Wat jullie uitsteken na een avondje uit

In het algemeen zou ik zeggen dat ik iemand ben die snel melancholische trekjes krijgt en mezelf verlies in mijn gedachten na een avond uit. Het hevige contrast tussen de roes van de nacht en het eenzame terugkeren naar huis doet me van alles in vraag stellen: heb ik het leuk genoeg gehad? Heb ik teveel geld uitgegeven? 

Terwijl ik hierover nadenk haalt mijn vermoeidheid me in, en ga ik zitten op een stoel in de keuken. Ik eet een paar amandelen, steek een kaars aan en schrijf wat gedichten (heel erg Rimbaud, I know). Ik heb altijd al het gevoel gehad dat schrijven met pen en papier een manier is om de negatieve en onnodige gedachten te filteren. Daarnaast ben ik nooit zo zat dat ik niet rechtop kan blijven staan en rechtstreeks richting bed moet. Maar ik weet dat de meeste van mijn vrienden en familie heel specifieke rituelen hebben die enorm verschillen van de mijne. Ik vroeg het even aan vrienden die enkel hun voornaam of een alias wilden geven - om privacyredenen - om erover te praten.

Nina (23), Zwitserland

Het eerste wat ik doe is even bekomen. Ik luister naar mijn lichaam om te kijken wat het nodig heeft. Vaak fix ik mezelf een snack, en dan masturbeer ik. Het helpt me echt om de invloed van de alcohol te verzachten, en om te gaan slapen zonder duizelig te zijn. Ik ben vaak best introspectief na een feestje. Ik probeer dan te denken over de verschillende interacties die ik heb gehad. Ik panikeer omdat ik teveel heb gepraat, iets teveel heb onthuld of omdat ik niet genoeg heb geluisterd naar mijn vrienden. Alcohol en wiet halen soms dingen in me naar boven die ik niet noodzakelijk leuk vind en starten gesprekken die ik misschien niet zou aangaan als ik nuchter was. 

Ik haat het om alleen thuis te komen van feestjes, ik heb het gevoel dat die introspectieve momenten wanneer ik dronken ben niet echt leiden tot iets positiefs. Ik probeer zoveel mogelijk mezelf onder controle te houden omdat ik meer afleidende gedachten heb. Ik poog ook om voor mezelf te zorgen op die momenten, zodat mijn gedachten niet afdwalen naar donkere hoeken. Dat ik de balans kan herstellen en ervoor kan zorgen dat ik een goe fun/spijt evenwicht heb, wat voor mij werkt. Met ouder te worden voel ik me ook veel meer gerust met het deel van mezelf die de grenzen aftast. Beetje bij beetje ga ik die momenten van overgang tussen de roes van het uitgaan en de rust erna beter gaan aanvaarden.

Gia (25), Milaan

Of het nu middernacht is of 6 uur in de ochtend, ik moet chips hebben. Ik eet en kijk op Grindr voor een hookup. Ik weet niet ofdat dat is omdat ik dan gewoon geil ben of omdat ik gewoon opzoek ben naar de aandacht die ik niet kreeg in de club. Maar ik kan je zeggen dat het routine is. Zelfs als ik niet geil sta, kijk ik nog steeds op de app om iemand te zoeken, of om te kijken of er een knappe gast in de buurt is. Soms kijk ik ook random video’s op de wc. 

Ik doe ook een kleine debriefing in mijn hoofd. Ik stel mezelf de vraag of het leuk was of als ik het gewoon fakete. Soms lachen en dansen we wel, we amuseren ons en dan beginnen we te denken “maar was het wel echt leuk,” snap je wat ik bedoel? Ik lach soms bijvoorbeeld met iets, waarbij ik denk dat zonder de muziek, zonder het publiek, ik misschien toch niet dezelfde reactie zou hebben gehad. Gelukkig ben ik altijd in een goeie mood na een feestje, misschien komt dat omdat ik geen drugs meer pak, niet meer drink. 

Darius* (24), Madrid

Zelfs als ik om 6 in de ochtend thuiskom, drink ik altijd een gembertheetje met verse citroen en honing. Ik lees een paar pagina’s om tot rust te komen en de muziek uit mijn hoofd te krijgen. Ik lees het liefst fictie, want non-fictie vergt concentratie en helpt je niet om in slaap te vallen. Dat doe ik allemaal na m’n skincare routine natuurlijk. Dat doe ik vooral om geen last te hebben van anxiety na een sociale interactie. 

Ik speel de avond vaak opnieuw af in mijn gedachten, en heb het moeilijk met elk cringy moment waarop ik me op een andere manier gedroeg dan ik had bedoeld. Ik denk dat de emoties die me dan overheersen voortkomen uit een mengeling van social anxiety en een verlangen naar bevestiging. Ik ben altijd bang om de controle over het verhaal te verliezen, of dat het moment niet langer het mijne zal zijn. 

Jack* (25), Londen/Brussel 

In ieder geval rol ik een joint (hoewel dat in mijn staat dan niet nog echt nodig is, maar bon). Als ik in België ben, dan ga ik naar huis met een potje americain préparé en een vers stokbrood van de bakker, en dan eet ik het met plezier op in bed. Het probleem is dat ik ermee in slaap val en dan ‘s ochtends wakker word met een half opgegeten broodje, volledig geplet, naast me. Zelfs met een zware kater eet ik het nog steeds op. Zonder probleem. In Londen volg ik ongeveer hetzelfde patroon. Ik start met een dikke jonko die ik eigenlijk niet nodig heb en ga verder met m’n boefkickje. Maar aangezien er geen americain is, bestel ik in het groot bij McDonalds: 20 chicken nuggets voor 5 pond, een triple cheesburger, een groot frietje en een grote cola… een feestmaal. En zoals altijd val ik slaap in de zetel en word ik ‘s ochtends wakker met de nuggets en een half-opgegeten triple cheese, ook geplet. 

Kon ik je maar vertellen waarover ik nadenk als ik thuiskom … ik weet het eerlijk gezegd niet. Ik weet dat ik blij ben om daar te zitten met mijn joint en eten. Ik neem ook de tijd om berichtjes te zenden naar vrienden en kennissen, antwoorden op hun stories. Soms verras ik mezelf de dag erachter met de genialiteit van de berichten die ik heb gezonden. 

Brenden (26), Londen

Voor mij is het vaak hetzelfde. Als ik niet al eten heb opgepikt onderweg naar huis, dan maak ik een snack voor mezelf. Meestal een dik broodje, want dat is gemakkelijk. Ik maak hem hoog met vele laagjes chips zodat het lekker krokant is. Het is best Amerikaans, maar ik ben opgegroeid in Los Angeles, dus dat doet me denken aan thuis. Na mijn degustatiemomentje denk ik terug aan de jongen waarmee ik ben vertrokken naar het feestje, of vraag ik mezelf af - met grote verwondering - waarom ik alleen naar huis ben gegaan. Ik weet niet of een hookup meteen mijn doel is, maar toch een beetje wanneer ik in groep uitga. Het hangt er vanaf met wie ik uitga. Als ik bijvoorbeeld wegga met mijn close vrienden, dan ben ik klaar voor good times, hoe dan ook. Maar als ik uitga met mensen om echt te feesten, dan zou ik zeggen dat ik wel die bedoeling heb. 

Ik zou zeggen dat ik vaak wel geniet van de melancholische introspectie die volgt na een avondje uit, omdat die meestal balanceert tussen de polariteiten van dronken verwarring en oprechte emotie. Wat me precies in een melancholische mood krijgt, weet ik niet zo goed. Misschien was ik een beetje down doorheen de dag of de dagen voordien, en dan komt hetgeen waar ik mee zit wel omhoog eens ik geen afleiding meer heb in het feesten. Meer introspectief dan melancholisch kan het ook liggen aan wat ik heb gezien tijdens het feesten. Ik ben altijd benieuwd naar wat er omgaat in mensen wanneer ze uitgaan, en hoe ze zich gedragen. Het is interessant mensen te zien loslaten en plezier te hebben, of iets meer performatief. Dat zijn de dingen waar ik op let en nadien over denk. 

Eli (24), Brussel/Londen

Wanneer ik thuiskom van een feestje, dan rook ik eerst nog een saf beneden en ga dan naar boven, doe mijn pyjama aan en eet iets kleins. Dan denk ik na over de avond: was het leuk of niet, heb ik iets gezegd of gedaan waar ik de volgende dag spijt van zou kunnen hebben? Ik denk dan meestal aan de mensen die ik op dat moment mis, degenen die ik het liefst bij me wil. Ik ben wel introspectief maar niet noodzakelijk melancholisch. 

Ik heb vaak flashback van mijn leven wanneer ik terug ben van een feestje. Het is vreemd maar ik voel mezelf vaak hulpeloos, en ik laat het los: het is vijf uur ‘s ochtends en ik kan niets doen aan niets, ik laat de nacht me omhelzen. Ik heb al eens een klein dansje geplaceerd in mijn ondergoed in de woonkamer. Of mezelf een TED talk gegeven. Als ik door een vreemde periode moet in mijn leven, dan schrijf ik bevestigingen op kleine stukjes papier, ik herinner mezelf eraan dat alles oké is. 

*De echte namen zijn gekend bij de redactie

Volg VICE België en VICE Nederland ook op Instagram.