De anus blijft in de wetenschap en het dagelijks leven vaak onbesproken. Onterecht, want de functie van de anus is extreem vitaal voor het functioneren van dierlijke lichamen. Het is zelfs één van de eerste onderdelen van je lichaam die ontstaan als je lichaam zich in de baarmoeder ontwikkelt. Maar daarover later meer.
Omdat er nog zo weinig onderzoek naar gedaan is, besloten onderzoekers van de Universiteit van Bergen in Noorwegen de taak op zich te nemen en publiceerden de review Getting to the bottom of anal evolution in het journal Zoologischer Anzeiger – A Journal of Comparative Zoology. Ze stippelen hierin het evolutionaire pad dat de anus heeft afgelegd uit, beginnend met de eerste meercelligen en lopend tot moderne zoogdieren. Het is redelijk technisch, maar niettemin vallen er fascinerende dingen te lezen over hoe verschillende soorten, maten en plaatsingen van anussen ontstonden. Er zijn namelijk dieren met bizarre anussen. Anus.
Videos by VICE
We besloten om de bijzonderste anussen hieruit te pikken en voor je op een rijtje te zetten, want als je de kans krijgt om hardop aan mensen te vragen of ze toevallig nog bijzondere anussen kennen, dan mag je die nooit laten schieten.
De nekanus van de grotvis
In juni vorig jaar stond het internet in vuur en vlam toen onderzoekers van de Universiteit van Indiana in een grot een blind visje vonden dat een anus in zijn nek heeft. De vis valt onder de blinde baarszalmen, een groep dieren die allemaal een nekanus hebben. De anus bevindt zich bij deze arme, blinde visjes vlak onder het hoofd, tussen de voorste vinnen. Vermoedelijk is de anus daar door de evolutie geplaatst omdat de vrouwtjes hun eieren vijf maanden lang tussen hun kieuwen bewaren en verzorgen. Hiermee zijn deze walgelijke beestjes de vissoort die het langst op hun eieren past.
De dodelijk dichtgroeiende anus van de schorpioen
Het leven van een schorpioen zit vol avontuur en gevaren, maar gelukkig zijn ze hier evolutionair gezien zeer goed tegen opgewassen. Hun staart eindigt in een angel vol gif, en als die roofdieren niet wegjaagt, kunnen ze hun staart, net als hagedissen, loslaten als afleidingsmiddel om te kunnen vluchten. Het enige probleem met deze methode is dat de schorpioen nu een veel afschuwelijker dood tegemoet gaat. Een dood die je niemand zou toewensen.
De anus van de schorpioen zit namelijk in zijn staart, en als de wond van de losgelaten staart dichtgroeit, groeit ook de anus dicht. De schorpioen in kwestie kan dus niet meer poepen, wat betekent dat de poep zich net zo lang ophoopt in het beestje tot deze knapt of zijn andere organen het begeven. Dit duurt in de praktijk zo’n acht maanden. :|
De mondanusvagina van de kwal
Omdat kwallen geen spijsverteringssysteem hebben, maar een soort zak aan de buitenkant die als maag fungeert is de ingang tegelijkertijd ook de uitgang. Efficiënt! Bij sommige vrouwetjeskwallen is de mondanus ook een vagina, waar bevruchte eicellen bewaard worden tot ze babykwalletjes worden. Mondanusvagina is nu een woord dat je aan je vocabulair kan toevoegen, veel plezier ermee.
Alle mensen beginnen als anus
Jij bent begonnen als anus. Ik ben begonnen als anus. Als een eicel bevrucht wordt, is het eerste dat ontstaat namelijk een anus. Het klompje cellen dat uiteindelijk jou, je geliefde en je moeder opmaakt, is dan een soort kommetje, waarbij het gat aan de onderkant de anus is. Dit gat wordt dan steeds groter en wijder, tot die ook aan de andere kant doorbreekt en uiteindelijk je mond wordt. Dit is trouwens niet uniek voor mensen. Wij behoren samen met vrijwel alle andere moderne dieren tot de superstam Deuterostomia, wat letterlijk “mond als tweede” betekent, omdat eerst onze anus ontstaat en dan de rest als een soort nagedachte.
De dubbele anus van de ribkwal
Kwallen zijn een extreem diverse soort, en de ribkwal is een van de meer geëvolueerde soorten. Het zijn vaak actieve jagers met soms heel erg geavanceerde ogen. En twee anussen. Yeah. Sommige ribkwallen hebben twee anussen. Hier kon ik verder niet zoveel over vinden, maar ik hoop dat ze kunnen kiezen uit welke anus ze willen poepen. Dat zou namelijk echt cool zijn.
De explosieve anus van de bombardeerkever
Wat niet veel mensen weten (waarschijnlijk omdat ik het net zelf verzonnen heb) is dat Johnny Cash zijn nummer Ring of Fire schreef over de anus van de bombardeerkever. Dit schattige kevertje heeft namelijk een anus waar de oude Grieken legendes over vertelden terwijl ze vloekend en tierend het kampvuur aan probeerden te maken. In zijn onderlijf heeft de kever twee reservoirtjes waar verschillende chemicaliën in zitten, die hij mengt en afschiet als hij lastig gevallen wordt. De chemische reactie die optreedt als de twee stoffen met elkaar in contact komen, zorgt ervoor dat het mengsel wordt verhit tot rond de honderd graden. Als ik een kikker was, zou ik ver weg blijven van de explosieve, brandende, chemische scheten van deze kever.
De multifunctionele anus van de zeekomkommer
De anus van de zeekomkommer is een wonderlijke anus. Wacht, laat me een stapje terug doen en eerst deze algemene opmerking maken: de hele zeekomkommer is een wonderlijk dier. Naast het feit dat hij eruit ziet als het resultaat van een seksspeeltjesontwerpwedstrijd voor slakken, is het ook nog eens zo dat hij ademt door zijn anus. Even een luchtje scheppen betekent voor de zeekomkommer dus inverse scheten laten.
Daarnaast eten sommige soorten ook nog eens met hun anus. Onderzoekers uit Washington en Illinois ontdekten in 2013 dat het beest zowel via zijn mond als via z’n kontgat algen naar binnen werkt.
Voor de duidelijkheid, hier is hij gewoon aan het schijten.
Mocht je denken dat het nu wel klaar is met die zeekomkommer en zijn anus: nee.
De anus van de zeekomkommer is namelijk naast een mondje en een luchtgat ook nog eens een best comfortabel huisje voor allerlei soorten visjes en krabjes die mee willen liften op het eetgedrag van deze spraakverwarring der natuur.
Beter fock je niet met de zeekomkommer en zijn anus. Hij heeft namelijk niet alleen tanden in zijn anus (TANDEN in zijn ANUS.), maar ook nog eens één van de meest batshit insane methoden van zelfverdediging uit de natuur. Als je een zeekomkommer lastigvalt, knijpt hij zijn zeekomkommerlichaam samen zodat zeekomkommeringewanden naar buiten komen, waarin je als aanvallend visje naar in verstrikt kan raken, en als je de pech hebt het met de verkeerde zeekomkommersoort aan de stok te krijgen, ook nog eens zwaar vergiftigd kan raken. Seriously. Fock niet met de zeekomkommer.
