens Castricum tussen steden als Berlijn en Parijs. Dus ze kijken vaak wel zo van: oké, dit is best wel klein. Maar na de show, wanneer ze merken hoe enthousiast ons publiek is, zeggen ze bijna allemaal dat ze graag nog terugkomen.
Hier werd de tent afgebroken tijdens het optreden van Masta Ace.
Je hoort best vaak verhalen van rappers die de hele tent afbreken bij een optreden. Kunnen die gasten zich wel een beetje gedragen als ze bij jullie langskomen?
Megan: Meestal wel, maar een straalbezopen Tame one van Artifacts heeft een keer de hele tent onder getagt. Er staat nog steeds een tag op de koelkast in de berging.
Jeetje. Maken jullie überhaupt winst met deze avonden?
Megan: Nee, dit is écht uit liefde voor de muziek. Onze normale doelgroep in het weekend zijn gewoon de standaard zuipende jongeren. Elk weekend staat het daarmee helemaal vol. Je moet dan denken aan feesten waarop top 40 en commerciële housemuziek wordt gedraaid. Daarmee kunnen we dan die hiphopavonden bekostigen. Er komen fans vanuit het hele land hierheen voor deze shows. We zouden ook niet zonder onze vaste dj’s kunnen: DJ Midnight en DJ P-TRIKZ. Zij hebben een heel netwerk en trekken altijd mensen aan.
Worden jullie in zo’n intiemere sfeer ook een beetje vrienden met de rappers?
Vincent: Ja, zeker. Ik kreeg met mijn verjaardag een supervet filmpje opgestuurd. Mr Lif, L’Orange, El Da Sensei en Marco Polo van de Artifacts, Guilty Simpson en als laatste Edo G feliciteren me daarin allemaal. Echt geniaal!
Dat zijn allemaal oudere namen. Wat vind je eigenlijk van de nieuwere hiphop?
Vincent: De hiphop die wij brengen is stervende in Nederland. Ik heb niks tegen de hiphop of ‘pophop’ die nu gepusht wordt, het is toch een sound die heel veel mensen aanspreekt en daar moet je respect voor hebben. Ik vind het alleen zonde dat de meer intelligente, wat meer zeggende hiphop meer naar de achtergrond is verdwenen.
Donderdag 11 mei staat MadChild in de Mex Beachbar.
