In dit restaurant krijg je een voorproefje op het leven in de gevangenis

In de twee jaar die ik nu in Azië woon, heb ik een zorgwekkend aantal uren in vreemde thema-restaurants doorgebracht. Aangezien ik het grootste deel van mijn leven in Engeland heb gewoond, waar een café dat yoghurt met muesli als ontbijt serveert al als zeer vreemd wordt gezien en waar serieus petities worden getekend tegen het openen van een uilenbar, heb ik een diepe waardering ontwikkeld voor eetgelegenheden waar je ijs kan eten uit een wc-pot of friet kan delen met een kat.

Het aanbod in Aziatische thema-restaurants is zeer divers en varieert van een op seks gericht restaurant in Taiwan tot een restaurant in Beijing, waar de strijd met Japan om een eilandengroep in de Oost-Chinese Zee centraal staat. Al deze tenten hebben echter twee dingen gemeen. Ten eerste moet het decor afleiden van het eten, dat meestal bedroevend slecht is. Ten tweede beweren de eigenaren meestal dat er een diepzinnige reden voor hun thema-restaurant is, in plaats van toegeven dat een aantal plastic penissen aan de muur gewoon grappig is.

Hetzelfde geldt voor Prison Feng Yun in Tianjin, een half uur rijden ten noordoosten vanaf Beijing. In het eerste restaurant in China met een gevangenis-thema hangen harige nepspinnen aan het plafond, is de bar volgeladen met sterke drank en wordt om een of andere reden alleen maar Amerikaanse countrymuziek gedraaid. Toch heeft deze tent, die afgelopen september is geopend, een serieuzere betekenis dan de gezellige setting doet vermoeden.

"Ik wil dat mensen ervaren hoe het is om geen vrijheid te hebben," vertelt eigenaar Zhou Keqiang (de man met de plastic kettingen op de foto hieronder) me terwijl we aan een tafel zitten die van het eetgedeelte is afgesloten door metalen tralies. "Ik wil dat mensen het echt voelen, zodat ze het niet in hun hoofd halen om criminele activiteiten te ondernemen."

Door het podium in het midden van de ruimte en het vriendelijke personeel in oranje overalls dat ons bier en kipnuggets brengt, vraag ik me ernstig af of deze plek wel afschrikwekkend genoeg is. Maar dan geeft Zhou zijn geheim prijs, terwijl hij uit onze minicel loopt, een traliewerk achter hem dichtdoet en het hek op slot draait.

"We draaien alle poorten op slot, zodra mensen hun eten hebben gekregen," zegt hij trots. Ik denk ondertussen aan de Britse brandweercentrale, die hier spontaan een hartaanval van zou krijgen. "Soms vragen mensen me of ik niet denk dat mensen hier een verkeerd beeld van de gevangenis krijgen, omdat het zo gezellig is. Daar kan ik natuurlijk niets aan doen, maar dat is zeker niet mijn bedoeling."

In alle eerlijkheid gaat Prison Feng Yun wel iets verder dan alleen de installatie van metalen tralies om het gevangeniswezen weer te geven. Aan een tafel met het thema waterboarden laten ze zien hoe het martelen er in de Chinese gevangenis eraan toe gaat. "Het deel onder de tafel vullen we in de zomer met water en dan geven we gasten slippers," legt Zhou uit.Ooit was er ook een verwijzing naar marteling in het eten. "We hadden eerst een gerecht dat vertaald 'mensen doodsnijden' betekent," vertelt Zhou. "Ook hadden we gerechten die leken op handboeien, of een pistool. Maar daar zijn we mee gestopt. Chinezen zijn nogal visueel ingesteld en deze gerechten vonden ze niet zo prettig om naar te kijken, dus dat hebben we veranderd."

Het gevangenis en martelthema van Zhou is ook bij sommige oudere klanten niet in goede aarde gevallen. "Regelmatig komen oude mensen binnen en maken direct rechtsomkeert, omdat ze het een taboe vinden," zegt hij. "Het doet hen denken aan de Culturele Revolutie. Ik richt me dan ook op mensen die in de jaren '80 en '90 zijn geboren, die zijn meer open-minded. Mensen van 40 jaar en ouder kunnen er niet zo goed mee omgaan."

Wat mij betreft zijn het eerder bepaalde details dan het algehele thema die verontrustend zijn. Zo is er een kamer met twee ingelijste foto's van elektrische stoelen.

In een andere kamer hangt een afbeelding van een naakte vrouw die voor twee vastgebonden gevangenen ligt. Ik weet niet precies wat hier de bedoeling van is, maar het lijkt in de verste verte niet op dingen die ik in

Prison Break

heb gezien.

Gelukkig is het makkelijk om dit soort details te negeren en heb ik geen persoonlijke trauma's van de horror die Mao Zedong met zijn decennialange anti-kapitalistische regime teweegbracht. Dus ik voeg Prison Feng Yun met liefde toe aan mijn lijstje van onschuldige en onnozele eetgelegenheden.

Ga vooral langs als je in de buurt van Tianjin bent. Laat alleen niet de zeep vallen bij het toiletten.

Met medewerking van: Jiehao Chen