De nieuwe cover van LINDA.meiden slaat opnieuw de wokeplank mis

Er werden gisteren weer eens wat heteroseksuele tongen in een stel snaters van hetzelfde geslacht geduwd op de cover van LINDA.meiden. Voor seksuele vrijheid moeten we de slingers ophangen, maar inmiddels is deze foto ook de derde zéér saaie cover van Queen Linda waarop ze zoenende hetero’s – van dezelfde sekse – afbeeldt en daar is helaas een hoop mis mee. Een kleine analyse.

Wat is hier in hemelsnaam aan de hand?
Nou, vlogvrouwen Anna Nooshin en Monica Geuze staan op de cover van LINDA.meiden. Ze zoenen met elkaar, en het onderschrift luidt: “Monica en Anna geven geen fuck om hokjes!” In het interview wordt er gekeuveld over hoe het is om vlogger te zijn, uiterlijkheden en onzekerheden, hoe mooi ze elkaar vinden, dubbele moralen, genderkwesties en het categoriseren van man en vrouw. Goed! Zeer, zeer goed om twee zeer succesvolle vrouwen op de cover van een populair tijdschrift te zetten die trots zijn op hun werk en uiterlijk. Ik ben er voorstander van de zichtbaarheid van succesvolle vrouwen te vergroten. Het is helemaal dikke vettige prima om een podium te geven aan vrouwen die elkaar aanmoedigen, en elkaars ambities en zelfvertrouwen bewonderen.

Videos by VICE

Oké, waarom heb je dan tóch zin om een uiltje te knappen na het lezen van dit schijnbaar prima stuk?
Er is niet zoveel mis met twee vrouwen die op de cover van een magazine elkaar flink laten zien hoeveel zin ze hebben om met elkaar te wippen – seksueel vrij zijn hoera! – maar als het wéér heteroseksuelen zijn die veinzen lekker ‘vrij’ te zijn in hun seksualiteit terwijl er, daartegenover, ongeveer ontzettend weinig lesbische of biseksuele stellen op de cover van de LINDA hebben gestaan, dan wringt dat. Het geveinsde lesbische en het biseksuele lichaam wordt bovendien eens effe in alle hoedanigheid geseksualiseerd, door onze favoriete vlogvrouwen halfbloot en zoenend op de foto te zetten – iets dat in populaire cultuur wel erg vaak gebeurt, en allemaal bedoeld is voor het mannelijk oog.

En die seksualisering van het (in dit geval zogenaamde) lesbische of biseksuele lichaam door heteroseksuele vrouwen is best een serieuze zaak, want op deze manier blijft het lesbische en biseksuele lichaam in relatie staan tot heteroseksualiteit, en wordt het dus niet erkend als een autonome, onafhankelijke uiting van seksualiteit – wat wel hartstikke belangrijk is, willen we zover komen dat homoseksualiteit ooit normaal wordt.

Begrijp me niet verkeerd: twee knuffelende lesbiennes van middelbare leeftijd op de cover zetten lijkt me ook een beetje overdreven, maar het normaliseren van een andere seksualiteit dan hetero of niet in hokjes denken, is allesbehalve wat hier gebeurt. Vooral als je je bedenkt dat het op een manier wordt afgebeeld die we allang kennen, namelijk op een manier waarin vrouwen in dienst staan van de male gaze: tongen met elkaar in lingerie.

Benoemen dat je hokjesdenken de kop indrukt door zogenaamd seks met hetzelfde geslacht aan te moedigen, zoals dat op de cover wordt gedaan, is op zijn minst gezegd een beetje vreemd – vooral als je in het stuk zelf nog benadrukt dat je vroeger ‘weleens’ met je vriendinnen zoende, maar dat nu toch effe niet meer zo snel zou doen. Dat argument wordt dan opeens een stuk minder legitiem, vooral als je bedenkt dat we in een cultuur leven waarin de homoseksuele relatie als minder valide wordt gezien.

Kijk, vorig jaar stonden Kim Feenstra en Geraldine Kemper op de cover van de LINDA. Daarin verkondigden ze eigenlijk precies dezelfde boodschap als Anna en Monica nu doen: hokjesdenken is stom, wees wie je bent, laat je bekrompenheid achterwege. Een halfjaar later stonden Jan Versteegh en Tim Hofmann op de cover van L’Homo in de hoop dat het een discussie over homoseksualiteit zou aanwakkeren, want je zou altijd jezelf moeten kunnen zijn. Maar vorige week schreef Broadly nog een stuk over Jan Versteegh, die te gast was bij Linda’s Zomerweek, en samen met haar lachte omdat Jans ouders ooit dachten dat hij een homo was. Ik ben een voorstander van lachen, maar een schuddebuiksessie om deze – niet ondenkbare – veronderstelling lijkt me niet onbekrompen, of de homoacceptatie nou zo ontzettend helpen.

Homoseksualiteit is voor veel mensen nog altijd een hilarisch gebbetje, en iets waar ze eigenlijk liever niet mee geassocieerd willen worden. Tenzij ze dat op een manier kunnen doen waarop ze solidair zijn naar de homogemeenschap en publiciteit opzwepen – maar wel flink kunnen benadrukken dat ze er niet écht bijhoren. Zoals Anna en Monica doen, en zoals Tim en Jan dat deden. In plaats van dat je homo’s hiermee helpt, versterkt het, wederom, alleen maar de dominante discours dat homoseksualiteit een vreemde vorm van seksualiteit bedrijven is.

Het zou prima zijn als heteroseksuele vrouwen zoenend met elkaar op de cover staan van een bekend tijdschrift, als het zo zou zijn dat lesbische en biseksuele vrouwen volledig geaccepteerd en geëmancipeerd zouden zijn in onze maatschappij – en zelfs regelmatig op covers zouden staan waar ze vrijelijk hun seksualiteit zouden kunnen uiten. Maar zolang dat nog niet zo is, moet Queen Linda ons niet voortdurend vervelen met onwelriekend schijnfeminisme en zogenaamde solidariteit met de homogemeenschap, want daarvan krijg ik zin om mijn bed op te zoeken en een winterslaap te doen – totdat iedereen deze cover weer is vergeten.