Gisteren mocht het omstreden slachthuis in Tielt na twee weken pauze weer haar deuren openen, maar daar lijken weinig hanen naar te kraaien in Nederland. Dat vind ik gek: de beelden van krijsende varkens staan nog op mijn netvlies gebrand. Een aantal mensen uit mijn omgeving schreeuwde nog van de daken hoe typisch het is dat dit in België gebeurt, en dat onze zuiderburen de regeltjes weer aan hun spreekwoordelijke laars lappen. Maar daarna werd het weer stil en ging iedereen verder met het kopen van kiloknallers.En wat blijkt nu: in Nederland gaat het er minstens even erg aan toe als in België, hoor ik uit de hoek van vrienden die diep in het Nederlandse dierenactivistencircuit zitten. Ik sprak Robert Molenaar, directeur van Animal Rights, en een dierenactiviste die voor dit artikel haar identiteit verborgen wil houden over invallen doen in Nederlandse stallen, in het pikkedonker graaien naar kippen en konijnen, afgeluisterd worden door de overheid en dieren opvangen in je eigen badkamer.Lees verder op Munchies.
Advertentie