Misschien worden we wel verliefd om UIT relaties te komen in plaats van erin

Valentijnsdag, verplicht stukje over liefde, clickbait, SEO, al dat soort dingen. Ik wilde helemaal niet meedoen aan de hype rondom het commerciële feest der liefde op 14 februari, maar toen kwam ik toevallig dit artikel tegen op Quartz en moest ik wel. Getiteld "What if the purpose of love is to get us out of relationships, not into them?" legt een idee op tafel dat nog nooit in me opgekomen is, en daarom graag met jullie wil delen.

Christopher Mims, een van mijn favoriete wetenschaps- en techjournalisten, vertelt in zijn artikel over een college dat hij op de universiteit volgde over antropologische biologie. De professor stelt daarin op een gegeven moment dramatisch de vraag: "Wat is het doel van liefde?" en die vervolgens zelf beantwoordt. Ze vraagt de oprechte vraag: Wat nou als het doel van verliefd worden niet is om in een relatie te komen, maar er juist uit?

Het punt dat Mims daarna maakt is overtuigend. Verliefde mensen worden irrationeel. Waarschijnlijk irrationeel genoeg om de oude, vertrouwde relatie waar ze in zitten achter zich te laten en zich op een nieuwe te storten die vrijwel zeker ongeveer hetzelfde gaat eindigen.

Natuurlijk is dat niet in elk geval aan de hand, ik denk dat die irrationaliteit ook zonder een voorgaande relatie nodig is om iemand genoeg te vertrouwen dat je zonder gene kan zeuren en de vraag "Waar denk je aan?" serieus kan nemen. Toch is het een interessant gegeven om over na te denken.

Mims gebruikt het dierenrijk als voorbeeld om te stellen dat echte monogamiteit superzeldzaam is. Zelfs bij dieren die een levenslange band aangaan met het andere geslacht. Die dieren zijn vaak "sociaal monogaam," wat zoveel betekent als dat ze het grootste deel van de tijd met elkaar chillen, maar als het paarseizoen arriveert, toch hun geslachtsdelen in anderen stoppen.

Bij mensen ligt dat net even anders. De meeste mensen gaan verschillende romantische relaties aan in hun leven, wat ze in de woorden van Mims' professor "serieel monogaam" maakt. Dus dat ze meerdere keren voor bepaalde tijd met een iemand seksueel monogaam zijn, en omdat dat voor diverser nageslacht zorgt en evolutionair voordelig is een soort trigger nodig hebben om een veilige relatie te verlaten. En die trigger is liefde.

Mims beargumenteert het idee van zijn professor uitgebreider (en eloquenter) in zijn artikel, en ik raad je ook zeker aan om het te lezen op deze 'dag van liefde' (ik kotste net een beetje in mijn mond). Het biedt een verfrissende kijk op de manier waarop we door films geconditioneerd zijn om liefde te zien en is redelijk overtuigend - ook al is het idee dat er ¨überhaupt een "doel" is van zoiets grilligs als 'de liefde' natuurlijk al redelijk vergezocht. Enfin, veel plezier met je dag. Ik zet mijn telefoon uit.