Fotojournaliste Rita Leistner uit Toronto is al jaren oorlogsverslaggever over de hele wereld, van conflictgebieden in Cambodja tot gevangenissen in Irak. In haar laatste werk kiest ze voor een heel andere setting dan oorlog, namelijk het planten van bomen in Canada. En dat is geen gekke keuze, want ze heeft in haar studententijd jarenlang zelf in verlaten omgevingen bomen geplant.
De vrijheid, de robuuste natuur en de sterke band met haar collega’s maakte het werk fascinerend, vertelt ze. “Je wordt ergens in een verlaten landschap gedropt, waar een hele hoop bomen zijn gekapt, en bent acht, negen, of tien uur bezig met het planten van bomen. Het maakt niet uit welke weersomstandigheid het is. Je wordt per boom betaald, dus je moet snel werken om een beetje geld te verdienen. En je kan nergens naartoe. Je moet doorwerken totdat je weer wordt opgehaald. Om dit werk te doen, heb je enorm veel uithoudingsvermogen nodig.”
Videos by VICE
Leistner vertelt dat zij en haar collega’s een enorm hechte band hadden – omdat je zoveel, en zo’n lange periode met elkaar samenwerkt. Soms wel 21 dagen achter elkaar. Er is gelukkig wel één beduidend verschil tussen oorlogsgebieden en een afgelegen gebied waar je bomen plant, namelijk je veiligheid. “Je bent natuurlijk nooit in levensgevaar als je een boom in de grond stopt.”
Na haar studie en haar werk als bomenplanter joeg Leistner haar droom om fotograaf te worden achterna in Cambodja. Ze begon te werken in de filmindustrie, en floreerde daarna op eigen houtje als oorlogsfotograaf. Toch besloot ze om terug te gaan naar Canada, en haar ervaring te gebruiken om het ruige vak van bomenplanters op de gevoelige plaat te zetten.
Bekijk hieronder de foto’s:
